Wij zijn als beleggers mentaal nog niet om; Met euro's
beleggen in buitenlandse fondsen
Door Sjouke Rijper
Met de komst van de euro worden de
beurskoersen in de diverse Europese landen goed vergelijkbaar, dus kan
verwacht worden dat de belangstelling van particuliere beleggers voor
buitenlandse fondsen zal toenemen. Hoe bereiden de dienstverleners, de
banken, zich daar op voor? En hoeveel kost het om buitenlandse aandelen
te kopen? Een vergelijkend warenonderzoek.
Waarom zou een beleggingsportefeuille ophouden bij de Nederlandse grens
als de bedrijfssectoren daar ook niet ophouden? Waarom niet aandelen in
de Franse bank Societe Generale kopen als ING net zijn winstprognose
naar beneden heeft bijgesteld? Of het Belgische winkelconcern Delhaize
in plaats van Ahold?
Wie afgelopen vrijdag van softwarebedrijf Baan naar diens Duitse rivaal
SAP was overgestapt had na het weekend op z'n belegde vermogen niet 46
procent verloren, maar ruim 12 procent gewonnen. Baan kwam maandag met
een winstwaarschuwing, waarna diens koers op het Damrak in een vrije val
raakte. SAP handhaafde vrijdag zijn winstverwachting en steeg maandag
een paar mark in Frankfurt.
De Europese beurzen drukken over elf weken hun koersen uit in euro's. De
gemeenschappelijke munt strijkt dan het beleggingslandschap in de
eurozone glad. Dat is goed nieuws voor de beleggers. De waarden van de
aandelen in de diverse landen zijn hierdoor beter met elkaar
vergelijkbaar.
De Amsterdamse beurs heeft het besluit genomen om de koersindexen, zoals
de AEX-index, net als de koersen te delen door circa 2,2, de waarde van
de euro in guldens.
Als de beurzen de koersen straks in euro's uitdrukken, zullen
vanzelfsprekend de kranten ook volgen. Persbureau ANP, die de meeste
kranten van koersen voorziet, gaat vanaf 4 januari in een klap over op
euro's, net als NOS Teletekst. Alleen cijferaanbieder FDA, die de
koersen aan NRC Handelblad aanbiedt, overweegt om de koersen naast
euro's, enkele weken lang, ook in guldens te vermelden. Dan kan de
belegger wennen aan de overgang.
Behalve de gemakkelijker vergelijking van de diverse Europese koersen is
er nog een voordeel; het valutarisico verdwijnt nu offcieel. Het risico
was al gering omdat de koersen van de valuta in de EMU-landen aan elkaar
waren gekoppeld. Wie zijn Franse aandelen ziet stijgen hoeft niet bang
te zijn dat zijn koerswinst verloren gaat aan val van de Franse franc
tegenover de gulden.
De impact van de veranderingen op de beurs is vooral voor particuliere
beleggers zeer ingrijpend. De kleine belegger rekent minder gemakkelijk
buitenlandse koersen om, is niet gewend aan zakendoen in het buitenland
en zal niet zo snel ingewikkelde constructies bedenken om zijn
valutarisico af te dekken.
De invloed van de particuliere beleggers, waarvan er in Nederland
volgens de beurs 1,2 miljoen zijn, is de afgelopen jaren steeds groter
geworden. Ze zijn goed voor circa veertig procent van de aandelenhandel.
Niet alleen via de optiebeurs, clickfondsen en aan de beurskoersen
gekoppelde hypotheken en pensioenen, maar ook door te handelen in losse
pakketten aandelen van individuele fondsen. De invloed van de
particulieren is soms zo groot dat wanneer institutionele beleggers aan
de zijlijn staan, zij de markt sturen.
Het massaal instappen van particulieren op de beurs zou ook voor een
deel de reden voor de hausse op de aandelenbeurs zijn geweest. De
invloed was extra groot omdat in verhouding tot het meegebrachte
kapitaal er weinig beleggingsmogelijkheden op het Damrak zouden zijn.
