NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Een tweeling in een aards paradijs

Door HANS BEEREKAMP
Twee jongetjes van een jaar of negen, een eeneiige tweeling, lopen met een identieke ronde strooien hoed op het hoofd door een idyllisch Japans dorpje. Ze halen kattenkwaad uit, dromen van bizarre gebeurtenissen, horen watergeesten roepen en zien hun bestaan permanent becommentarieerd worden door een koor van drie oude vrouwen, die een beetje doen denken aan de heksen van Macbeth.

Het jaar is 1948, hun meestal afwezige vader is ambtenaar, hun moeder is onderwijzeres en wordt er regelmatig van beschuldigd haar eigen kinderen voor te trekken in het rustieke dorpsschooltje. Ze verdedigt zich door uit te leggen dat de tweeling Yukihiko en Seizo echt de mooiste tekeningen van de klas maakt. De toekomst zal haar gelijk geven; de broers worden beroemde illustratoren, die hun inspiratie voor een belangrijk deel ontlenen aan de magische wereld van hun jeugd. De echte Yukihiko en Seizo Tashima, inmiddels voor in de vijftig, figureren in de proloog van de film Village of Dreams (Eno nakano bokuno mura) van regisseur Yoichi Higashi.

Om welke redenen Higashi's wat brave oefening in arcadische nostalgie uit kon groeien tot een ware festivalfavoriet van het afgelopen jaar na een Zilveren Beer te hebben gewonnen in Berlijn, draaide hij onder meer in Rotterdam en Gent is me niet helemaal duidelijk. Charmant is Village of Dreams zonder enige twijfel, maar ook niet bijster origineel. De binnenwereld van dromerige jongetjes in een aards paradijs is al heel wat vaker het onderwerp van een film geweest, en in visueel opzicht voegt Higashi niet veel toe aan zijn voorgangers. Dat is des te opmerkelijker, wanneer je bedenkt dat de beide Tashima's van beelden hun beroep hebben gemaakt. De glimp die we aan het begin van de film mogen opvangen van dat werk, belooft weinig allure. Het is dus begrijpelijk dat de film niet kan tippen aan de stilering van meer gewaagde Japanse staaltjes van bucolische filmkunst, bijvoorbeeld van Imamura of Yanagimachi. Maar als het aangenaam voortkabbelen van twee uur in de bioscoop de norm zou zijn, dan is Village of Dreams inderdaad een topprestatie.