U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Tatie Danielle

HANS BEEREKAMP
De uit de reclamewereld afkomstige Franse filmregisseur Etienne Chatiliez (Roubaix, 1952) maakte twee in eigen land zeer succesvolle komedies. Zowel La vie est un long fleuve tranquille (1988) als Le bonheur est dans le pré (1996) speelt op vaak kluchtige wijze sociale tegenstellingen uit: in de eerste film tussen een asociale familie en een keurig katholiek gezin, in de tweede tussen het leven in de stad en op het land.

Chatiliez' relatief geringste commerciële succes maakte hij tussen de twee hits in. Ook Tatie Danielle (1990) berust op sociologische overwegingen: wie vandaag de dag nog een bejaard familielid in huis neemt, al dan niet geïnspireerd door erfrechtelijke overwegingen, hoede zich voor schuldgevoelens. De stokoude tante Danielle (Tsilla Chelton) ontpopt zich in het huishouden van haar achternicht tot een waar potentaat, dat dankbaar misbruik maakt van het omzichtige respect dat de jongere generaties haar betuigen. Pas wanneer de familie met vakantie gaat, en een kordate oppas (Isabelle Nanty) lik op stuk geeft, komen er weer menselijke trekjes boven in de querulante.

Chatiliez en zijn vaste scenariste Florence Quentin beproeven met wisselend succes het middel van de zwarte humor. Heel vaak blijft de komedie steken in het breed uitmeten van de meest voor de hand liggende vooroordelen over arm en rijk, oud en jong, stad en provincie. Het leukst zijn de observaties van eigenaardigheden van de Franse bourgeoisie, waar aan een 'dinner party' nooit iemand hardop zegt wat hij eigenlijk denkt en waar het serveren van kaas (mozzarella in de tomatensalade) als voorgerecht voor een doodzonde doorgaat.

Veel zoden zet Chatiliez' satire niet aan de dijk; vergeleken met bij voorbeeld Chabrols studies van de bourgeoisie mist Tatie Danielle elke subtiliteit, maar zijn film is dan ook eerder een moderne variant op grover besnaarde Franse filmtradities, zoals de boulevardkomedie en de zedenklucht.

Tatie Danielle (Etienne Chatiliez, 1990, Frankrijk), Duitsl.2, 0.50-2.40u.

NRC Webpagina's
9 OKTOBER 1997


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)