R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
T V V O O R A F :
Zanger tussen Amsterdam en Napels
JACO ALBERTS
O, in die blauwe lucht
Van jou ben ik een zanger
Tot aan mijn laatste zucht
Zo ongeveer eindigt het eerste deel van de documentaire De onvergetelijke Willy Alberti. Ongeveer, want helemaal duidelijk is dat niet. Alberti had als kindsterretje in de jaren dertig al zijn Jordanese accent moeten inruilen voor een min of meer algemeen beschaafd Nederlands en dat leidde tot een geheel eigen uitspraak. En die is niet altijd even goed te verstaan. Willy Alberti, eigen naam Carel Verbruggen, was misschien alleen al door zijn dictie een markant figuur in de Nederlandse kleinkunst. Voor het overige kwam dat natuurlijk ook door zijn koddige voorkomen - klein van stuk en op latere leeftijd getooid met een vlinderstrikje. Heel anders dan zijn neef Johnny Jordaan, die wel op zijn Amsterdams bleef zingen en die je op de Lindengracht niet uit de mensenmassa zou kunnen pikken. Wie een kritisch portret van Alberti verwacht hoeft vanavond niet te kijken. Zoals de titel reeds doet vermoeden gaat het om een hommage aan de in 1985 overleden zanger van het Amsterdamse èn Napolitaanse lied. Vooral dochter Willeke en zoon Tony komen aan het woord, net als weduwe Ria en een aantal oud-collega's. Uit hun monden klinkt geen wanklank. Een vertelstem met enige relativering ontbreekt en daarom is het soms moeilijk de fragmenten uit het leven van Willy Alberti te plaatsen. De programmamakers Henk van Gelder en Guus van Waveren hebben gebruik gemaakt van vakantiefilmpjes van de familie, onder andere tijdens een zonnige vakantie in Italië. Als ze dan thuis kwamen, vertelt Tony, reed pa altijd even een rondje om de Westertoren, voordat koers werd gezet richting Vechtstraat. Voer voor de echte liefhebber. Het leukst blijven toch de beelden van optredens van Alberti door de jaren heen. Dan wordt weer duidelijk wat een makkelijke stem Alberti had, een hoge tenor, inderdaad uiterst geschikt voor het Italiaanse lied. Voor het mooiste nummer uit Alberti's repertoire, De Glimlach van een Kind, moeten we wachten op het tweede deel. De onvergetelijke Willy Alberti, Ned.1, 21.04-21.57u.
|
NRC Webpagina's
11 MAART 1998
|
Bovenkant pagina |