Surinaamse NDP in twee facties opgesplitst
Breuk Bouterse en Wijdenbosch
President Wijdenbosch gaat met
een eigen partij de verkiezingen in, Bouterse wordt lijsttrekker van
zijn oude partij, de NDP. Goed nieuws voor de oppositie.
Door onze correspondent LEO MORPURGO
PARAMARIBO, 28 FEBR. Presidentieel oogde het niet, het voetbalveldje in
de miezerige regen. Maar hiermee moest president Jules Albert
Wijdenbosch het zaterdag doen bij de presentatie van zijn nieuwe partij:
het Democratische Nationale Platform 2000. "Geel en blauw, dat zijn
onze kleuren", riep de president.
DNP 2000 is een niet al te creatief anagram van zijn oude partij, de
NDP. Daarvan was Wijdenbosch mede-oprichter, ondervoorzitter,
voorzitter, fractieleider; steeds als trouw paladijn van 'de baas',
Desi Bouterse. Maar het overdekte partijcentrum OCER, ook geschikt voor
concerten en opwekkingsdiensten, is voor de president verboden gebied.
De oude vrienden zijn momenteel diep gebrouilleerd en de NDP is vast in
handen van partijvoorzitter Bouterse. Die wil op 25 mei zelf een gooi
doen naar het presidentschap van Suriname. De "structuren" van de
partij "eisen" dat, liet Bouterse in een televisie-interview weten. De
naam van Wijdenbosch wilden diezelfde structuren niet eens op de
kieslijst terugzien.
Dus rest de president, die een tweede termijn ambieert, niets anders dat
zelf een partij op te richten. Hoewel Bouterse zijn aanhang vroeg weg
te blijven, wist Wijdenbosch zaterdag toch een paar duizend aanhangers
en nieuwsgierigen op het veld te krijgen. Op het podium zaten vijf
ministers en een aantal NDP-parlementariërs, alsmede notabelen uit
de jaren van de militaire dictatuur. Melvin Linscheer, eens
Bouterse's enforcer, nu presidentieel veiligheidsadviseur;
Etienne Boerenveen, eens veroordeeld drugshandelaar, nu chef
defensiestaf; Henk Goedschalk, de goedgeefse directeur van de Centrale
Bank.
Terwijl Bouterse vrijdag, bij de twintigste verjaardag van zijn
sergeantencoup, een hand uitstak naar Wijdenbosch ("Als er fouten zijn
gemaakt, moeten die vergeven worden"), wilde Wijdenbosch van geen
verzoening weten. De president klapte uit de school over de ruzie
tussen hem en zijn oude beschermheer. Suriname moest kiezen tusen
globalisatie en isolatie, oreerde de president. " Het gaat erom de weg
naar de wereld en naar de ontwikkeling open te houden." In die zin
vallen ook Wijdenbosch' recente vrijages richting Nederland te
verklaren. Bouterse deed vrijdag van zijn kant driftige pogingen de
angst voor boeman Nederland nieuw leven in te blazen. Een
"verschrikkelijke vijand" die "over lijken gaat" en altijd Bouterse
moet hebben omdat die heeft gezegd "bakra basi a keba" (blanke baas,
het is voorbij). Het deed de ex-dictator "pijn" dat nu zelfs zijn
broeders de taal van de kolonisator spraken, zei hij. Zo valt de NDP
uiteen, en dat is voor Bouterse een zorgelijke ontwikkeling.
Wijdenbosch mist zijn charisma en heeft zich met drie jaar wanbestuur op
het eerste gezicht onmogelijk gemaakt bij het Surinaamse volk. Dat ging
vorig jaar ongekend massaal de straat op om zijn aftreden te eisen.
Wijdenbosch' kabinet wordt achtervolgd door corruptieschandalen, de
Surinaamse munt is diep gekelderd, het onderwijs en de gezondheidszorg
zijn ingestort.
Toch heeft de president nog enkele troeven in zijn mouw. Zo kan
Wijdenbosch vlak voor de verkiezingen met veel fanfare zijn peperdure
brug over de Suriname-rivier openen, wat in brede kringen als een
prestatie van formaat wordt gezien. Ook kan hij de staatskas naar
hartelust inzetten voor zijn campagne. Bovendien lijkt Wijdenbosch vast
van plan Bouterse zijn aanhang in het binnenland af te snoepen. Het
binnenland, goed een tiental van de 51 zetels in Nationale Assemblee,
vormde bij de verkiezingen van 1996 een belangrijke machtsbasis van
Bouterse. De 'oude partijen' van het Nieuw Front wilden of durfden zich
niet in de jungle te wagen. Wijdenbosch wel. Onlangs toerde hij in het
kader van zijn 'meet the people'-campagne langs indianendorpen, met
twee busladingen aanhangers voor applaus. Wijdenbosch deelde met gulle
hand uit en beloofde mooie dingen, zoals de instelling van
'ontwikkelingsvrije zones' om indianen tegen houtkapbedrijven te
beschermen. Voor de oppositie van het Nieuw Front, de oude partijen van
creolen en hindostanen onder Venetiaan en Lachmon, is de splitsing
uitstekend nieuws. Met twaalf weken te gaan tot de verkiezingen hebben
ze nu te maken met twee verzwakte NDP's. Maar Wijdenbosch en Bouterse
hebben het te druk met elkaar om zich daarover te bekommeren.