Weer Tourzege doodvermoeide Armstrong
Lance Armstrong won voor de
tweede keer in successie de Tour de France. "We hadden de blauwdruk nog
van vorig jaar en het heeft weer gewerkt."
Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
PARIJS, 24 JULI. "Hey dudes", zei Lance Armstrong tegen enkele
Amerikaanse journalisten toen hij zaterdag na afloop van de etappe naar
Troyes de perszaal binnenstapte. Vlak voordat hij zijn laatste
persconferentie in de Tour zou geven, liep de wielrenner naar de tafel
waaraan de meest ervaren wielerverslaggever uit de Verenigde Staten aan
een verhaal zat te tikken, Samuel Abt. De geletruidrager pakte de
rokende filtersigaret van Abt uit de asbak en drukte de peuk uit.
,,No good Sam", zei Armstrong belerend. De man die gisteren voor
de twee keer de Tour de France won, bekommert zich niet alleen om zijn
eigen gezondheid.
Hoewel Armstrong afgelopen weekend nog een fitte indruk maakte,
onderstreepte de Amerikaan dat hij lichamelijk zeer vermoeid was. "Ik
zal blij zijn als het voorbij is", zei hij zaterdag, een dag voor de
aankomst in Parijs. "Drie weken fietsen is een lange tijd." Fysiek
vergde deze Tour meer van de winnaar dan vorig jaar, toen de Franse
wielerronde vooral mentaal zijn tol eiste als gevolg van aanhoudende en
deels ongefundeerde beschuldigingen van dopinggebruik. Zijn
interviewafspraken voor zaterdagavond had Armstrong afgezegd, aan de
vooravond van de slotetappe in Parijs wilde hij zoveel mogelijk rust.
Maar om de persconferentie kon hij niet heen. Die wordt traditiegetrouw
daags voor de slotetappe in Parijs gehouden, omdat een persconferentie
van de Tourwinnaar op zondag organisatorisch een lastige onderneming is.
Met flair beantwoordde Armstrong een spervuur van vragen, drie kwartier
lang. "Dat ik hier ben, alive, is het belangrijkste voor mij in
deze Tour. Het betekent dat ik weer een jaar verder weg ben van mijn
ziekte." Als geen ander kan Armstrong zijn prestaties relativeren. Hij
overleefde kanker en dat maakte van hem een ander mens.
Roem, het zegt de Amerikaan niet zoveel, maakte de tweevoudige
Tourwinnaar duidelijk. "Roem is betrekkelijk. Je kunt bekend zijn, maar
er zijn altijd wel plaatsen op de wereld waar ze je niet kennen. Niemand
spreekt me aan als ik in Nice (waar Armstrong woont, red.) door de stad
loop. In Austin herkennen ze me ook niet. En ik vind dat wel zo prettig,
ook voor mijn gezin."
Armstrong houdt er een interessante theorie op na waarom hij niet zo
vaak herkend wordt. "Als we fietsen, dragen we vaak een zonnebril en
een helm en daardoor zien de mensen onze gezichten niet helemaal. De
gezichten van andere sporters, zoals voetballers, tennissers en
golfers, zijn altijd exposed. Misschien zijn wij dat dat betreft
in het voordeel." Gistermiddag in Parijs deed Armstrong even een goede
poging incognito rond te fietsen. In het begin van de etappe hing hij
de clown uit door een langharige pruik op zijn hoofd te zetten. Met
wapperende nepharen reed Armstrong over de Champs Elysées, in
het gezelschap van al zijn acht ploeggenoten. US Postal was het enige
team dat drie weken geleden met negen mensen aan de Tour begon en
zonder uitvallers Parijs haalde. Meer dan vorig jaar had hij uitgezien
naar de ererondjes in de Franse hoofdstad. "Het is een fantastisch
gevoel om de Tour uit te rijden. Dat geldt voor iedereen, of je nou
eerste wordt of 101ste. Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor het
eerst in Parijs de Tour voltooide. Ik had het gevoel dat ik iets
bereikt had, de Tour heeft m'n leven veranderd."
Armstrong liet ook belangrijke concurrenten de revue passeren. "Ullrich
is de rivaal die me het meeste angst aanjaagt. Hij kan nog jaren mee en
volgend jaar is hij voor mij weer een van de favorieten. Beloki (derde,
red.) heeft nu ook laten zien dat hij een grote ronde aankan. Hij is
sterk in de bergen en heeft een goede tijdrit in de benen. In deze Tour
is hij doorgebroken en in de toekomst zal hij een belangrijke rivaal
zijn."
Opnieuw kreeg Pantani ervan langs, de Italiaanse klimmer die beweerde
dat de Amerikaan hem wel erg hautain de zege had geschonken op de Mont
Ventoux. Armstrong had hem daar de zege gegund, in de wetenschap dat
hij die dag zelf de beste was. "Als ik nog eens wat weg te geven heb,
zal hij het in elk geval niet krijgen", fulmineerde de Tourwinnaar.
Armstrong sprak een regelrechte oorlogsverklaring uit aan het adres van
de renner die vorige week na een laatste offensief ziek uit de Tour
stapte. "Ik denk dat we een interessante toekomst tussen ons
tweeën te zien krijgen", zei Armstrong. "Ik zie er naar uit."
Op de sportieve prestaties van Pantani wilde Armstrong echter niets
afdingen. , ,Hij is de beste klimmer. Die explosiviteit van hem... Een
geweldige renner." Indirect kreeg ook Pantani's landgenoot Giorgio
Squinzi ervan langs. De directeur van Mapei beweerde vorige week in een
interview dat het zonder bloeddoping onmogelijk is in een Touretappe
bij de eerste vijf te eindigen. " Sommige mensen hebben geen filter in
hun hoofd", zei Armstrong. "Als ze hun mond open doen, dan flappen ze
er maar wat uit."
Voor de Tour van volgend jaar zal Armstrong zich op dezelfde wijze
voorbereiden. Door meer dan wie dan ook te trainen en zeer grondig de
etappes te verkennen, ruim van tevoren, meter voor meter. "We hadden de
blauwdruk voor de Tourzege nog van vorig jaar en die heeft weer
gewerkt. Call us lucky, call us smart, we blijven het op deze
manier doen."