NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HENK VAN GELDER
Dat de rijdende moorkop een ietwat lachwekkend verschijnsel is geworden, komt natuurlijk door Van Kooten en De Bie. Wie zich nog herinnert hoe hun creaties Koos Koets en Robbie Kerkhof namens de zelfbedachte Stichting Morekop in een auto rondreden met zo'n bruin gedrocht met namaak-slagroom er bovenop (of wie die scène nu terugvindt op een pas verschenen videoband), ziet er al snel het bespottelijke van in. Maar ook in werkelijkheid blijkt dit groteske gebak nog te bestaan - in Amsterdam is het bijvoorbeeld banketbakkerij Limmen die er tot op de dag van vandaag reclame mee maakt.

De moorkop van Limmen staat zelfs als blikvanger op de tentoonstelling Automotieven, die vanaf volgende vrijdag kan worden bezichtigd bij drukkerij Mart Spruijt in Amsterdam. Maar verder heeft de uitstalling, vooral bedoeld voor de ontwerpers die de klantenkring van dit bedrijf vormen, een serieuze bedoeling. Er is namelijk een reclamemedium, aldus de initiatiefnemers, dat tot dusver grotendeels over het hoofd wordt gezien: de transportmiddelen op de snelweg. ,,Een gemiddelde vrachtwagencombinatie genereert per jaar al snel zo'n 7,9 miljoen visuele indrukken,'' heet het, in passend reclamejargon. ,,Dat zijn er zestig per gereden kilometer.''

De tentoonstelling laat zien wat er tegenwoordig allemaal mogelijk is op het gebied van autobelettering en andere 'mobiele vormgeving' en wat daaraan nu al wordt gedaan door bedrijven als het NOB, KNP, 3M, Renault, Van Haren en Centraal Beheer. Want weliswaar trekken veel professionele reclamemakers er vooralsnog hun neus voor op, maar tegelijk besluiten steeds meer ondernemingen - buiten de reclamebureaus om - dat het zonde zou zijn hun eigen wagenpark niet te benutten voor extra reclame.

Marjet Gerlings, projectmanager bij drukkerij Spruijt, wijst op het voorbeeld van de lingeriefirma Hunkemöller, die ooit rondreed met rode auto's waarop alleen de naam stond, maar nu uitpakt met in ondergoed gehulde fotomodellen op billboard-achtig formaat op de zijkanten van de vrachtwagens en een foto van een damesachterkant op de achterzijde. Ook prijst zij de veelzijdigheid van de Hema-auto's: op elke auto een aparte afbeelding. ,,Er gaat steeds meer geld in om. Dat heeft veel te maken met de technische mogelijkheden.

Vroeger moest alles in zeefdruk of op het zeil worden aangebracht. Nu kunnen er foto's op ieder gewenst formaat worden geprint, dat is veel gemakkelijker. Zo zie je nu ook dat zelfs de bakker om de hoek bij de copyshop een logo en een belettering voor de auto laat maken. Vraag niet hoe dat er uitziet, maar het gebeurt wel.''

In de catalogus bij de tentoonstelling waarschuwen diverse deskundigen voor het gevaar van visuele wildgroei op de snelwegen. Zo verbaast Paul Mijksenaar, hoogleraar industrieel ontwerpen aan de TU Delft, zich over de horizontale strepen, die naar het voorbeeld van de politieauto's (een ontwerp van Studio Dumbar) op talloze vrachtwagens van 'Jacobses & Van Essen' werden geïmiteerd. ,,De striping wordt vooral gezien als een middel om snelheid uit te drukken,'' schrijft hij, ,,iets wat nu juist bij een vervoermiddel niet hoeft omdat dat snelheid uit zichzelf heeft!''

Waarom de gerenommeerde reclamebureaus nog maar zo zelden hun beste talenten wijden aan deze rijdende reclame-objecten, is onduidelijk. ,,Ze nemen het gewoon niet serieus,'' beaamt Marjet Gerlings. Maar zo was het een jaar of vijftien geleden óók met een andere vorm van buitenreclame, die inmiddels - mede door de commerciële exploitatie van tram- en bushaltes - door iedere reclamemaker wordt beschouwd als een glamour-medium met een grote uitstraling. Nu de vrachtauto's nog.

Automotieven, bij drukkerij Mart Spruijt, Dynamostraat 7, Amsterdam, 30 mei tot half juli.