Tour de France

Nieuws

Uitslagen

Favorieten

Deelnemers

Route

Eerdere artikelen

Op de eerste rustdag van de Tour de France lijkt de strijd om de gele trui beslist. De karavaan is halverwege, tijd voor een tussenbalans.

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN

CARPENTRAS, 13 JULI. Weinig massasprints, lange ontsnappingen, een spectaculaire ploegentijdrit en een heroïsche bergetappe. De 87ste editie van de Tour de France kende een boeiende eerste helft. Met drie Nederlandse ritzeges kwamen de chauvinisten aardig aan hun trekken. Het algemeen klassement geeft een genuanceerder beeld over het niveau van de nationale wielersport. Michael Boogerd is de beste Nederlander met een zestiende plaats. Zijn achterstand van meer dan zeven minuten op de Amerikaanse geletruidrager Lance Armstrong voorspelt weinig goeds. Kansrijke ronderenners dragen geen oranje kleren.

De beklimmingen van de Aubisque en de Hautacam waren het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt. De manier waarop Armstrong eerst het geduld bewaarde en later zijn hielen lichtte, getuigde van koersinzicht en machtsvertoon. Navraag leerde dat hij zijn achtervolgers meteen bij de kraag had willen vatten. Hij werd teruggefloten door zijn ploegleider Johan Bruyneel. Armstrong is de Amerikaanse wildebras die overal ten strijde wil trekken. Bruyneel is de Belgische rekenaar die weet dat de aanval niet altijd de beste verdediging is. De gele trui hangt stevig om de schouders van Armstrong. De titelhouder heeft zich nog beter voorbereid dan afgelopen jaar. Zijn voorgangers Jan Ullrich en Marco Pantani, die in 1999 afwezig waren, spraken toen smalend over een gedevalueerde Tour. Armstrong wilde de uitspraken van Ullrich en Pantani wreken op de fiets. Gezien de stand op de ranglijst heeft hij zijn gram gehaald. Hij blijkt veel beter voorbereid dan de Duitser en de Italiaan. Ullrich ondervindt de naweeën van een overtollig vetpercentage. Pantani wordt gehinderd door een dopingonderzoek en een trainingsachterstand.

Armstrong is een perfectionist die niets aan het toeval heeft overgelaten. Niemand heeft zo bezeten getraind als de voormalige kankerpatiënt uit Texas. Niemand heeft het parcours beter bestudeerd. Hij kent elke straatsteen in de Alpen en de Pyreneeën. Dankzij Bruyneel heeft hij met een kleine versnelling leren trappen. Hij heeft de lichte tred nu beter onder de knie dan vorig jaar. Geen hoopvol gegeven voor de concurrentie.

Het hoogtepunt in de eerste helft was voor veel volgers in de karavaan tegelijkertijd het dieptepunt. De strijd was nauwelijks losgebarsten, of hij leek al beslist. Daarmee ontstond een bekende discussie in de wielersport. Heeft de Tour behoefte aan spanning of is de ronde juist gebaat bij een patron die het peloton in bedwang houdt? Sommige ingewijden pleiten voor een duidelijke leider en een overzichtelijke ronde. De overgrote meerderheid wenst een chaotisch koersverloop. Zij heeft gemengde gevoelens bij de dominante rijstijl van Armstrong.

Vorig jaar had de Amerikaan op de eerste rustdag een vergelijkbare voorsprong. Toen werd hij vooral geplaagd door artikelen in de Franse pers. Hij had een vrijbrief gekregen voor het gebruik van corticosteroïden. Later bleek dat hij een zalfje had ingesmeerd op zijn zitvlak. Maar de toon was gezet, Armstrong leefde op voet van oorlog met de meeste Franse journalisten. Zij schreven kritische verhalen over zijn "ongeloofwaardige" rentree. Zij waren argwanend geworden door de Tour Dopage van 1998. Armstrong was toen weliswaar niet aanwezig in de Tour, toch had hij meer begrip moeten tonen voor de kritische verslaggeving. Doping en wielrennen zijn nu eenmaal moeilijk van elkaar te scheiden.

In de huidige ronde bleven de verhalen over verboden middelen beperkt tot het openingsweekeinde. Drie renners kregen in Futuruscope een startverbod wegens een te hoge hematocrietwaarde. De bloeddikte kan duiden op het gebruik van EPO. De Russische kopman Sergei Ivanov werd niet alleen naar huis gestuurd door de internationale wielrenunie (UCI), hij werd ook ontslagen door de Nederlandse ploegleiding van Farm Frites. Een vreemde gang van zaken. Aangezien EPO niet direct valt op te sporen, is er niet per definitie sprake van dopinggebruik. Ivanov heeft een advocaat ingeschakeld.

Ironisch genoeg werd bij Erik Dekker vorig jaar tijdens de wereldkampioenschappen in Verona eveneens een te hoge hematocrietwaarde ontdekt. Hij kreeg een startverbod van de UCI, maar hij mocht na twee weken weer gaan koersen van zijn werkgever Rabobank. Dekker is door een intern onderzoek van de sponsor vrijgepleit van dopinggebruik. De dikte van zijn bloed zou zijn veroorzaakt door een te strak aangespannen stuwband. Negen maanden later is de Nederlandse marathonman uitgeroepen tot de meest strijdlustige renner van het peloton. Met twee ritzeges en vier lange ontsnappingen was Dekker de gevierde renner. Het contrast met Ivanov werd pijnlijk zichtbaar. EPO valt binnenkort op te sporen in de urine. Gelukkig maar.