NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S c h a k e l s

Door onze sportredactie
NAGANO, 19 FEBR. De Nederlandse schaatsster Marianne Timmer heeft vanochtend op de Olympische Winterspelen in Nagano haar tweede gouden medaille gewonnen. Zij zegevierde op de 1.000 meter in 1.16,51, een nieuw persoonlijk en olympisch record. Drie dagen geleden reed Timmer op de 1.500 meter naar goud, toen in een nieuwe wereldrecordtijd. Daarvoor had zij op de 500 meter al twee keer haar persoonlijke record verbeterd.

Nederland heeft bij het schaatsen nu vijf gouden, vier zilveren en twee bronzen medailles. Het schaatstoernooi wordt morgen afgesloten met de 5.000 meter voor vrouwen.

Christine Witty, wereldrecordhoudster op de 1.000 meter, was vanmorgen de enige die, in de laatste rit, de tijd van Marianne Timmer nog had kunnen verbeteren. Maar de Amerikaanse, die wordt getraind door de Nederlander Gerard Kemkers, kwam 0,28 seconde tekort en moest zich met zilver tevreden stellen. Zij bleef Catriona LeMay net voor, de Canadese kreeg brons. Timmer duelleerde rechtstreeks met de Duitse Franziska Schenk, die in de tweede bocht viel. Timmer zei dat niet eens gemerkt te hebben. Zij had haar tegenstandster pas zien liggen toen ze aan haar laatste ronde bezig was. Voor de Italiaanse skiheld Alberto Tomba duurde de reuzenslalom vanmorgen slechts achttien seconden. Hij bleef met een ski achter het achtste poortje haken en smakte in het vangnet. De Oostenrijker Hermann Maier, eerder al winnaar van de afdaling, ging op de twee runs geen risico uit de weg en veroverde goud.

Tomba, die in zijn olympische carrière drie keer goud en twee keer zilver won, wil zaterdag nog één keer schitteren op de slalom. Hij heeft aangekondigd er daarna mee te zullen stoppen.

De Nederlandse shorttracksters Ellen Wiegers, Melanie de Lange en Anke-Jannie Landman zijn vandaag in de eerste ronde van de 500 meter uitgeschakeld. Ellen Wiegers was in haar serie betrokken bij een valpartij, die door een Canadese rijdster leek te zijn veroorzaakt. Een protest van bondscoach Wilf O'Reilly werd afgewezen.

De Duitse vrouwenploeg heeft op de 4 maal 7,5 kilometer biatlon goud gewonnen. Favoriet Rusland werd tweede.

'Tipper' Gore had genoten van Marianne Timmer. ,,Maar ook van de twee andere medaillewinnaars'', zei de echtgenote van de Amerikaanse vice-president Al Gore vanochtend bij het verlaten van het M-Wave stadion in Nagano, waar ze er getuige van was geweest hoe een 23-jarige blondine uit Groningen voor de tweede achtereenvolgende keer een gouden olympische medaille won. ,,Feliciteer ze allemaal van me.'' Nooit eerder had Gore een schaatswedstrijd gezien. Voor de races op de 1.000 meter had ze maar één woord voor over: ,,Exciting.'' Nadat het Wilhelmus in het schaatsstadion had geklonken, vond Gore het mooi geweest. Terwijl Timmer aan haar ereronde begon, ging ze er vandoor. Gore, gekleed in een flitsend jack van de Amerikaanse olympische ploeg, was niet voor de inwoonster van Hoogezand-Sappemeer naar de M-Wave gekomen, maar voor een van de favorieten uit haar eigen land, Christine Witty uit West-Ellis, Wisconsin. De Amerikaanse kwam na haar brons op de 1.500 meter vandaag niet verder dan de tweede plaats, voor de Canadese Catriona LeMay.

In de een na laatste rit op de 1.000 meter opende Timmers directe tegenstander Franziska Schenk sneller, maar in de tweede bocht ging de Duitse onderuit. Timmer had het niet eens in de gaten en bemerkte haar gevallen concurrente pas op toen ze aan haar laatste ronde bezig was. ,,Ik vroeg me al af waar ze bleef. Ik zag haar liggen, maar gelukkig heb ik er geen hinder van ondervonden.'' Timmer ging juichend over de streep, in een nieuw olympisch record van 1.16,51, drie dagen nadat ze verrassend goud had gewonnen op de 1.500 meter. Witty, getraind door Gerard Kemkers, was de in de laatste rit (tegen Susan Auch) de enige die Timmer nog van goud had kunnen afhouden, maar ze deed er 0,28 seconden langer over om de 1.000 meter af te leggen. Witty: ,,Marianne heeft hier fysiek gepiekt. Ze heeft grote indruk op me gemaakt.'' Timmer en Witty zijn goede vriendinnen. Vorig jaar gingen ze met hun vriendjes samen op vakantie naar Mexico. Toen was het snorkelen, vissen en paardrijden, nu stonden ze voor de tweede keer binnen een week op het olympisch erepodium. Daar bespraken ze hun plannen voor vanavond: na het diner van de Amerikaanse ploeg zou Witty proberen naar het Holland House te komen, waar Timmer een paar uur na de race werd gelauwerd als de nieuwe ijskoningin. Twee weken geleden beheersten doemgedachten nog het denken van Marianne Timmer. Een paar dagen voordat de Winterspelen begonnen, sloeg ze tijdens een persconferentie nog met de vuist op tafel, kwaad op zichzelf over een rugblessure waarvan ze de oorzaak niet kende. ,,Toen dacht ik nog, dat wordt niks'', zei ze vanochtend met goud om haar nek. ,,Ik had toen twijfels, maar daarna is het alleen maar beter gegaan met mijn rug. Het voelt nu nog een beetje stijf aan, maar ik heb er geen last van gehad.'' Vorige maand was Timmer bij de WK sprint in Berlijn na de tweede 1.000 meter de vijfde plaats het hoogst haalbare, nu won ze goud. Op dezelfde afstand werd ze vorig jaar tijdens de WK afstanden in Warschau ook wereldkampioene op de 1.000 meter. ,,Toen was het al feest, maar nu zal het wel erger zijn'', liep ze vooruit op alle feestelijkheden die haar in Japan en in Nederland te wachten staan. Timmer geeft zich er maar aan over: ,,Je kunt ook niet alles gaan afzeggen.'' Van vette sponsorcontracten en andere aanbiedingen kan ze nog niet wakker liggen. Of ze ooit in de Playboy zou poseren? ,,Wie weet.''

