NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent
LONDEN, 19 SEPT. ,,Zelden is het publiek zo voor de gek gehouden en zelden, na alle publicitaire opwinding, moet Buckingham Palace zo'n zucht van verlichting hebben geslaakt.'' Met dat oordeel besluit de Britse biograaf Ben Pimlott in The Guardian zijn recensie van 'The Royals', het boek over de Britse koninklijke familie dat deze week met veel fanfare als 'baanbrekend' en 'onthullend' werd gelanceerd.

Volgens Pimlott is het laatste kassucces van de Amerikaanse schrijfster Kitty Kelley niet meer dan een ,,adembenemende, brutale practical joke'' waar ,,iedereen geld aan zal verdienen: uitgevers, kranten, omroepen, adverteerders, juristen'', en bovenal ,,de boosaardige schrijfster''.

Aan het begin van het boek stelt Kelley de volslagen ontluistering van de 'gestoorde' Britse koninklijke familie in het vooruitzicht. De lezer wordt lekker gemaakt met beloften van ,,geheimen over alcoholisme, drugsverslaving, epilepsie, waanzin, homoseksualiteit, overspel, ontrouw en onwettige kinderen''. ,,Wat we uiteindelijk onder ogen krijgen is vrijwel allemaal gerecyceld of onbetrouwbaar'', constateert Pimlott verongelijkt.

Dat The Guardian met een bespreking komt is op zich al opmerkelijk. Het boek is namelijk in Groot-Brittannië niet te koop. Anders dan de Amerikaanse uitgeverij Warner Books en de publiciteitsbeluste Kitty Kelley suggereerden, heeft dat met censuur of overdreven eerbied voor het Britse koningshuis niks te maken. Wat uitgeverijen en importeurs weerhoudt is de angst voor een rechtszaak wegens laster. In de VS moet een vermeend slachtoffer van smaad in een lasterproces bewijzen dat de tegenpartij bewust onwaarheden verspreidde. Dat ligt in het Verenigd Koninkrijk heel anders. In Groot-Brittannië moet de vermeende verspreider van leugens bewijzen dat de roddels op feiten zijn gebaseerd.

Britse lezers missen niks aan 'The Royals'. Daar zijn de Britse media het over eens. Zelfs de boulevardbladen achten het beneden hun waardigheid om smakelijke details aan de Amerikaanse bestseller te ontlenen. Een terughoudendheid die niet voortkomt uit kritiek op de sensatiepers na de dood van prinses Diana, zoals Kelley in interviews al heeft beweerd. De meeste 'sensationele onthullingen' hebben eerder al in de Britse pers gecirculeerd. Britse commentatoren omschrijven 'The Royals' als een giftige cocktail van krantenknipsels, wilde roddels en een perfide fantasie.