Vrijwel iedere beursintroductie werd dan ook vrijwel kritiekloos
verwelkomd. De vraag naar stukken van beursnieuwelingen, zoals
bijvoorbeeld Brunel of Unit 4, was vele malen groter dan het aanbod en
hun koersen explodeerden dan ook op de eerste handelsdagen.
Nu met de komst van de euro de beurzen uit de overige EMU-landen
toegankelijker worden, is er ineens een universum met nieuwe
beleggingsmogelijkheden. De belegger hoeft de uitgeverssector niet te
schrappen uit zijn portefeuille zodra de VNU, Wegener Arcade, Elsevier
en Wolters Kluwer het ineens minder goed doen. Uitgeversaandelen uit
andere eurolanden liggen immers binnen handbereik.
Dat klinkt allemaal fantastisch, maar kan de Nederlandse particuliere
belegger straks net zo gemakkelijk Nederlandse aandelen kopen als
aandelen in de overige eurolanden?
Telefonische beursorderlijnen, die geliefd zijn bij particuliere
beleggers, zijn er in enkele gevallen nog helemaal niet op voorbereid.
VEB Bottomline, de beurslijn van Bank Labouchere en de Vereniging van
Effectenbezitters ,,denkt na' over uitbreiding van zijn dienstenpakket.
,,Wij wachten af om te zien of Europees beleggen aanslaat. Eerder gaan
we hierin niet investeren', zegt R. Frijters van VEB Bottomline.
De volledig geautomatiseerde Postbank Beursorderlijn zegt wel degelijk
Europese aandelen te willen aanbieden, maar is er vanaf 4 januari nog
zeker niet klaar voor. Beide instanties hebben nog geen flauw idee welke
tarieven gaan gelden voor buitenlandse effectentransacties.
De grootbanken zijn al een stuk verder. Buitenlandse transacties zijn
hier al jaren mogelijk. Uit navraag blijkt echter wel dat banken nu nog
onvoldoende geequipeerd zijn om een stroom van transactie-aanvragen op
buitenlandse beurzen van kleine beleggers te verwerken. Na de
jaarswisseling komt er bij ABN Amro om deze reden een structurele
uitbreiding van de dienstverlening voor de kleine belegger. Zo zal de
Internetpagina Online Investor van ABN Amro en Reuters, die de beleggers
in staat stelt hun portefeuilles te laten doorrekenen met actuele
koersen, vanaf december drie keer per dag beleggingstrends uit het
eurogebied melden. De bank zet iedere maand een buitenlandse beurs in de
aanbieding. Tijdens `de Italiaanse weken' is er bijvoorbeeld een korting
op transacties op de beurs van Milaan.
Tevens zullen beleggingsanalisten van de bank meer buitenlandse fondsen
volgen. Dat geldt ook voor het onderzoeksbureau Iris, dat in opdracht
van Rabobank en Robeco permanent de financiele markten analyseert en
beleggingsstrategieen uitstippelt.
Kleinere banken die het vermogen van rijke particulieren beheren, weten
nog niet of ze met extra dienstverlening gaan komen. Ze hebben nog niet
besloten of ze analisten op buitenlandse aandelen gaan zetten om per
sector een vergelijking met Amsterdamse aandelen te maken. ,,Wij horen
niet van onze klanten dat ze staan te springen om buitenlandse
aandelen', zegt een woordvoerder van een kleine zakenbank.
Beleggingsstudieclubs wijzen op een patstelling. Beleggers vragen niet
om buitenlandse aandelen omdat banken die fondsen nauwelijks volgen en
er dus geen advies over kunnen geven. Maar volgens anderen ligt het ook
aan de beleggers zelf: ,,We zijn als beleggers mentaal nog niet om',
zegt directeur P. de Vries van de Vereniging van Effectenbezitters
(VEB). ,,Ik vergelijk de introductie van de euro met de omnummeractie
van PTT Telecom. Je wordt er weken over geinformeerd, maar je wordt pas
gedwongen erover na te denken als het moment daar is. Op 4 januari komt
er een schokeffect dat beleggers in beweging zal zetten.'
Maar er zijn meer redenen aan te wenden voor de terughoudendheid van
Nederlandse beleggers voor aankopen van euroaandelen. Misschien is de
belangrijkste wel dat de koersen op de Amsterdamse beurs, vergeleken met
buitenlandse beurzen, zeer scherp zijn gestegen.
