NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Een Amerikaanse oorlogsfilm. Dan kun je erop wachten. Straks gaat een van de soldaten dood. En niet zomaar dood, hij zal uiteengereten worden door een orkaan van kogels, minutenlang naar adem worstelen. En ik weet al wat zijn vrienden hem zullen zeggen, terwijl ze hun tranen verbijten. 'You're doing great, buddy!'

Zelfs de doodstrijd is een kwestie van positief denken. Als de ervaren korporaal, in bloed gedrenkt, reutelt: ,,Sergeant, volgens mij heb ik een probleem'', antwoordt de sergeant: ,,It's nothing, man!'' Zie het van de zonnige kant, joh, je glas is niet halfleeg, je glas is halfvol!

Tot en met dat moment in Casualties of War had je kunnen denken dat je naar een buddie-movie zat te kijken. Daar tiert dergelijk, mogen we zeggen: typisch Amerikaans waardenrelativisme meestal welig. Wat doet het ertoe dat je een puistenkop bent, een kluns met een bril, een dom blondje of een dikkerd in het schoolteam - voor ons ben je evenveel waard als Claudia Schiffer of Pete Sampras.

Maar na dat eerste half uur keert regisseur Brian De Palma zijn film in een veel interessanter richting. Casualties of War gaat over de sociale druk in een groepje gelegenheidsvrienden, in dit geval een patrouille in Vietnam. De peptalk tegen de stervende korporaal ('je laat je vrienden toch niet in de steek') is maar een prelude op het veel griezeliger hoofdverhaal.

Als de korporaal dood is, wil sergeant Sean Penn wraak nemen door een Vietnamees meisje te verkrachten. De hele patrouille doet mee. Behalve het groentje, Michael J. Fox. Die stelt zijn eigen norm tegenover de opgelegde groepscode. Niks buddies, niks waardenrelativisme, hij wil fatsoenlijk blijven. Je hoort geen burgers te verkrachten, al ben je nog zo boos en al heb je de macht om dat te doen.

De machteloze woede van de rest en hun pogingen Fox mentaal te breken, leveren het interessantste deel van de film op. Dat zijn maar een paar momenten. De Palma heeft namelijk geen weerstand kunnen bieden aan de gemakkelijke buit die hij binnen handbereik zag: het lekkere leed van het dorpsmeisje dat verkracht wordt terwijl ze koorts heeft en gedood wordt omdat ze te veel hoest. Nu moet de kijker tevreden zijn met een paar ingrediënten uit wat een klassieke film had kunnen zijn. De rest is larmoyant en dat het allemaal waar gebeurd is, is geen excuus.

Casualties of War, (Brian DePalma, 1989, VS). BRTN2, 20.30-22.19u.