NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
LOUDENVIELLE, 15 JULI. Chaos aan de streep. Jan Ullrich pakt een drinkbus en krijgt een handdoek over zijn bezwete lichaam. Op de achtergrond schreeuwt de reus Mathias Wieland, bijgenaamd Das Ungeheuer von Telekom, dat Ullrich de gele trui krijgt omgehangen. De renner vraagt onthutst waar hij zich moet omkleden en kijkt ongelovig om zich heen. Ondertussen wordt er driftig heen en weer gebeld tussen de woordvoerder en zijn ploegleiders die een paar honderd meter verderop hun wagen parkeren.

Voordat Wieland zijn vergissing kan goedmaken, wordt Ullrich voor de camera van ZDF gesleept. Hij wordt gefeliciteerd mit dem erste Deutsche gelbe tricot seit Klaus-Peter Thaler in 1978. Ullrich spreekt van een kinderdroom als Cédric Vasseur op hetzelfde moment wordt bedolven onder de gelukwensen. Hij is Ullrich onverwacht toch nog dertien tellen voorgebleven. Hij heeft de Franse nationale feestdag blauw-wit-rood geschilderd. Wat is er mooier dan een slechte klimmer die met hangen en wurgen zijn voorsprong verdedigt?

Als de eerste bergetappe in de Tour de France een graadmeter is voor de resterende twaalf koersdagen, kunnen de wielerliefhebbers hun borst natmaken. De Pyreneeënrit van Pau naar Loudenvielle heeft beantwoord aan de hooggespannen verwachtingen. De begrijpelijke aanvalslust van Festina, de logische controle bij Telekom, de wrede nederlaag van Laurent Jalabert en Luc Leblanc, de onverwachte terugkeer van Abraham Olano en de bescheiden kniebuiging van Bjarne Riis. Na een lange, ietwat saaie aanloop is de Tour tot leven gekomen.

In het glooiende landschap van Vallée du Louron worden wonden gelikt en nieuwe dromen gekoesterd. De Fransen juichen om ritwinnaar Laurent Brochard, publiekslieveling Richard Virenque en de gele trui van Vasseur. Ze zijn de teleurstelling over de prestaties van de andere landgenoten alweer vergeten. De Spanjaarden zijn blij dat Olano een zwakke dag met relatief weinig tijdsverschil heeft moeten bekopen. De Italianen hebben weer genoten van de aanvalslust van Marco Pantani. De Denen treuren om hun Tourwinnaar, maar wanen zich nog lang niet verslagen. En de Duitsers geloven nog steeds in hun beloofde leiderstricot.

Ullrich heeft vanmorgen zijn Duitse kampioenstrui uit de kast gehaald. Hij zal niet eens zo rouwig zijn om de vergissing van zijn woordvoerder. Een gele trui is voor veel jonge coureurs een ondraaglijke last gebleken. Het 23-jarige talent uit Rostock is de kroonprins van het peloton en zal met genoegen hebben vastgesteld dat de koning wankelt. Ullrich heeft anderhalve minuut voorsprong op Riis. In de zware individuele tijdrit, vrijdag bij Saint-Etienne, kan hij het tijdsverschil vergroten. Duitse verslaggevers spreken al van een Vorentscheiding, maar de betrokkene waakt voor euforie. ,,Ik blijf de tweede man'', verkondigt Ullrich als een repeteerwekker.

Uiterlijk onbewogen stapt Riss even later uit de camper van Telekom. Hij antwoordt in vier verschillende talen, zonder overigens veel duidelijkheid te verschaffen over zijn huidige vorm. Hij refereert aan het ploegenspel dat uitstekend heeft gewerkt. Hij is blij voor Ullrich en minder blij met zichzelf. Hij heeft moeite gehad om het juiste ritme te vinden in de bergen. Hij vraagt om geduld en noemt zichzelf een slow-starter. Hij is Ullrich dankbaar voor diens verdedigende rijstijl. ,,Anders had ik nog meer tijd verloren.''

Ploegleider Walter Godefroot verpakt zijn teleurstelling in cryptische teksten. ,,We hebben nooit gepanikeerd. Dertig seconden is niet het einde van de wereld. Eén slechte dag is geen slecht leven. De Tour is nu begonnen en na de tijdrit gaan we eens naar het klassement kijken. Voorlopig verandert er niets aan ons strijdplan. Het gewicht hangt al een week op onze schouders, maar ik heb niet het idee dat we gaan bezwijken. Ik ben juist heel trots op de teamprestatie. Daarom praat ik nooit over één leider maar over de hele ploeg. Die heeft weer eens vakwerk afgeleverd.''

Ullrich moet oppassen dat hij geen nekklachten krijgt. Elke keer als Riis in de problemen is geraakt, kijkt de meesterknecht veelbetekenend achterom. Ullrich houdt de benen stil als de kopman daar om vraagt. Hij duikt in het wiel van Virenque, als de immer strijdbare Fransman weer eens een demarrage heeft geplaatst. Virenque wordt door de kenners wel eens uitgelachen om zijn roekeloze aanvalslust, maar de gemiddelde toeschouwer heeft de laatste jaren veel kijkplezier aan de renner van Festina beleefd. Virenque is de smaakmaker van het peloton.

Op de laatste klim naar Loudenvielle krijgt de overmacht van Festina gestalte. Terwijl Laurent Dufaux in de subtop soepel meedraait, zorgen Virenque en Brochard voor een prachtige ontknoping. De mindere klimmer Brochard verkleint zijn achterstand in de afdaling en gooit er met zijn allerlaatste krachten nog een versnelling uit. Virenque houdt zich aan de stalorders en ziet zijn ploeggenoot met frisse tegenzin uit het zicht verdwijnen. Brochard komt met wapperende haren over de finish gereden. Hij beleeft een hoogtepunt in zijn loopbaan en verstevigt zijn positie in het bergklassement. En hij weet een dolgelukkige landgenoot nog één dag in het geel gehesen. ,,Dit is mijn kinderdroom'', stamelt Vasseur.