Voor veel beleggers zijn ook de kosten een grote hindernis voor een
buitenlandse aandelenaankoop. Nederlandse banken hebben doorgaans geen
toestemming om direct op buitenlandse beurzen te handelen. De orders van
hun klanten worden daarom via lokale tussenpersonen geplaatst op de
beurzen van bijvoorbeeld, Milaan, Madrid, Parijs of Frankfurt. De kosten
die de tussenpersoon rekent voor de transactie worden door de banken
doorberekend aan hun klanten. Ze komen bovenop de vaste provisie die de
bank rekent voor een transactie.
Verwacht wordt dat dit buitenlandtarief een belangrijk wapen in een
oplaaiende concurrentiestrijd zal worden. Enerzijds in het buitenland,
waar de lokale beursbedrijven om de gunst van buitenlandse banken zullen
gaan strijden. Anderzijds hier in Nederland, waar de banken hun
buitenlandtarief zelf omlaag brengen en de brokerkosten voor eigen
rekening nemen.
Rabobank liet twee weken geleden weten dat zij onderhandelt met goedkope
buitenlandse beurshandelsbedrijven, de zogenaamde 'discount brokers'. De
bank wil met een aantal lokale partijen een netwerk van beursorderlijnen
opbouwen dat straks een uniforme kostenstructuur biedt. De
transactiekosten zullen dan in ieder EMU-land gelijk zijn. Rabobank
verwacht dat de concurrentiedruk de kosten zo omlaag drukt, dat een
buitenlands aandeel nauwelijks meer hoeft te kosten dan op het Damrak.
Penningmeester E.L.A. van Emden van de Nederlandse Centrale Vereniging
van Beleggingsstudieclubs (NCVB) is van mening dat de buitenlandtoeslag
door grote banken moet worden afgeschaft. Grootbanken als ING en ABN
Amro hebben meerderheidsbelangen in buitenlandse beursbedrijven die
toegang hebben tot lokale beurzen. Zij vragen, stelt hij, hoge tarieven,
terwijl ze eigenlijk niet de kosten maken. Van Emden: ,,Vaak lijken het
externe brokers waar ze hun transacties doen, maar feitelijk zijn het
volledige dochters.'
Een ING-woordvoerster werpt tegen dat ook buitenlandse brokers die
dochters zijn een eigen begroting hebben en dus hun kosten in rekeningen
moeten brengen bij hun moederbedrijf. ,,Onzin', zegt Van Emden. ,,Die
reele kostprijzen zijn zo laag dat de banken dat met al die miljoenen
transacties gemakkelijk binnenshuis kunnen afdekken.'
P. de Vries van de VEB schaart zich op dit punt achter de banken. ,,Ik
kan me voorstellen dat beleggers denken dat een transactie via ING in
Belgie goedkoper is omdat de Belgische bank BBL een ING-dochter is. Maar
dat is een vergissing. BBL kan best wel duurder zijn dan andere lokale
beursleden. De moeder-dochter relatie brengt voor ING gedwongen
winkelnering met zich mee. Zolang er in buitenlandse transacties twee
schakels zitten, zal er altijd iets bovenop de kosten komen.'
Behalve de hoge kosten, is bij beleggers het gebrek aan informatie over
buitenlandse fondsen een reden om de portefeuille volledig Nederlands te
houden. Dat vindt ook belegger H. Blankevoort, die in diverse
Noord-Hollandse beleggingstudieclubs zit. ,,We krijgen te weinig
informatie over buitenlandse bedrijven om een goede vergelijking te
maken. Je koopt liever iets als je meer onderbouwing hebt.' Zelf koopt
hij zo nu en dan een buitenlands aandeel. ,,Dat doe ik meestal rond een
fusie, omdat de kranten dan veel over zo'n buitenlands bedrijf
schrijven.'
Particulier belegger J.C.M. Dijkman Dulkes uit Castricum sluit zich bij
hem aan. Dijkman verkocht tien jaar geleden zijn vleesimportbedrijf.
