K U N S T
|
![]()
NIEUWSSELECTIE
|
![]() Ewan McGregor
Door HANS BEEREKAMP
Er zijn maar weinig jonge sterren die je je vooral met een groot glas bier in de hand voorstelt. McGregor speelde niet alleen een pubs bezoekende junkie in Trainspotting (Danny Boyle, 1996), maar ook hoofdrollen in de andere twee films van Boyle, Shallow Grave (1994) en A Life Less Ordinary (1997). In het kassucces Brassed Off (Mark Herman, 1997) blaast hij mee in de mijnwerkersbrassband en ook zijn debuut tegenover Robin Williams in de Schotse flop Being Human (Bill Forsyth, 1993) en rollen in twee televisieproducties van Dennis Potter (Lipstick on Your Collar en Karaoke) lijken mijlenver verwijderd van de wereld van het Californische bronwater. Binnenkort is McGregor te zien als mortuariumportier in Nightwatch en als naar David Bowie en Iggy Pop gemodelleerde popster uit de Seventies in Todd Haynes' Velvet Goldmine. Opvalllend was ook zijn aanwezigheid in twee kostuumfilms, de Jane Austenverfilming Emma (1996) en, als 18de-eeuwse Nederlandse tuinarchitect, in The Serpent's Kiss (1997). Wanneer McGregor Sean Connery eenmaal van de troon gestoten zal hebben als beroemdste Schot in medialand, hoeven de fans in ieder geval niet ver te zoeken naar obscure naaktfoto's van hun appetijtelijke idool. De filmer en kunstenaar Peter Greenaway heeft altijd een fijne neus gehad voor toekomstige sterren, zoals Tim Roth, Joely Richardson, Ralph Fiennes en Julia Ormond. In The Pillow Book (1996) liet Greenaway geen plekje van McGregors lichaam onbelicht, slechts gehuld in gekalligrafeerde lettertekens. De fanzines verwijzen al fijntjes naar videocassettes van Greenaway's film voor een glimp van McGregors eigen 'lichtsabel'. McGregor moet vooralsnog een beetje lachen om al dit gedoe; je weet nooit of hij die nuchtere instelling vol zal kunnen houden, maar in zijn films wekt hij in ieder geval de indruk van een ster die met beide benen op de grond staat.
|
NRC Webpagina's
22 OKTOBER 1997
|
Bovenkant pagina |