Strijd tegen ultra-rechts alleen samen met Oostenrijk
mogelijk
De maatregelen van veertien EU-
landen tegen Oostenrijk zijn niet alleen disproportioneel,
onrechtvaardig en gespeend van een juridische grondslag, ze zijn ook
politiek hoogst onverstandig. Ze zullen de Europese gedachte schaden,
betoogt Alexander Christiani.
Een ambassadeur dient het zonder enige reserve voor zijn land op te
nemen. Maar voor mij staat het 'opnemen voor' niet gelijk aan het 'tegen
elke prijs mooier voorstellen', maar betekent het zelfkritische
toelichting.
Dezer dagen zien vele politieke analyses over Oostenrijk het licht. Ik
zou daaraan een zeer persoonlijk getinte uiteenzetting willen toevoegen.
Ik waardeer het dat minister-president Kok en andere Nederlandse
politici steeds hebben onderstreept dat de maatregelen van de partners
in de Europese Unie niet in een isolering van Oostenrijk op het gebied
van menselijke contacten mogen ontaarden. Het Nederlandse kabinet heeft
zich duidelijk tegen een toeristen- of economische boycot uitgesproken
en het had geen bezwaar tegen de traditionele privé-skivakantie
van koningin Beatrix in Oostenrijk. Toch waren ook andere geluiden
hoorbaar.
Zo heeft mij buitengewoon geschokt dat een groep jongeren in de leeftijd
van 8 tot 13 jaar in Delft het plan heeft opgevat een cd met de titel
'Kauft nicht von Österreichern' als anti-Haider-actie op de markt
te brengen. Met dergelijke acties dreigt een grens te worden
overschreden die ieder kritisch denkend mens met zorg moet vervullen. De
gelijkenis met de oproep van de nationaal-socialisten 'Kauft nicht von
Juden' treft mij in het diepst van mijn ziel. Als dit misbruik van
minderjarigen voor doorzichtige politieke doeleinden navolging vindt,
ben ik bevreesd voor de toekomst van Europa.
Waar is hier de geest van begrip en tolerantie, waarvoor Nederland
terecht zo bekend is en gewaardeerd wordt, en die aan de andere kant als
rechtvaardiging dient voor de maatregelen tegen Oostenrijk? Ik ontzeg
iedere volwassene die jonge mensen aanzet tot boycothandelingen en
intolerantie en dit goedkeurt, het recht anderen op morele gronden de
les te lezen. Ik doe dan ook een beroep op de verantwoordelijken zich
van deze acties te distantiëren.
Oostenrijk is en blijft een rechtsstaat en een stabiele democratie.
Oostenrijk is op geen enkel punt van de fundamentele regels en waarden
van de Europese Unie afgeweken. Het is onbegrijpelijk hoe iemand kan
beweren dat Oostenrijk met zijn nieuwe regering niet langer aan de
'criteria van Kopenhagen' (voorwaarden voor toetreding nieuwe EU-
lidstaten) zou voldoen, zoals oud-Euro-commissaris Hans van den Broek
gisteren op deze pagina beweerde. Integendeel, de constructieve en van
grote betrokkenheid getuigende medewerking van Oostenrijk aan het
Europese integratieproces en aan de vorming van de Europese
waardengemeenschap heeft steeds alom, ook bij het Nederlandse kabinet,
erkenning en waardering geoogst.
En wat het respecteren van de rechten van de mens betreft en het
afwijzen van iedere vorm van vreemdelingenhaat, hoeven wij onszelf - bij
alle tekortkomingen, die we overigens met onze partners gemeen hebben -
niets te verwijten.
Het zal in Nederland genoegzaam bekend zijn wat regering en bevolking
van Oostenrijk in de afgelopen jaren allemaal hebben gedaan voor de
vluchtelingen uit de Balkan. Oostenrijk heeft meer dan 100.000
ontheemden uit Bosnië-Herzegovina en Kosovo opgevangen. Meer dan
tweederde van hen is inmiddels geheel geïntegreerd en heeft een
nieuw bestaan opgebouwd. De Oostenrijkse bevolking heeft meer dan 150
miljoen gulden bijeengebracht bij acties voor bovengenoemde gebieden en
veel vrijwilligers hebben met gevaar voor eigen leven in de regio
humanitaire hulp verleend.