Zijn vermogen heeft hij via een zakelijk beheers-BV en een
prive-effectenrekening belegd. Behalve een keur aan binnenlandse
aandelen heeft hij in Parijs stukken in het amusementsbedrijf Euro
Disney gekocht, in Zurich aandelen in 's werelds grootste
voedingsmiddelenconcern Nestle en in Frankfurt auto-aandelen Volkswagen.
,,Het zijn voor mij A-aandelen. Ik moet altijd via persoonlijk contact
met mijn bank te weten komen hoe het ervoor staat. NOS Teletekst zou
eigenlijk die koersen moeten laten zien.
Dat vindt ook Blankevoort. ,,Er waren ooit vijf pagina's met Amerikaanse
koersen, maar die zijn weer geschrapt. Ze zouden op zijn minst de
hoofdfondsen van de eurobeurzen moeten opnemen.'
De NOS is niet van plan om dat te gaan doen. ,,Wij melden alleen de
buitenlandse beursindexen', zegt een woordvoerder desgevraagd.
,,Teletekst is niet bedoeld als informatiebron voor aan- en
verkoopbesluiten, maar geeft slechts inzicht in de gebeurtenissen op de
financiele markten.' Voor koersen van buitenlandse hoofdfondsen verwijst
de NOS naar de teletekstpagina's van buitenlandse zenders.
De bediening door banken en media van particulieren met beleggingsnieuws
uit eurolanden is het verhaal van de kip en het ei. Grote banken willen
niet afwijzend tegenover eurobeleggingen staan, maar zijn wel
voorzichtig. De belegger is nog niet om. In de weken na 4 januari, als
in de eerste beursberichten van 1999 de koersen in euro's worden gemeld,
zal duidelijk worden of beleggers de verleidingen van het Europees
beleggen kunnen weerstaan.
Waarom zou een beleggingsportefeuille ophouden bij de Nederlandse grens
als de bedrijfssectoren daar ook niet ophouden? Waarom niet aandelen in
de Franse bank Societe Generale kopen als ING net zijn winstprognose
naar beneden heeft bijgesteld? Of het Belgische winkelconcern Delhaize
in plaats van Ahold?
Wie afgelopen vrijdag van softwarebedrijf Baan naar diens Duitse rivaal
SAP was overgestapt had na het weekend op z'n belegde vermogen niet 46
procent verloren, maar ruim 12 procent gewonnen. Baan kwam maandag met
een winstwaarschuwing, waarna diens koers op het Damrak in een vrije val
raakte. SAP handhaafde vrijdag zijn winstverwachting en steeg maandag
een paar mark in Frankfurt.
De Europese beurzen drukken over elf weken hun koersen uit in euro's. De
gemeenschappelijke munt strijkt dan het beleggingslandschap in de
eurozone glad. Dat is goed nieuws voor de beleggers. De waarden van de
aandelen in de diverse landen zijn hierdoor beter met elkaar
vergelijkbaar.
De Amsterdamse beurs heeft het besluit genomen om de koersindexen, zoals
de AEX-index, net als de koersen te delen door circa 2,2, de waarde van
de euro in guldens.
Als de beurzen de koersen straks in euro's uitdrukken, zullen
vanzelfsprekend de kranten ook volgen. Persbureau ANP, die de meeste
kranten van koersen voorziet, gaat vanaf 4 januari in een klap over op
euro's, net als NOS Teletekst. Alleen cijferaanbieder FDA, die de
koersen aan NRC Handelblad aanbiedt, overweegt om de koersen naast
euro's, enkele weken lang, ook in guldens te vermelden. Dan kan de
belegger wennen aan de overgang.
Behalve de gemakkelijker vergelijking van de diverse Europese koersen is
er nog een voordeel; het valutarisico verdwijnt nu offcieel. Het risico
was al gering omdat de koersen van de valuta in de EMU-landen aan elkaar
waren gekoppeld. Wie zijn Franse aandelen ziet stijgen hoeft niet bang
te zijn dat zijn koerswinst verloren gaat aan val van de Franse franc
tegenover de gulden.
