NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Kriterion, Amsterdam.

Een zwijgend offer in regiedebuut ster

Door DANA LINSSEN
Johnny Depp speelt Johnny Depp en dat doet hij al vele filmrollen lang met plezier. Of het nu een naamloos bijrolletje is in aflevering zóveel van A Nightmare on Elm Street, de horrorreeks waarin hij ooit debuteerde, of de glamourous Ed Wood in de gelijknamige biopic van Hollywood's 'slechtste regisseur aller tijden' (Tim Burton, 1994).

Er bestaat zoiets als een typische 'Depp-film' en in zijn wispelturige acteercarrière - van verantwoorde pulp tot artistieke cult - heeft Depp bewezen feilloos te weten welke regisseurs die film met hem kunnen maken. Ook The Brave, Depps eerste eigen film, gaat over zo'n mild melancholische jonge man die nooit ergens helemaal bij zal horen. Depp nam de hoofdrol op zich van Raphael, een verlopen indiaan die zijn leven verkoopt aan een louche figuur om zijn familie een betere toekomst te geven. De film volgt hem in zijn laatste week, als hij met zichzelf en zijn gezin in het reine moet zien te komen.

The Brave opent sterk, met Depp als verstild stoere man op een mooi troosteloze vuilnishoop. Vooral het eerste halfuur, waarin hij zijn faustiaanse pact met de dood sluit, intrigeert. De suggestie dat het om een snuff movie zou gaan doet echter gekunsteld aan. Tekst is niet Depps sterkste kant, maar zwijgen kan hij als de beste. In The Brave duren zijn stiltes echter steeds langer en zijn ze te betekenisvol, zonder dat er ooit zichtbaar wordt wat er nou eigenlijk omgaat in het hoofd van de acteur-auteur die zo graag een film wilde maken. De regisseur laat zijn hoofdpersoon te lang in beeld en zijn cameraman volgde hem daarin traag en nadrukkelijk.

Aangezien Depp voor zijn regiedebuut niet koos voor een oorspronkelijk scenario, maar samen met zijn broer D.P. Depp en Paul McCudden de roman The Brave van Gregory McDonald tot script bewerkte, vraag je je af wat hem zo in die Raphael gefascineerd moet hebben. Het feit dat deze man écht bereid is voor geld, en zijn familie, te sterven, de religieuze thematiek van het offer? Depp speelt Raphael als een samenraapsel van eerdere rollen. De strijd met de tijd vertolkte hij al in John Badhams Nick of Time (1995) en de 'levende dode' veel krachtiger in Dead Man (1996) van Jim Jarmusch. Met die film heeft The Brave wel meer overeenkomsten, alleen doet de eigenzinnige mix van indiaanse stamrituelen en christelijke lijdensweg nu gekunsteld aan.

Ook verder is The Brave één grote who is who in de Depp-filmografie. Cameraman Vilko Filac en production designer Miljen 'Kreka' Klajokovic leerde hij kennen op de set van Emir Kusturica's Arizona Dream (1993), met Marlon Brando (als de boosaardige opkoper van levens) werkte hij samen in Don Juan de Marco (Jeremy Leven, 1996); Iggy Pop (ook al in John Waters' Cry Baby uit 1990) tekende voor de soundtrack en doubleert zijn geestige cameo uit Dead Man. The Brave lijkt vooral een ode van een acteur aan zijn favoriete regisseurs. Het is te hopen dat ze de hint begrijpen en snel weer met hem willen werken.