Tour de France

Nieuws

Uitslagen

Favorieten

Deelnemers

Route

Eerdere artikelen

Jan Ullrich (26) erkent dat hij de Tour nooit wint als hij zijn leefwijze niet verandert. "Ik moet als een prof gaan leven, zoals Armstrong", zei de Duitse nummer twee van het klassement gisteren.

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN

COURCHEVEL, 18 JULI. Met holle ogen en een ingevallen gezicht neemt Jan Ullrich plaats achter de microfoon. Wie niet beter weet, denkt dat de Duitse wielrenner lijdt aan anorexia. In werkelijkheid heeft hij het ideale gewicht voor een duursporter die een topprestatie moet leveren. De Tour de France is een loodzware inspanning, zo leert het uitgemergelde wielerlijf tijdens de tweede rustdag.

Net als zijn collega's is Ullrich deze maand vele kilo's afgevallen. Hij heeft de eeuwige strijd tegen de weegschaal gewonnen. Maar het leed was al geschied. Door ziektes en blessures is zijn voorbereiding op de Tour wederom in het honderd gelopen. Want als Ullrich rust moet houden, wordt hij steeds zwaarder. Het kost hem veel tijd om weer op gewicht te komen. Zes zeven uur per dag, vijf zes weken in totaal. "Jan kan moeilijk 's nachts gaan trainen", zegt manager Walter Godefroot van Telekom. De tweede plaats lijkt het hoogst haalbare voor de eindwinnaar van 1997. Ullrich moet niet alleen zijn meerdere erkennen in Armstrong. Hij moet in de bergen bosjes Fransen en Spanjaarden voor laten gaan. De stijlvolle tred heeft plaatsgemaakt voor een moeizame pedaalslag. Hij legt zich neer bij de nederlaag en erkent schuld op de persbijeenkomst in Courchevel. "Om nog een keer de Tour te kunnen winnen, moet ik mijn mentaliteit veranderen. Ik moet meer als een prof leven, zoals Armstrong."

De Amerikaan staat bekend om zijn beroepsernst. Hij is een trainingsbeest die eerder te mager dan te dik is. Ullrich daarentegen heeft tijdens de wintermaanden last van motivatieproblemen en vraatzucht. Zonder het wakend oog van zijn Duitse trainer Peter Becker of Belgische ploegleider Rudy Pevenage rijgen de vetrollen zich aaneen. Ullrich is opgegroeid in de DDR. Hij is gewend aan strenge leermeesters. De vrijheid in het Westen lijkt niet aan hem besteed. Met als gevolg dat hij maanden nodig heeft om weer op zijn ideale gewicht te komen.

"Moet ik bij hem gaan slapen? Ik ben toch geen waakhond", reageert Pevenage. "Jan moet zelf werken aan zijn motivatieproblemen. Hij heeft te weinig goesting om te trainen. Ik zou willen dat hij dezelfde mentaliteit als Armstrong heeft. Die heeft geen waakhond nodig. Als talent liggen ze dicht tegen elkaar. Als sportman is er een groot verschil. Jan leeft twee maanden voor zijn vak, Armstrong twaalf maanden."

De ploegleider vindt de vergelijking met een ezel niet op zijn plaats, als hem wordt voorgehouden dat Ullrich zich de afgelopen drie jaar aan dezelfde steen heeft gestoten. "We hebben tien dagen niet goed opgelet en meteen is Jan gaan verdikken. Dat zal volgend jaar niet meer gebeuren", belooft Pevenage beterschap. Hij legt uit wanneer het mis ging. "Tussen 22 januari en 2 februari. Hij zat thuis in de problemen, maar hij liet niks van zich horen. Typisch Jan. Als het niet goed met hem gaat, kruipt hij in zijn schulp."

Manager Godefroot benadrukt dat het met de carrière van zijn kopman nog niet zo slecht gesteld is. "De Vuelta winnen en wereldkampioen tijdrijden worden - er zien niet veel renners die hem dat nadoen." Godefroot heeft zich neergelegd bij het onvermijdelijke: Ullrich zal de strijd tegen de weegschaal nooit winnen. "Een langslaper kun je een paar keer zo ver krijgen dat hij vroeg uit de veren is, maar na een tijdje blijft hij weer lekker lang in bed liggen."