Tour de France

Nieuws

Uitslagen

Favorieten

Deelnemers

Route

Eerdere artikelen

Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
NANTES, 4 JULI. De Belgische sprinter Tom Steels heeft gisteren in Nantes weer een gevoelige klap uitgedeeld aan zijn Duitse concurrent Erik Zabel. Voor de tweede achtereenvolgende dag was Steels de snelste in de massasprint, vlak voor Marcel Wüst en Zabel, die de afgelopen vier jaar de groene trui veroverde.

Met dank aan zijn ploeggenote Max van Heeswijk, Fred Rodriguez en Stefano Zanini verstevigde Steels verstevigde zijn positie in het puntenklassement. De drie maakten deel uit van een kopgroep van 25 renners, die zich enkele kilometers voor de finish hadden losgemaakt uit het peloton. Op tien kilometer van de finish had het peloton een einde gemaakt aan een lange vlucht van de Duitser Jens Voigt en de Deen Michael Blaudzun.

Hoewel hij in de finale van de derde etappe, van Loudon naar Nantes, bij een valpartij betrokken was, behield de Schot David Millar de gele trui. Hij zat in de tweede groep, die op negen seconden binnenkwam.

Markus Zberg, uit de Rabobankploeg van Theo de Rooy, kwam er in dezelfde valpartij op anderhalve kilometer van de finish slechter van af. Hij smakte tegen het asfalt en bleef enige tijd liggen. Millar stond meteen op en slaagde er razendsnel in om weer aan te sluiten bij het peloton. De schade bij Zberg bleef overigens beperkt tot een aanzienlijk tijdverlies. De val kostte hem ruim drie minuten.

Het had weinig gescheeld of in de slotfase had Millar zijn trui alsnog verspeeld. Hij ging ervan uit dat hij pas vandaag in de ploegentijdrit zijn gele trui zou verliezen. Zijn voorsprong in het klassement op Lance Armstrong bedraagt maar vier seconden. Van de toppers in het klassement liepen Laurent Jalabert en Jan Ullrich in op de gele-truidrager. Zij zaten in de kopgroep en brachten het verschil terug tot respectievelijk zes en zeven seconden. "Ik zat net voor hem toen hij viel", zei Chris Peers na afloop, als een van de Belgische ploeggenoten van Millar bij Cofidis. Sinds Millar zaterdag in de tijdrit de gele trui veroverde, heeft Peers de opdracht hem in de finale voorin het peloton te houden. Nadat Peers in zijn oordopje had gehoord over de val van Millar wachtte hij op zijn ploeggenoot, om die zo snel mogelijk naar het peloton te loodsen. Met grote snelheid werd de Belgische knecht echter gepasseerd door Millar, die een topprestatie leverde door alsnog aan te haken bij de groep waarin Armstrong had kunnen profiteren van zijn val. Het peloton stoomde op dat moment op volle kracht naar de eindstreep, met zo'n zestig kilometer per uur.

Peers klaagde met veel van zijn collega's over het grote aantal rotondes, vluchtheuvels, plotselinge wegversmallingen en andere obstakels in de finale van de etappe. "Het peloton zwenkte voortdurend naar links en naar rechts. Nou kan ik zelf nogal goed wringen. Dat zal m'n ervaring in de Vlaamse koersen zijn, maar dit was op de limiet. Je kan aan sprinters toch moeilijk vragen of ze minder hard willen rijden."

"Gekkenwerk", reageerde Servais Knaven, wiens ploeggenoot bij Farm Frites Jans Koerts in Nantes naar de vierde plaats sprintte. "Levensgevaarlijk", oordeelde Erik Dekker. "Dit slaat nergens op", zei Rabo-kopman Michael Boogerd. Als gevolg van de woeste manoeuvres in de laatste kilometers voelde hij zich meer motorcoureur dan wielrenner. "Ik leek Wayne Rainey wel."

Jeroen Blijlevens speelde in de finale geen rol van betekenis omdat hij als enige topsprinter geen deel uitmaakte van de kopgroep van 25 die op de streep afdenderde. Ook ondervond hij nog eens hinder van de valpartij. Blijlevens heeft dit jaar nog maar één zege geboekt.