Voorts draagt Oostenrijk samen met slechts enkele partner-landen,
waaronder Nederland, in de EU de grootste lasten voor de opvang van
vluchtelingen en immigranten, dit in schrille tegenstelling tot de
opstelling van andere lidstaten van de Unie. Wellicht ten overvloede:
Oostenrijk kreeg vorig jaar in verhouding tot zijn half zo grote
bevolkingsomvang net zoveel asielverzoeken als Nederland. En meer dan
vijftig procent van de asielverzoeken is inmiddels gehonoreerd.
Gelooft men nu werkelijk dat een land en zijn bewoners van de ene op de
andere dag zo verschrikkelijk ten negatieve kunnen veranderen, alleen
omdat de FPÖ op het regeringspluche plaats heeft genomen? Gelooft
men werkelijk dat rechtsstatelijke, democratische structuren en het
bewustzijn in Oostenrijk zo zwak ontwikkeld zijn dat nu - net als in
1938 - de donkere kant van de ziel een doorbraak heeft kunnen forceren
om van Oostenrijk uit de Europese waardengemeenschap uit te hollen?
Er zijn mensen die dit oprecht vrezen. Er zijn echter ook mensen die dit
om redenen van kwaadwilligheid, slecht geïnformeerd zijn of louter
uit politieke berekening willen doen geloven. Deze lieden - zo moet
worden gevreesd - zullen nooit overtuigd kunnen worden.
Jörg Haider, wiens manier van doen ik persoonlijk om velerlei
redenen afkeur, is in Oostenrijk niet aan de macht gekomen.
Haider kan, hoe zeer hij dit ook zou wensen, het beleid van de regering
niet wezenlijk beïnvloeden. Alle besluiten moeten in de
Oostenrijkse ministerraad met algemene stemmen worden genomen. En zelfs
wanneer een FPÖ-bewindspersoon wezenlijke grondbeginselen mocht
schenden, zou dit onmiddellijk door de bondskanselier gecorrigeerd
worden en in het parlement de meest scherpe reacties teweegbrengen.
Vroeger gedane uitlatingen van Jörg Haider en ander FPÖ-
politici, die buitenlandse medeburgers buitenspel zetten en het
nationaal-socialisme bagatelliseerden, weerspiegelen geenszins de
denkwijze van het overgrote deel van de Oostenrijkse bevolking. Waarom
is men niet bereid naar de ware oorzaken van het succes van de FPÖ
te zoeken in plaats van Oostenrijk en zijn burgers als rechtsextreem
zwart te maken? Het is in Nederland blijkbaar nog steeds niet
doorgedrongen dat in Oostenrijk racisme, vreemdelingenhaat en anti-
humanitair gedachtegoed onmiddellijk sterke tegenkrachten oproepen en
dat dit land de strengste wetten tegen (neo-)nazistische vergrijpen
kent.
De maatregelen van onze veertien EU-partners zijn niet alleen
disproportioneel, onrechtvaardig en gespeend van een juridische
grondslag, ze zijn daarenboven ook politiek hoogst onverstandig. Het is
niet onwaarschijnlijk dat door deze actie de Europese gedachte ernstig
wordt geschaad. We zullen in de EU allen gezamenlijk en ieder in zijn
eigen land de schaduwen van het verleden, alle vormen van xenofobie,
nationalisme en intoleratie dienen te bestrijden. Is er ook maar iemand
die in alle redelijkheid en met enig politiek inzicht gelooft dat
bestrijden van vreemdelingenhaat door politiek isolement, boycot en
dreigementen tegen een lidstaat van de Europese Unie, die zich tot nu
toe aan niets schuldig heeft gemaakt, kan worden bereikt?
Oostenrijk is zich ten zeerste bewust van de verantwoordelijkheid die op
zijn schouders rust. Laten Nederland en Oostenrijk samen aan die
verantwoordelijkheid vorm en inhoud geven.
Alexander Christiani is ambassadeur van Oostenrijk in Nederland.