NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: 25 theaters.

Een superkever met menselijke trekken in een metrotunnel

Door HANS BEEREKAMP
Van het scenario van Mimic hoeft, ondanks de bijdragen van de gerenommeerde 'script doctor' John Sayles, niemand op te kijken. We weten inmiddels wel wat er gebeurt als de mens aan het knoeien slaat met de natuur. Entomologe Mira Sorvino (Oscar voor Mighty Aphrodite, verloofde van Quentin Tarantino) bestrijdt een door kakkerlakken verspreide epidemie van een dodelijke kinderziekte door een natuurlijke vijand van het ongedierte te kweken.

De superkever is geprogrammeerd om na drie maanden zich niet meer voort te planten. Jaren later duikt het monster, nog groter en sterker, op in de metrotunnels. Omdat de evolutie, zo wordt in Mimic beweerd, elke soort na verloop van tijd doet lijken op zijn grootste vijand, heeft dit gedrocht menselijke trekken.

De film laat zich bij voorbaat uittekenen. Gemêleerd gezelschap, onder wie vrouwelijke geleerde, zit opgesloten onder de grond, mét het monster, dat op gruwelijke wijze geëxtermineerd zal worden door de overlevenden van diverse rampspoed.

Slechts een enkel element behoedt Mimic van instantvergetelheid. De Mexicaanse regisseur Guillermo Del Toro (Guadalajara, 1964) is de onwaarschijnlijke auteur van deze gebruiksfilm. De voormalige specialist op het gebied van filmtrucage deed een paar jaar geleden van zich spreken door de meer intellectueel en beschouwend getinte sciencefictionfilm Cronos. Het auteurschap van Del Toro is bovenal visueel. Enkele van de apocalyptische beelden in Mimic verraden zijn verre van alledaagse fantasie, maar tegen de houterigheid van scenario en acteurs blijkt ook een visionaire Mexicaanse kunstenaar niet opgewassen.