Haar vriend Kevin Overland, de Canadese sprinter die vorige week brons won op de 500 meter, had Timmer voor haar winnende race een ,,magic kiss'' gegeven. Of dat geholpen heeft? ,,Als dat zo zou zijn, wil ik er nog wel meer. Dan ga ik hier ook nog voor de vijf kilometer.'' Timmer en Overland zijn gelukkig met elkaar, zegt de Canadees. ,,En als je gelukkig bent, gebeuren er mooie dingen. Het is altijd great als we samen zijn. Dat heeft zijn weerslag op mijn schaatsprestaties.'' Doet de liefde zijn vriendin ook beter schaatsen? ,,Misschien wel'', antwoordt Overland.

Annamarie Thomas kon in Nagano niet de vruchten plukken van haar jarenlange vriendschap met Bart Veldkamp. Ze eindigde als vijfde, zestiende seconde verwijderd van brons. Thomas (26) won in 1996 bij de WK afstanden goud op de 1.000 en 1.500 meter, maar slaagde er in Nagano niet in op het podium te komen. Op de 1.500 meter was Thomas maandag uit haar concentratie geraakt door de wereldrecordtijd die Timmer voor haar reed, vandaag verliep haar race met een paar misslagen weer niet vlekkenloos. ,,Ik dacht, daar gaat mijn medaille. Ik mag hier gewoon niet hoger eindigen dan de vijfde plaats.''

Volgend seizoen zou Thomas graag deel uitmaken van de sprintploeg van Peter Mueller. Ze voelt zich aangetrokken door de teamgeest die onder de mannen en vrouwen bij Mueller leeft. Bij de dames allround van Sijtje van der Lende is de sfeer minder goed, zei Thomas in voorzichtige bewoordingen. ,,Ik word daar wel door beïnvloed. Maar twee jaar geleden zei ik al dat ik na de Spelen wilde gaan sprinten en ik denk dat nu het moment gekomen is. Ik weet niet of het me lukt om er bij te komen en wat er met die ploeg gaat gebeuren, maar als ik zie hoeveel succes Peter met deze sprintgroep heeft, denk ik dat hij mij dat succes ook zou kunnen brengen.''

Uren na de race had Timmer haar hoofd nog in de wolken. ,,Ik heb nog steeds het idee dat ik droom.'' Johann Olav Koss verliet vanochtend zijn vertrouwde plek op de perstribune van waar hij voor de Australische tv het schaatsen bij de Olympische Spelen verslaat. Nog nooit had hij op klapschaatsen gereden en in Nagano moest het er maar eens een keer van komen. De Noor die op de Winterspelen van 1994 in Lillehammer de show stal met overwinningen op de 1.500, 5.000 en 10.000 meter, leende vandaag een paar van zijn goede vriend Bart Veldkamp. Anderhalf uur lang ging de olympisch kampioen over het ijs in de M-Wave. Gehuld in een schaatspak van Veldkamp, in het rood, geel en zwart van België. Ook de Noor Geir Karlstad trainde mee. De winnaar van het olympisch goud op de vijf kilometer in Albertville (1992) reed mee in het pak van Veldkamps fysiotherapeut. ,,Ik voel wel wat pijn in m'n benen'', oordeelde Koss na zijn training. Over de klapschaats was hij positief: ,,Ik wist niet dat je er in de bochten zoveel harder op gaat.''

Zie ook:
Waarom LeMay morgen de 1.000 m niet zal winnen (18 februari 1998)

Nederlands goud, zilver en brons op olympische 10 km (17 februari 1998)

Schaatsgoud voor Timmer en Postma (16 februari 1998)

Noor troeft Nederlandse favorieten af op 1.500 m (12 februari 1998)

Duitse suprematie op de 3.000 meter (11 februari 1998)

Nederland zet de schaatswereld op z'n kop met strips (9 februari 1998)

Spelen openen met rituelen (7 februari 1998)

Schaatsploeg begint Spelen met blessures (4 februari 1998)