NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Cinecenter, Amsterdam; Babylon, Den Haag; Plaza Futura, Eindhoven; Chassé, Breda.

Twee dove ouders en een muzikale dochter

Door BIANCA STIGTER
De ouders van Lara zijn doof en voor hen is een horend kind behalve heerlijk ook handig. Het spreekt gebarentaal en kan als vertaalster optreden bij de bank, maar voor de moeder ook tearjerkers op televisie van taal voorzien: dan zit het kind onder het toestel op de grond en als de acteurs even hun mond houden kijkt ze snel naar het scherm.

Met haar vader praat Lara vaak over geluiden. Het zijn mooie gesprekken, over sneeuw bijvoorbeeld, die alle andere geluiden zachter maakt. Lara weet van haar vertaalwerk ook zelf te profiteren: als haar lerares tegen de ouders zegt dat Lara er niet goed voorstaat, vertaalt de dochter dat alles prima is.

Jenseits der Stille, het debuut van de Duitse regisseuse Caroline Link, wil een rustige, genuanceerde film zijn over het opgroeien van een kind. Doofheid maakt het mogelijk het drama van een dochter die niet hetzelfde wil als haar ouders zwaarder aan te zetten. Lara is bijvoorbeeld boos op haar moeder omdat zij niet kan fietsen, zoals alle normale moeders. Fietsen is voor sommige doven moeilijk omdat deze handicap ook het evenwichtsorgaan kan beïnvloeden. Maar om haar dochter te plezieren, leert moeder toch fietsen. Jaren later sterft ze in na een ongeval met haar fiets.

Jenseits der Stille zit vol met zulk gemakkelijk bitterzoet. Het grootste conflict gaat tussen Lara en haar vader. Lara laat zich inpakken door diens flamboyante zuster en wil net als zij muzikante worden. De vader mag de zuster niet. Haar klarinetspel heeft zijn jeugd verziekt; altijd was hun vader trots op haar, nooit op hem. Lara, als kind fijn gespeeld door Tatjana Trieb en als tiener door de Franse Sylvie Testud, is daarentegen dol op tante, die een minder boze kijk op de wereld heeft. Hups rent het tweetal door de straten van Berlijn en zwemt het bij maanlicht naakt in een meer.

Linke liet haar dove personages spelen door vooraanstaande dove acteurs (de Amerikaan Howie Seago en de Française Emmanuelle Laborit). De film vertelt soms aardig en inzichtelijk over de praktijk van het doof zijn, zoals in de ontroerende televisiescène, en ongekunsteld komt er een paar scènes in gebarentaal in voor, dat ondertiteld wordt. Maar het liefst laat Linke haar film larmoyant en landerig op de onontkoombare verzoening van vader en dochter afstevenen.