NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Rialto, Amsterdam, Haags Filmhuis, Den Haag, Lantaren/Venster, Rotterdam.

T I T E L :	De ballade van Holger de Deen
R E G I E :	Laila Hodell
M E T :	De stemmen van Thomas Nork, Sam Besekom, Viggo Bro. Nederlands ondertiteld. Vanaf 8 jaar

In: Rialto, Amsterdam, Haags Filmhuis, Den Haag.

Kinderfilms over een Moskouse kat en een middeleeuwse pop

Door DANA LINSSEN
Het lijkt wel alsof heel Moskou wordt bevolkt door poezen en katjes. Grote, kleine, dikke, witte, behaagzieke en schichtige. Ze zitten op vensterbanken, trippelen door de sneeuw, spinnen op een kussentje of likken zoete melk van een gebarsten schoteltje. Het zijn de onbetwiste hoofdpersonen van de Russische kinderfilm Poes poes! (1996) waarmee het LOKV/ Nederlands Instituut voor Kunsteducatie tegenwicht wil bieden aan alle Herculessen en Home Alones die in de Kerstvakantie voor hoge recettes moeten zorgen.

Poes poes! is een onopgesmukte, bijna documentair gedraaide en daardoor zeer herkenbare film over zus en broer Sacha en Manja (gespeeld door Marija Popova en Alexander Popov, de kinderen van regisseur en scenarioschrijver Ivan Popov).

De kinderen gaan met hun grootmoeder naar de vogeltjesmarkt om een jong poesje te kopen. Tussen alle exotische waterschildpadden, glibberige vissen, mopshondjes en pekineesjes, vuurrode spinnen en kleine geitjes laten zij hun oog vallen op een asgrijze lapjeskat die tevoorschijn piept uit een tweed jas in dezelfde kleur.

Het vertederendst zijn de scènes waarin het beest op ontdekkingsreis gaat in zijn nieuwe huis. Alles wat mis kan gaan, gaat mis: hij zwiept aan de vitrages langs de ramen, knabbelt aan de tenen van slapende huisgenoten en plast in de muziekkoffer van vader, die fluitist is. Toch gaat heet gezin na elke calamiteit meer van de kat houden. Ook verderop in de film zijn de poezen-observaties het grappigst. Het is bijna jammer dat kinderen vanaf een jaar of vier al goed in staat zijn om een plot met kop en staart te verstouwen, want het grootste gedeelte van de film - waarin de kat zoek raakt en weer wordt teruggevonden - staat in dienst van het wat lang uitgesponnen verhaal. Die langdradigheid wordt enigszins versterkt door het feit dat de film niet is nagesynchroniseerd, maar 'Nederlands ingesproken' is. Dat wil zeggen dat een voice-over het verhaal vertelt, beschrijft wat je óók al ziet en gesprekken samenvat over de nog steeds hoorbare Russische dialoog heen.

Hoeveel bezwaren er ook tegen de in Nederland vaak schreeuwerig en karikaturaal uitgevoerde nasynchronisaties kunnen zijn, ook De ballade van Holger de Deen van Laila Hodell (1996) was gebaat geweest bij een Nederlandstalige versie, al was het alleen maar om de aanstekelijke, middeleeuws aandoende liedjes na afloop van de film te kunnen zingen.

Het is het enige minpuntje van een verder prima uitgevoerde poppenanimatie waarin geschiedenis, mythologie en volksverhalen op een inventieve manier zijn verweven tot een spannende film voor de hoogste groepen van de basisschool. Hoofdpersoon is Holger, die wordt gevolgd tijdens zijn omzwervingen door het rijk van Karel de Grote en later in de tijd van de kruistochten. De keurig uitgevoerde decors en karakterpoppen dragen bij aan een geheimzinnige en magische sfeer, die kinderen die geïnteresseerd zijn in de Middeleeuwen, spookverhalen en sagen zeker zal aanspreken.