R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
Music Box
DANA LINSSEN
De Russisch-Griekse Costa-Gavras is een van de toonaangevendste regisseurs die zich in de jaren zestig en zeventig toelegde op het genre van de politieke thriller. Zijn films zijn een combinatie van nauwelijks verhulde waargebeurde feiten, spannende plot (moord, ontvoering, verdwijning) en New Cinema-achtige verteltechnieken als flashbacks, slow motion en freeze frames. Het feit dat Costa-Gavras probeert om zijn geëngangeerde thema's door middel van actie en spanning voor het grote publiek aantrekkelijk te maken, levert niet altijd evenwichtige films op. Ook in Music Box zwalkt hij wat al te vrijblijvend heen en weer tussen melodrama en rechtbankfilm. Hoofdpersoon is Anne Talbot (Jessica Lange), een succesvolle advocate uit Chicago die de verdediging op zich neemt van haar van oorlogsmisdaden beschuldigde vader (de eerste Amerikaanse rol van Armin Mueller-Stahl). Het is een vleesgeworden nachtmerrie: de zucht naar waarheid en de angst ervoor, beroepsethiek, loyaliteit, vaderliefde, leugens en verdachtmakingen tollen om elkaar heen in een duizelingwekkende carrousel van beelden. Uit die beeldenstroom is het haast onmogelijk om een geloofwaardige ontknoping te genereren en scenarist Joe Eszterhas laat daar dan ook wat steken vallen. Music Box was de laatste speelfilm van Costa-Gavras die in Nederland werd uitgebracht. Wel droeg hij tweeënvijftig seconden bij aan de episodenfilm Lumière et compagnie (1995), die hier een beperkt roulement kreeg, en leverde hij een bijdrage aan een compilatiefilm voor Amnesty International. Met zijn meest recente rolprent, het halfslachtige Mad City (1997), een gijzelingsdrama met John Travolta en Dustin Hoffman dat de macht van de macht van de media aan de kaak wil stellen, keerde hij terug naar de politieke publieksfilm.
Music Box (Constantin Costa-Gavras, 1989, VS). BRTN2, 20.30-22.35u.
|
NRC Webpagina's
21 JANUARI 1998
|
Bovenkant pagina |