Niemand kan Pantani in de bergen bijhouden
Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
COURCHEVEL, 17 JULI. Zelfs een
fietsende toerist kon Marco Pantani gisteren niet uit balans brengen in
de bergetappe naar Courchevel. De grapjas in het shirt van Kelme kon het
hoge tempo van de Italiaanse prof niet bijhouden. Zoals de hele karavaan
zijn meerdere moest erkennen in de smaakmaker van het peloton. Pantani
steeg naar de zesde plaats in het algemeen klassement. De Amerikaan
Lance Armstrong verstevigde zijn leidende positie.
Pantani behaalde zijn achtste zege in een bergrit van de Tour de France.
Hij nam slechts deel aan vier edities en verdient daarom te worden
opgenomen in een illuster rijtje klimspecialisten. De Luxemburger Charly
Gaul, de Spanjaard Féderico Bahamontes, de Belg Lucien van Impe
en de Colombiaan Lucho Herrera waren de naoorlogse mannetjesputters. Zij
dansten op de pedalen. Zij brachten de beste ronderenners aan het
wankelen. Zonder deze menselijke berggeiten zou de Tour een minder
kleurrijk verleden hebben gehad. Rekenmeesters zijn er al genoeg
geweest.
De aanvalslustige Armstrong is tegenwoordig een calculerende renner die
na vijftien etappes nog steeds geen dagprijs heeft gewonnen. Voor hem
telt alleen de eindzege in Parijs. Armstrong was vorige week de morele
winnaar in de Pyreneeën. Hij bewees Pantani daarna een
vriendendienst op de Mont Ventoux. Pantani was hem dankbaar, na alle
dopingleed van het afgelopen jaar. Maar eerherstel was niet genoeg.
In de Alpen stelde Pantani het talent van Armstrong op de proef. Op weg
naar Briançon demarreerde hij zaterdag in de slotfase. Vijf
seconden tijdwinst waren het gevolg. Op weg naar Courchevel deelde
Pantani een serieuze plaagstoot uit. Hij versnelde halverwege de laatste
helling en achterhaalde de kopgroep met speels gemak. Hij sprak na
afloop over de mooiste ritzege in zijn carrière. Ruim twee
maanden geleden, voor de start van de Giro, leek zijn sportieve toekomst
verre van rooskleurig.
"Ik ben blij dat ik Lance op een waardige manier heb verslagen",
refereerde Pantani aan zijn geschonken zege op de Mont Ventoux. Hij
voelt zich met de dag sterker worden. Hij benadert de topvorm die hem
twee jaar geleden zo van pas kwam in de Giro en de Tour. Hij won beide
rondes. Hij is nu de dertig gepasseerd en volgens een ongeschreven
wielerwet zou hij dit seizoen op zijn sterkst moeten zijn. Maar Pantani
laat zich de wet niet voorschrijven. Daarvoor is zijn karakter te
onstuimig en zijn wielerloopbaan te vaak onderbroken door doping- en
blessureleed.
De bakkerszoon uit Cesenatico heeft de afgelopen vijf jaar zo'n beetje
alles gebroken wat hij kon breken. Hij bleek op verschillende onderdelen
een roekeloze coureur. Hij reed op de fiets tegen een kat en een
vrachtwagen. Hij reed met de motor tegen een electriciteitspaal. Hij
reed met de auto tegen een boom en een tegenligger. Zijn armen en benen
zijn op meerdere plaatsen gebroken. Alleen de kale kop met de grote oren
bleef uiterlijk ongeschonden. Innerlijk liep 'het olifantje' flinke
deuken op.
De mentale crisis begon tijdens de Giro van 1999, toen hij zijn roze
trui moest inleveren als gevolg van een te hoge hematocrietwaarde.
Pantani ontkende het gebruik van EPO. Het dikke bloed zou zijn
veroorzaakt door stress, diarree of hoogtestages. Hij werd voor de
rechtbank gesleept en zweeg. De problemen werden serieuzer toen juristen
met bewijzen kwamen dat de hematocrietwaarde van Pantani's bloed bij
andere gelegenheden ook te hoog was. Hij wordt aangeklaagd wegens
sportieve fraude. Gebruik van doping is volgens het Italiaanse recht
niet strafbaar.
In dezelfde periode was Pantani op de fiets niet vooruit te branden.
Zijn gebrek aan prestaties en zijn losbandige levensstijl leidden tot
ergernis bij de ploegleiding. Die sprak over kapitaalvernietiging en
stelde een commissie van wijze mensen in het leven. Zij moest de gewezen
campionissimo in het zadel helpen. Hij moest de drank en spijzen
laten staan. Hij moest zijn trainingsritten opgeven. Hij moest zich
voorbereiden op de Giro. Hij moest in zijn achterhoofd een plaatsje
vrijmaken voor de Tour. Tot veler verrassing verscheen Pantani twee
maanden geleden in de Giro. Voor aanvang werd hij gezegend in het
Vaticaan. De pauselijke hulp bracht aanvankelijk geen succes. Pantani
fietste als een slak. De media hielden hem in de schijnwerpers. Pas in
het slotweekeinde toonde Pantani zijn klimcapaciteiten. Hij was
uitblinker op de Izoard, dezelfde col waar hij zaterdag in de Tour
vooraan reed.
Pantani is terug van weggeweest en de concurrentie zal het weten.
Armstrong verspeelde gisteren bijna een minuut en zag zijn voorsprong
verkleind tot negen minuten. Beide renners reden afgelopen weekeinde als
twee vrienden in elkaars beurt. De demarrage van Pantani had de
goedkeuring van Armstrong. Na afloop waren beide heren scheutig met
complimenten. "Lance blijft een groot kampioen", zei Pantani. "Marco is
de beste klimmer ter wereld", zei Armstrong. Wederzijds respect is er
altijd geweest. Toen de zieke Armstrong in 1997 werd afgescheept met een
slecht contract bij de Franse ploeg Cofidis, vroeg hij Pantani of er
plaats was bij Mercatone Uno. De supermarktketen wilde geen risico nemen
met de Amerikaanse kankerpatiënt en hield hem buiten de deur. Bij
US Postal beleefde Armstrong een sportieve wederopstanding die nog
sensationeler was dan de terugkeer van Pantani.
Gisteren erkende Armstrong dat hij zich niet meer zo sterk voelt als in
het begin van de Tour. De last van de gele trui is minder zwaar dan de
2600 kilometer die hij inmiddels in de benen heeft. Hij vergeleek de
fysieke terugslag met de lichamelijke problemen die hij vorig jaar
ondervond. Toen was hij fit genoeg om de leiding te behouden. Nu
verdedigt hij ruim zeven minuten voorsprong op de Duitser Ullrich, wiens
tweede plaats op de tocht staat. De Spanjaard Beloki kwam gisteren twee
seconden tekort om hem te passeren in de tussenstand.