Tour de France

Nieuws

Uitslagen

Favorieten

Deelnemers

Route

Eerdere artikelen

Onder toeziend oog van een dochter van de in 1967 overleden Tom Simpson boekte Marco Pantani gisteren op de Mont Ventoux weer eens een belangrijke zege in de 12e etappe van de Tour de France.

Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW

MONT VENTOUX, 14 JULI. Vlak onder de top zag Joanne Simpson ze gistermiddag allemaal voorbijkomen, van de latere winnaar Marco Pantani tot en met de renner die als 151ste en tevens als laatste op de Mont Ventoux bovenkwam, de kampioen van Estland, Lauri Aus. Uit haar woonplaats Kent was ze voor deze etappe naar de Tour de France gekomen, en waar kon ze beter staan dan ter hoogte van de gedenksteen die voor haar vader is opgericht.

Vlak voordat de renners voorbijkwamen, werd de 37-jarige Simpson van de ene naar de andere camera gesleept en stond ze de ene na de andere verslaggever te woord. Drie jaar geleden was ze met haar racefiets naar boven gereden. Ze had er speciaal voor getraind en maakte toen af waar haar vader op 13 juli 1967, gisteren 33 jaar geleden, niet in was geslaagd: Joanne Simpson fietste naar de top van de 1912 meter hoge Mont Ventoux. Nu kwam ze om de Tour te zien.

In 2002, wanneer het 35 jaar geleden is dat haar vader zijn laatste adem in het zicht van de top uitblies, wil Joanne terugkomen. Opnieuw op de fiets, maar dan vanuit Gent, een afstand van zo'n 1.000 kilometer. Ook haar moeder, Helen, wil die tocht per fiets maken. "Maar Barry weet daar nog niks van", zei Joanne Simpson gisteren. Barry is Barry Hoban, destijds Simpsons ploeggenoot en diens beste vriend. Oud-wielrenner Hoban is nu de stiefvader van Joanne. Gisteren was Joanne Simpson met de auto de berg op gegaan, in het gezelschap van Belgische vrienden. Schitterend vond ze het, al die mensen die zich gisteren voor de gedenksteen van haar vader lieten vereeuwigen. Van alle wielerattributen die als eerbetoon bij het monument waren neergelegd, vond ze de archieffoto met daarop haar vader, in zwart-wit, het meest aangrijpend. De vrolijke muziek van de Tourband ter hoogte van het Simpson-monument - een groep muzikanten die vanaf een soort praalwagen het publiek van de start in Futuroscope tot en met de finish in Parijs vermaakt - leek daar niet op zijn plaats, maar het weerhield Joanne er niet van op de maat van de muziek mee te klappen. You're just too good to be true, I can't take my eyes off you...' Ze dacht dat het een eerbetoon was aan haar vader. In werkelijkheid bleef de band daar staan omdat een geparkeerde auto de doorgang blokkeerde.

Bij de gedenksteen stond gisteren ook een neef van Simpson. Onlangs schreef hij een boek over het leven van de renner, Mr. Tom, omdat er naar zijn zin te veel over alleen diens dood is geschreven. Het familielid van de renner is niet aan de schaduwkant uit het leven van zijn neef voorbijgegaan, maar bij hem draait het niet alleen om die ene dag in '67 toen het peloton van Marseille naar Carpentras reed.

Onderweg was Simpson in Bedouin, een dorp aan de voet van de berg op ruim 20 kilometer van de top, gestopt bij café l'Observatoire om met een Spaanse collega een glas cognac te drinken. Amfetamine had de Brit ook al in zijn lijf en in combinatie met de verzengende hitte op de Ventoux was dat een dodelijke cocktail.

Gevraagd naar zijn mening over de Ventoux zei drievoudig Tourwinnaar Greg LeMond gisteren, vlakbij de eindstreep, dat de berg hem sterk deed denken aan een LP van de Eagles. 'This can be heaven and this can be hell', luidde Le Monds vrije vertaling van de zinsnede uit het titelnummer Hotel California.

Hemels was het slot van de helse etappe voor Marco Pantani. In het gezelschap van Lance Armstrong ging hij op weg naar de finish en daar schonk de Amerikaan hem ten overstaan van duizenden wielertoeristen en Joanne Simpson de overwinning.