R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
O O G I N O O G :
De campagne op de buis
FRITS ABRAHAMS
Bolkestein schept meer afstand. Ik zag hem ergens onhandig een schavotje beklimmen om een groepje onverschillige stadsmensen toe te spreken. Zijn gezicht stond op ik-zal-ontzettend-blij-zijn-als-ik-hier-weerKan regel niet uitvullen -weg-ben. ,,Mensen...'' begon hij weifelend. Zijn zinnen woeien nogal weg, samen met de zelfverzekerdheid die wij van hem kennen uit de Tweede Kamer en de televisiestudio. Bolkestein verlangt nu al naar het einde van de campagne. De straat is zijn achillespees, en hij weet dat. Als hij Kok wil verslaan, zal hij in het openbaar meer charisma moeten tonen. Want de slag speelt zich niet alleen in de televisiestudio's af. De camera's gaan ook mee op campagne, ze willen het 'spontane' contact met het publiek registreren. Maar ook in de televisiestudio krijgen de leiders van 'Paars' het de komende tijd niet gemakkelijk. Ik zag Melkert in Buitenhof in de slag met Marijnissen en Rosenmöller. Hij had moeite overeind te blijven. Het leek alsof hij voortdurend aarzelde tussen aanval en verdediging. ,,Geloof de politici in verkiezingstijd niet'', sneerde Marijnissen, alsof hij zelf een heel ander beroep uitoefent. ,,Dat lijkt me een goede oproep in deze tijd'', reageerde Melkert ironisch. Het was het enige moment waarop er iets van verontwaardiging in hem leek te vonken. Voor de rest hoorde hij tamelijk gelaten de aanvallen op het sociaal-financiële beleid van het kabinet aan. ,,Wij hebben de thuiszorg op de agenda gezet'', ronkte Marijnissen. ,,Is dat waar?'' vroeg gespreksleider Witteman. ,,Wat?'' vroeg Melkert meewarig. Hij had even niet opgelet, hij zat zich juist af te vragen waarom de partij hém dit rotkarweitje liet opknappen. ,,En dan de kunstgebitten...'' riep Marijnissen, die soms klinkt alsof hij een parodie op Marijnissen ten beste geeft. We gaan interessante campagnemaanden tegemoet. De oppositie ruikt haar kans, terwijl de regeringspartijen met de nodige publicitaire koudwatervrees de ontwikkelingen gadeslaan. Moeten we wel of niet voor de camera? Zo ja, wanneer en tegen wie en onder wiens leiding? Dat zijn de vragen waarover de campagnestaven zich hevig bezorgd buigen. De uitkomsten zijn niet altijd bevredigend. In VPRO's Lopende Zaken weigerde Bolkestein een debat over het kiesrecht voor vreemdelingen met PvdA'er Rehwinkel, die met dat doel naar een verkiezingsbijeenkomst van de VVD was afgereisd. Bolkestein hield zijn poot stijf: alleen discussies met de leider zelf, Kok dus - dat was het beleid. De camera registreerde de weigering genadeloos. Hier werden geen stemmen verdiend. In Netwerk was een groot aantal lokale politici te gast - evenals Jacques Wallage, de fractievoorzitter van de PvdA. Eerst mochten de politici met elkaar debatteren, toen schoof Wallage aan voor een gesprek met Fons de Poel. ,,Hij durft hier niet met ons te discussiëren'', had Henk Westbroek, politicus te Utrecht, kort tevoren uitgeroepen. Er volgde inderdaad geen debat met 'de zaal'. We hoorden alleen af en toe honend geroep en gelach als Wallage iets te berde bracht. Wallage praatte door alsof hij het niet hoorde. Waarvoor was hij bang? Toch niet voor Jan Nagel? De politici van 'Paars' zouden een voorbeeld moeten menen aan bisschop Muskens. Kruispunt vroeg hem of hij zich een etmaal daadwerkelijk onder de daklozen wilde begeven. Waarom niet, zei de bisschop, en hij bracht met dakloze Bas een nacht onder de blote Amsterdamse hemel door. ,,Een toffe man'', zei Bas na afloop. Het CDA zou hem best kunnen gebruiken.
|
NRC Webpagina's
2 MAART 1998
|
Bovenkant pagina |