NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

TUSSEN EINDHOVEN en Amsterdam-Amstel rijdt sinds kort een speciaal Intercity-treinstel voor Philips-werknemers die naar het tijdelijke Amsterdamse hoofdkantoor moeten forensen.

Op dit traject biedt het spoor uitkomst. Voor veel forensen binnen de Randstad die dagelijks van en naar hun werk moeten reizen, bestaan dergelijke faciliteiten niet. Ze zijn veelal aangewezen op eigen vervoer, aangezien de regionale verbindingen van het openbaar vervoer ernstig tekortschieten. De praktijk van iedere dag is steeds langer in de file staan.

Plannen voor verbetering van het regionale openbaar vervoer bestaan er volop. Zo kwamen de vervoerders in de agglomeratie Den Haag-Rotterdam vier jaar geleden met het plan voor RandstadRail, de vervlechting van stoptreinen, metro en trams tot een gezamenlijk netwerk. Met gebruikmaking van licht materieel kunnen snellere reistijden, betere verbindingen en hogere frequenties tot stand komen. Kosten: zes miljard gulden. Streefdatum: een begin in 2000.

Minister Jorritsma (Verkeer) was enthousiast en zegde in 1995 tien procent van het benodigde bedrag toe. En daarna liep de ambitie vast in de delta van de bestuurlijke en technische problemen.

RandstadRail zal niet rijden in 2000, vrezen direct betrokkenen. Jorritsma wuifde die bezorgdheid deze week luchtigjes weg, maar het is een ernstige zaak. Om te beginnen een verkeers- en bereikbaarheidsprobleem. Met de groei van de werkgelegenheid, de stijging van deeltijdbanen en de voortgaande bevolkingsspreiding naar de nieuwbouwwijken van Vinex-locaties, neemt de vervoersbehoefte toe. Het openbaar vervoer blijft hierbij chronisch achter.

De overheid is slecht in staat om slagvaardig op te treden als alle bestuurslagen - gemeenten, regio, provincie, rijk - bij een infrastructureel project betrokken zijn. De nationale politieke druk ontbreekt. Het is gemakkelijker om voor zevenhonderd miljoen gulden een HSL-tunnel onder de weilanden van de Randstad aan te leggen, dan een railverbinding tussen Scheveningen en Spijkenisse om de dichtgeslibde snelwegen van de Randstad te ontlasten.

HET DREIGEND ECHEC van RandstadRail is een veeg teken voor de toekomst van het forensenvervoer in de Randstad. Symbolischer kan het haast niet: in het chiptijdperk slagen de publieke vervoersbedrijven er niet in om een bruikbaar alternatief voor de kartonnen strippenkaart te ontwikkelen. Misschien moet een particulier bedrijf de concessie krijgen om het Randstad-vervoer op zich te nemen. Maar om te beginnen moet de overheid besluitvaardiger optreden bij investeringen in fijnmazigheid.