NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Prijzen voor Krabbé en Van Dijk in Berlijn

Door HANS BEEREKAMP
BERLIJN, 23 FEBR. Na de publieksprijs in Rotterdam voor De Poolse bruid werd gisteren opnieuw een internationaal toonaangevend filmfestival afgesloten met bekroningen voor Nederlandse filmproducties.

De jury van het 48ste Internationale Filmfestival van Berlijn, onder voorzitterschap van acteur Ben Kingsley, kende de Gouden Beer voor de beste korte film toe aan de Haarlemmer Gerrit van Dijk voor zijn acht minuten durende korte animatiefilm I Move, So I am. Van Dijk won dezelfde prijs in 1989, toen samen met Monique Renault, voor Pas deux. Ook de Nederlands-Belgische coproductie Left Luggage, naar Carl Friedmans roman Twee koffers vol, viel dit jaar in de prijzen. Het regiedebuut van Jeroen Krabbé werd onderscheiden met de Blauwe Engel, een prijs van 50.000 DMark voor de beste Europese film, terwijl Isabella Rossellini voor haar rol in Left Luggage een eervolle vermelding kreeg. Ook eindigde de film op de tweede plaats bij de publieksjury en kreeg hij een prijs van de organisatie van Duitse art-house-bioscopen.

De internationale prijzenregen voor Nederlandse films dit jaar is opmerkelijk. Karakter van Mike van Diem is de favoriet voor de Oscar voor beste buitenlandse film en het gerucht gaat dat Kleine Teun van Alex van Warmerdam serieus kans maakt uitgenodigd te worden voor het hoofdprogramma van Cannes in mei. Dat is voor het laatst gebeurd met een Nederlandse speelfilm in 1974 (Jos Stellings Mariken van Nieumeghen). Voor een deel vallen deze internationale successen toe te schrijven aan een nieuw elan in de kwaliteit van de Nederlandse filmproductie, maar gemiddeld zijn de films niet beter of slechter dan een paar jaar geleden. Vooral is belangrijk dat er meer ervaring is opgedaan in het bespelen van verschillende circuits in de internationale filmwereld en begint een jarenlange investering van kennis en ervaring nu haar vruchten af te werpen.

De belangrijkste prijs van het Berlijnse festival, de Gouden Beer voor de beste lange film, werd toegekend aan Central do Brasil, de tweede speelfilm van de 43-jarige Braziliaan Walter Salles, twee jaar geleden met zijn Terra estranheira een ontdekking van Rotterdam. Central do Brasil, een road movie over een vrouw die tegen geringe betaling brieven schrijft voor analfabeten, is bedoeld voor een breder publiek en nu al een favoriet voor de Oscars van volgend jaar. Hoofdrolspeelster Fernanda Montenegro kreeg bovendien de Zilveren Beer voor de beste actrice. Andere Zilveren Beren werden toegekend aan Barry Levinsons actuele politieke satire Wag the Dog (speciale juryprijs), Samuel L.Jackson (acteur in Quentin Tarantino's Jackie Brown), Neil Jordan (regisseur van The Butcher Boy), Alain Resnais (oeuvreprijs) en Matt Damon (acteur in en co-scenarist van Good Will Hunting).

De internationale persprijs voor het hoofdprogramma ging naar de Japanse film Sada van Nobuhiko Obayashi, een kunstig geconstrueerd portret van de geisha die in 1936 haar minnaar vermoordde en hem de penis afsneed en die eerder model stond voor Nagisa Oshima's klassieker Ai no corrida (L'empire des sens). Uit het programma van het Internationales Forum des jungen Films werd Xiao Wu twee keer bekroond, het onafhankelijk geproduceerde debuut van de 27-jarige Chinees Jia Zhang Ke, die met zijn in een kleine provinciestad op 16mm gedraaide, zeer realistische portret van een kruimeldief kennelijk aan de censuur heeft weten te ontkomen.

Geheel buiten de prijzen bleef de politieke thriller The Commissioner, een Duits-Belgisch-Engelse coproductie van de Nederlandse regisseur George Sluizer. Het is een bewonderenswaardige poging om eens een film in de trant van Costa-Gavras te maken over corruptie, machinaties en ecologische dilemma's in de boezem van de Europese Commissie, met een fraaie rol van John Hurt als conservatieve Britse Eurocommissaris met een geweten. Soms lukt het niet helemaal de clichés van het genre te ontwijken, maar ook in deze film boezemt het Nederlandse aandeel (enkele acteurs, opmerkelijke muziek van Loek Dikker en kostuums van Jany Temime) naast de orginele mise-en-scène van Sluizer respect af.