NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ROTTERDAM, 13 MEI. Een club die voor het eerst in zijn 121-jarig bestaan de finale van de Engelse FA Cup bereikt, moet zich in de zevende hemel wanen. Maar bij Middlesbrough, zaterdag op Wembley de tegenstander van Ruud Gullits Chelsea, ligt dat toch even anders. 'Boro' degradeerde afgelopen weekeinde uit de hoogste klasse en zelfs een klinkende overwinning in de prestigieuze Cup Final kan dat debacle niet goedmaken.

Het was niet zo maar een degradatie. Want Middlesbrough vergaarde weliswaar genoeg punten om in de Premier League te blijven, maar eindigde toch op de fatale negentiende plaats. Dat kwam door de aftrek van drie punten die de club kreeg voor het niet komen opdagen in de uitwedstrijd tegen Blackburn Rovers op 21 december. Middlesbrough bleef die dag thuis omdat manager Bryan Robson meende dat hij door de vele blessures en ziekmeldingen geen representatief elftal kon opstellen.

Zonder die straf zou 'Boro' op een veilige gedeelde dertiende plaats zijn geëindigd. Daarom zei voorzitter Steve Gibson zondag dat zijn ploeg niet op het veld was gedegradeerd, maar door toedoen van ,,grijze mannen in grijze pakken achter gesloten deuren''. Naar verwachting zal de jeugdige miljonair, die bijna een jaar jonger is dan manager Robson, na de bekerfinale naar de rechter stappen om de degradatie alsnog ongedaan te maken. Gibson zal de voorbereiding op de finale niet willen verstoren, want het is toch al de vraag hoe de spelers de klap van de degradatie zullen verwerken.

De voorzitter zal ook wel begrijpen dat hij niet veel kans maakt bij de rechter. Middlesbrough heeft op 21 december gewoon een grote fout begaan. Zelfs op het allerlaagste niveau van het voetbal, waar ook ter wereld, hoor je als ploeg te verschijnen voor een wedstrijd, laat staan in de top. Bij de commissie van beroep van de Premier League probeerde Middlesbrough 'de grijze heren' in maart met cijfers te overtuigen. Van de veertig contractspelers waren er slechts zeventien fit genoeg om te spelen. Daarbij zaten drie keepers, vijf spelers zonder ervaring in het eerste elftal en twee spelers die een jeugdcontract hadden. Met deze opsomming groef de club zijn eigen graf, want hoe jong en onervaren ook, er waren dus wel degelijk elf spelers voorhanden om tegen Blackburn Rovers te voetballen.

Deze vreemde misstap zou trouwens geen probleem zijn geweest als er dit seizoen naar behoren was gespeeld. Middlesbrough beschikt over een miljoenenploeg. Robson, voormalig aanvoerder van het Engelse elftal, was als speler altijd erg onder de indruk van Zuidamerikaanse tegenstanders. Dus toen hij van voorzitter Gibson veel geld mocht besteden, in twee jaar tijd dertig miljoen pond (90 miljoen gulden), ging hij winkelen in Brazilië. Hij kocht Branco, hij kocht Juninho en daar kwam dit seizoen Emerson nog bij.

Ook Europa-Cupwinnaar Fabrizio Ravanelli werd naar het noordoosten van Engeland gelokt. De grijze Italiaan, die 21 miljoen kostte, had nog nooit van Middlesbrough gehoord, maar dat maakte hem niet uit toen hij hoorde dat hij een weeksalaris van 120.000 gulden kon verdienen. In januari werd er voor acht miljoen nog een landgenoot van Ravanelli aangetrokken, Gianluca Festa. Robson zegt nog steeds geen spijt van zijn keuzes te hebben. ,,Ze hebben het goed gedaan en zijn razend populair bij de fans. Er zaten hier niet voor niets bij elke thuiswedstrijd 30.000 toeschouwers op de tribune. En als er twijfels over deze jongens zouden zijn, waarom staan de clubs dan in de rij om ze van ons te kopen?''

Wel waren er gedurende het seizoen de nodige problemen met de buitenlandse vedetten. Branco mocht in november al vertrekken, Emerson mocht dat niet, maar deed het wel. Hij vluchtte naar Brazilië met zijn vrouw die in Engeland last van heimwee had. Hij lonkte naar een contract bij Barcelona, maar keerde uiteindelijk met een flinke boete aan de broek terug naar Middlesbrough. Veel supporters geven hem door dat voorval de schuld van de degradatie. In het clubblad, Fly me to the Moon, werd Emerson onlangs tot de meest teleurstellende speler van het seizoen uitgeroepen.

Ook met Ravanelli ging het niet altijd goed. Hij riep vervelende dingen over de club en reisde bij het geringste pijntje naar Italië, tot groot ongenoegen van zijn ploeggenoten. Ravanelli miste de wedstrijd tegen Blackburn Rovers, maar was er in de laatste wedstrijd tegen Leeds weer bij. Het 1-1 gelijkspel was niet genoeg voor het klassebehoud en Middlesbrough kwam uiteindelijk twee punten tekort.

Ravanelli wist in die laatste belangrijke partij niet te scoren. Hij staat op de topscorerslijst met 31 treffers gedeeld eerste met Liverpool-spits Fowler, maar dat geeft een vertekend beeld omdat de Engelsen competitie- en bekerdoelpunten bij elkaar optellen. En in het bekervoetbal deed Middlesbrough het met het bereiken van twee finales uitstekend. Vorige maand verloor de club de strijd om de League Cup op Wembley van Leicester City. In de competitie komt Ravanelli met zijn zestien doelpunten slechts op de vijfde plaats, ver achter Shearer (25) en Wright (23). Maar het werkelijke probleem van 'Boro' lag in de verdediging. Van alle ploegen in de Premier League had het met zestig tegendoelpunten de meest poreuze defensie.

Het was Juninho die zondag het laatste competitiedoelpunt voor Middlesbrough maakte. Op de kleine Braziliaan heeft de club niets aan te merken. Ondanks de degradatie wordt hij op handen gedragen. Volgens Robson had Juninho in plaats van Zola van Chelsea tot speler van het jaar gekozen moeten worden. Natuurlijk is de manager niet objectief in zijn mening, maar collega Alex Ferguson van landskampioen Manchester United deelt zijn mening. ,,Juninho is niet af te stoppen.''

Vooral op deze Juninho hebben de fans van Middlesbrough voor zaterdag hun hoop gevestigd. En als de club de beker wint, schrijft 'Boro' geschiedenis. Het is nog niet eerder voorgekomen dat een ploeg die degradeert in hetzelfde seizoen op Wembley de beker wint. Het zou in Middlesbrough de zorgen voor de toekomst voor even doen vergeten. Want niemand kan zich voorstellen dat spelers als Ravanelli en Juninho straks in de eerste divisie voetballen.