Van Bon maakt verwachtingen opnieuw waar
Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
TOURS, 7 JULI. Slechts 24 uur
deed manager Jan Raas van de wielerploeg van Rabobank de Tour de France
aan en uitgerekend op die dag voerden drie van zijn renners een
meesterstuk op. Hij kwam en zag dat het goed was.
Nederlands kampioen Leon van Bon bekroonde de succesvolle samenwerking met zijn ploeggenoten
Markus Zberg en Marc Wauters in Tours gistermiddag met een etappe-
overwinning. Raas stapte met zijn reiskoffertje-op-wielen uit de
ploegleiderswagen waarmee hij de zesde rit in de Ronde van Frankrijk had
gevolgd, feliciteerde de hoofdrolspelers en ging met een brede glimlach
op zijn gezicht op weg naar het vliegtuig dat hem naar Nederland zou
brengen.
Al vanaf de start van de Tour ziet Raas zijn mannen doen wat hij deed in
zijn actieve periode als wielrenner, aanvallen. Tot gisteren was Erik
Dekker daar het mooiste voorbeeld van, maar tot twee keer toe liepen
zijn ontsnappingen op niets uit. Beide keren werd hij uitgeroepen tot de
strijdlustigste renner van het peloton. Gisteren lachte het succes de
ploeg wel toe.
"Elke dag zijn ze er in gevlogen", vatte Raas vlak voor vertrek naar het
vliegveld de inspanningen van zijn renners in de afgelopen zes dagen
samen. "Ze hebben gereden zoals het hoort, verdomd goed." Er gaat
vrijwel geen dag voorbij zonder de oranje-witte tricots van Rabobank in
de voorste gelederen.
Van Bon, Wauters en Zberg, die tweede werd, voegden gisteren een nieuw
hoofdstuk aan de Tour van 2000, die volgens assistent-ploegleider Adri
van Houwelingen nu al voor de helft is geslaagd. "We zijn hier gekomen
voor een etappezege en een plaats bij de eerste tien voor Michael
Boogerd." De dagoverwinning is binnen, aan Boogerd de taak om deel twee
van het wielerplan van Rabobank ten uitvoer te brengen. Zijn voornaamste
werkterrein bestaat uit de cols in de Pyreneeën en de Alpen.
Als de kopman van de ploeg in de bergen overeind blijft en de
concurrentie met de favorieten goed doorstaat, kan definitief een streep
worden gehaald door de voor Rabobank desastreus verlopen Tour van vorig
jaar. Boogerd speelde toen in het klassement geen rol van betekenis en
stelde zelfs ernstig teleur. Het was Rabosprinter Robbie McEwen (nu
Farm Frites) die op de laatste dag in de massasprint op de Champs
Elysées met zijn zege nog voor een lichtpuntje zorgde.
In de rit van Vitré naar Tours werd al na veertien kilometer de
basis gelegd voor de overwinning van Van Bon. De Fransman Jacky Durand
nam het initiatief voor een ontsnapping die leidde tot een kopgroep van
twaalf. Onder hen behalve de drie Raborenners Servais Knaven (Farm
Frites) en Telekomrenner Alberto Elli, die van alle vluchters de beste
positie bekleedde in het algemeen klassement; 21ste, op 2.15 minuut van
gele truidrager Laurent Jalabert. De voorsprong van de kopgroep liep
geleidelijk op en groeide tot een maximaal verschil van 12.57 minuut.
Hoewel de vluchters toen nog 130 van de 198,5 kilometer te gaan hadden,
slaagde het peloton er niet meer in hen te achterhalen. Once bleek in
elk geval één tactische blunder te hebben gemaakt door in
de ontsnapping niet ten minste één renner mee te sturen.
Mede als gevolg daarvan kon Jalabert in Tours na twee dagen zijn gele
trui inleveren bij de Italiaan Elli. Once zette verschillende keren de
achtervolging op het dozijn vluchters in, maar steeds vergeefs.
Van Bon won weliswaar, maar Wauters was de sterkste renner, meende Raas.
Ook ploegleider Theo de Rooy sprak zijn waardering uit voor de 31-
jarige Belg. Op het laatste rechte stuk voor de aankomst hield Wauters
gisteren het tempo hoog om vijandelijke ontsnappingen te verijdelen.
Zoals hij ook eerder in de wedstrijd het tempo verhoogde om te voorkomen
dat het peloton dichterbij kon komen. De herinnering aan Parijs-Tours,
die hij vorig jaar won, gaf Wauters in de finale extra kracht.
"Datzelfde gevoel van toen kwam hier even terug." Enkele honderden
meters van de finish spurtte Van Bon weg, aanvankelijk met de bedoeling
de sprint aan te trekken voor Zberg. Maar de kampioen van Zwitserland
was niet bij machte om zijn Nederlandse ploeggenoot bij te houden. En zo
was het Van Bon die al voor de streep zijn armen omhoog kon gooien.
Wauters, die als laatste van de groep van twaalf finishte, stelde zich
ondanks de loftuitingen van de ploegleiding aan zijn adres na afloop
bescheiden op. "Ik denk dat de sterkste gewonnen heeft." Van Houwelingen
was net zo bescheiden. Zijn bijdrage was naar eigen zeggen te
verwaarlozen geweest. "Ze zijn er in geslaagd om met z'n drieën in
de kopgroep te komen en ze hebben het perfect afgemaakt."
Voor de tweede keer won Van Bon een etappe in de Tour de France. Twee
jaar geleden zegevierde de in België woonachtige renner in Pau, aan
de voet van de Pyreneeën. Tot gisteren was dat tevens de laatste
keer dat een Nederlander in de Tour winnend over de streep ging.
"Iedereen heeft goed gewerkt", zei Van Bon over de inspanningen van de
groep van twaalf. "Steeds als het peloton dichterbij kwam, hebben we het
tempo opgevoerd. Het ging perfect, iedereen ging ongelooflijk hard. De
spurt was een gok. Er zaten rappe mannen bij."
Na een slechte voorbereiding en een even beroerde start van het
seizoen - beide het gevolg van een hardnekkige knieblessure die hem ook
vorig jaar kwelde - krijgt het wielerjaar voor Van Bon toch nog glans.
Zijn twee opeenvolgende successen, in Gulpen en in Tours, zijn mooie
wapenfeiten die zijn onderhandelingspositie met Rabobank versterken. Na
de Ronde van Frankrijk praat Van Bon over zijn toekomst. Een paar weken
geleden zag die er nog weinig rooskleurig uit. "We weten waartoe je in
staat bent", hield ploegleider Van Rooy hem onlangs voor. Gisteren
maakte de 28-jarige Van Bon, die tot de best betaalde krachten bij
Rabobank behoort, de verwachtingen voor de tweede keer in korte tijd
waar. Van Rooy: "Hij was het aan zijn stand verplicht."
Van de Raborenners staat Wauters op de derde plaats in het algemeen
klassement. De Belg acht het veroveren van de gele trui geen reële
mogelijkheid. "Ik heb wel eens een paar keer een gele trui aangehad,
maar dat was niet in de Tour", zei Wauters lachend. "Ach, je weet nooit
hoe een koe een haas vangt."