NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERG
AMSTERDAM, 12 NOV. In de binnenstad van Amsterdam loopt een bruinverbrande zeiler met de borst vooruit. Ver weg van de ijsbergen en de walvissen, in de vertrouwde omgeving van vrienden en bekenden die hem in een café welkom heten, praat Mark van Hulssen schijnbaar onaangedaan over zijn vroegtijdige thuiskomst. ,,Dit is de Whitbread. Dit hoort bij de bootjeswereld.Zodra er een storing is, kun je worden weggestuurd. De Whitbread is één groot probleemgeval.''

Van Hulssen heeft vier jaar aan het Nederlandse zeilproject deelgenomen. Hij was betrokken bij de bouw van de BrunelSunergy. Hij is nog steeds verantwoordelijk voor het materiaal aan boord. Na de desastreus verlopen eerste etappe - de Nederlanders eindigden met veel averij op de tiende en laatste plaats - kreeg Van Hulssen een meningsverschil met Hans Bouscholte. De schipper zou tijdens de tussenstop in Kaapstad te veel met zichzelf en te veel met de buitenwereld zijn bezig geweest. Van Hulssen verwoordde het ongenoegen van de bemanning. Hij kon meteen zijn koffers pakken.

De wisselende rolbezetting is kenmerkend voor alle syndicaten, benadrukt Van Hulssen. Elke windvlaag kan tot discussies leiden. Elke slechte klassering roept vragen op. Met als gevolg dat een schipper kan bepalen dat een bemanningslid niet meer welkom is. ,,Sommige bemanningsleden hadden vragen, maar die kon Bouscholte niet beantwoorden'', zegt Van Hulssen. ,, Hij was veel te druk met de pers, de sponsors en de tiende plaats. De zeilers waren nooit alleen. Er zaten altijd vrouwen en journalisten bij. Wij wilden na een paar dagen de deur dicht doen, ons serieus voorbereiden op de tweede etappe. We wilden meer praten en meer proefvaren. We waren al genoeg tijd kwijt met alle reparaties.''

Van rancune is geen sprake. Van Hulssen voelt zich nog steeds nauw betrokken bij het project. Hij volgt de tweede etappe via de televisie en hoopt stilletjes op een terugkeer naar het waterfront. ,,Ik ben niet ontslagen. Ik ben alleen naar huis gestuurd. Dat is een groot verschil. We hoeven toch geen vrienden te zijn om samen hoog te scoren? Bouscholte zegt dat hij me graag terug wil. Misschien heeft hij me wel te snel weggestuurd. Ik heb een groot aandeel gehad in het hele project. Ik heb lang aan die boot lopen timmeren. Als hij me mist, kom ik graag terug. Als de boot in Australië schade heeft opgelopen, zullen ze mij nodig hebben voor de reparatie. Dan koop ik een ticket en zit ik binnen twee dagen in Fremantle. Heel simpel.''

Van Hulssen heeft geen spijt van zijn uitlatingen. Hij heeft in het teambelang gesproken. ,,Soms moet je jezelf opofferen om je doel te bereiken. Ik wist wat de gevolgen konden zijn. Andere jongens hadden dezelfde mening. Zij hielden hun mond. Maar ik ben een Amsterdammer. Ik raap op wat anderen laten vallen.''

Nog voor de start van de tweede etappe zat Van Hulssen op het vliegtuig. Hij spreekt in nuchtere bewoordingen over zijn vertrek. Hij is de professional die zijn gevoelens camoufleert. Zeezeilen is keiharde business, voor sentimenten is geen plaats. De Whitbread is de zwaarste en langste race ter wereld. De Whitbread is een droom voor elke jonge zeiler. ,,De Whitbread is twee procent van je leven'', zegt Van Hulssen. Is zijn droom een beetje in duigen gevallen?

,,Die boot was mijn lust en mijn leven. Mijn vriendin, zeiden de andere jongens. Ik was dag en nacht aan het pielen. Ik heb een haat-liefde-verhouding met die boot, maar de liefde is groter dan de haat. Ik heb veel lol gehad aan boord: zingen, moppen tappen, een knoop harder varen voor een stukje kauwgom. Ik heb moeten bukken voor vliegende vissen. Ik heb nog nooit zoveel walvissen gezien als de afgelopen maand. Wie zegt mij dat die beesten uitsterven?''

Wachtend op het verlossende telefoontje van schipper Bouscholte, houdt Van Hulssen zich voorlopig bezig met een dagboek. De afgelopen vier jaar heeft hij zijn gevoelens, zijn ervaringen op papier gezet. Over zes maanden, bij de finish in Southampton, is het dagboek voltooid. ,,Iedereen is erg nieuwsgierig wat ik allemaal heb opgeschreven. We zullen zien hoe het verhaal afloopt.''