NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Cinecenter, Amsterdam

Een stuitend sympathiek stel

Door BIANCA STIGTER
Vadsig en zelfvoldaan ligt een jongen op een bed over neuken te praten. 'Hide the salami' noemt hij het en als straf voor zoveel vieze inventiviteit zie je 'm meteen voor je: niks stoere droge worst, een bleek, zacht saucijsje heeft hij, een darmpje buitenboord.

De jongen komt voor in Courting Courtney, maar een van de hoofdrollen speelt hij niet; die zijn weggelegd voor personages die zoiets nooit zouden zeggen. Waarschijnlijk denken ze het ook niet. Toch zijn ze afstotelijker dan hij, de vrouw Courtney, onderwijzeres op een school in Los Angeles, en de man Nick, een schoolvriend die filmer is geworden en nu een documentaire over haar maakt. Stuitend aardig, intelligent, onzeker, naïef en optimistisch zijn deze twee mensen; juist niets is overdreven, uitvergroot of dik aangezet.

Courtney's probleem is dat ze nog niet getrouwd is: ze begrijpt niet waarom, want ze is toch zo leuk, aardig etc. en wij begrijpen het heus ook niet. Nick interviewt haar ouders, een paar ex-vriendjes, gaat mee naar therapie, naar de kroeg, naar een videodatingservice en naar de afspraakjes met potentiële bruidegoms. Alle mensen die hij en Courtney ontmoeten zijn maffer dan zij en het is de zelfingenomenheid van het normale die deze film zo afstotelijk maakt.

Courting Courtney, het low budget debuut van de Amerikaan Paul Tarantino (geen familie) is een romantische komedie, maar de regisseur is er niet in geslaagd klein geluk te verheffen tot groot geluk. Nergens wordt gewoon bijzonder; zelfs de maffe mensen zijn gewillig maf, iets anders mochten de acteurs van hun rol niet maken. Ook de vorm helpt niet: dat je vaak net moet doen alsof je naar een documentaire zit te kijken, verheelt niet dat je eigenlijk de Libelle zit te lezen.