De impact van de veranderingen op de beurs is vooral voor particuliere
beleggers zeer ingrijpend. De kleine belegger rekent minder gemakkelijk
buitenlandse koersen om, is niet gewend aan zakendoen in het buitenland
en zal niet zo snel ingewikkelde constructies bedenken om zijn
valutarisico af te dekken.
De invloed van de particuliere beleggers, waarvan er in Nederland
volgens de beurs 1,2 miljoen zijn, is de afgelopen jaren steeds groter
geworden. Ze zijn goed voor circa veertig procent van de aandelenhandel.
Niet alleen via de optiebeurs, clickfondsen en aan de beurskoersen
gekoppelde hypotheken en pensioenen, maar ook door te handelen in losse
pakketten aandelen van individuele fondsen. De invloed van de
particulieren is soms zo groot dat wanneer institutionele beleggers aan
de zijlijn staan, zij de markt sturen.
Het massaal instappen van particulieren op de beurs zou ook voor een
deel de reden voor de hausse op de aandelenbeurs zijn geweest. De
invloed was extra groot omdat in verhouding tot het meegebrachte
kapitaal er weinig beleggingsmogelijkheden op het Damrak zouden zijn.
Vrijwel iedere beursintroductie werd dan ook vrijwel kritiekloos
verwelkomd. De vraag naar stukken van beursnieuwelingen, zoals
bijvoorbeeld Brunel of Unit 4, was vele malen groter dan het aanbod en
hun koersen explodeerden dan ook op de eerste handelsdagen.
Nu met de komst van de euro de beurzen uit de overige EMU-landen
toegankelijker worden, is er ineens een universum met nieuwe
beleggingsmogelijkheden. De belegger hoeft de uitgeverssector niet te
schrappen uit zijn portefeuille zodra de VNU, Wegener Arcade, Elsevier
en Wolters Kluwer het ineens minder goed doen. Uitgeversaandelen uit
andere eurolanden liggen immers binnen handbereik.
Dat klinkt allemaal fantastisch, maar kan de Nederlandse particuliere
belegger straks net zo gemakkelijk Nederlandse aandelen kopen als
aandelen in de overige eurolanden?
Telefonische beursorderlijnen, die geliefd zijn bij particuliere
beleggers, zijn er in enkele gevallen nog helemaal niet op voorbereid.
VEB Bottomline, de beurslijn van Bank Labouchere en de Vereniging van
Effectenbezitters ,,denkt na' over uitbreiding van zijn dienstenpakket.
,,Wij wachten af om te zien of Europees beleggen aanslaat. Eerder gaan
we hierin niet investeren', zegt R. Frijters van VEB Bottomline.
De volledig geautomatiseerde Postbank Beursorderlijn zegt wel degelijk
Europese aandelen te willen aanbieden, maar is er vanaf 4 januari nog
zeker niet klaar voor. Beide instanties hebben nog geen flauw idee welke
tarieven gaan gelden voor buitenlandse effectentransacties.
De grootbanken zijn al een stuk verder. Buitenlandse transacties zijn
hier al jaren mogelijk. Uit navraag blijkt echter wel dat banken nu nog
onvoldoende geequipeerd zijn om een stroom van transactie-aanvragen op
buitenlandse beurzen van kleine beleggers te verwerken. Na de
jaarswisseling komt er bij ABN Amro om deze reden een structurele
uitbreiding van de dienstverlening voor de kleine belegger. Zo zal de
Internetpagina Online Investor van ABN Amro en Reuters, die de beleggers
in staat stelt hun portefeuilles te laten doorrekenen met actuele
koersen, vanaf december drie keer per dag beleggingstrends uit het
eurogebied melden. De bank zet iedere maand een buitenlandse beurs in de
aanbieding. Tijdens `de Italiaanse weken' is er bijvoorbeeld een korting
op transacties op de beurs van Milaan.
Tevens zullen beleggingsanalisten van de bank meer buitenlandse fondsen
volgen. Dat geldt ook voor het onderzoeksbureau Iris, dat in opdracht
van Rabobank en Robeco permanent de financiele markten analyseert en
beleggingsstrategieen uitstippelt.
Kleinere banken die het vermogen van rijke particulieren beheren, weten
nog niet of ze met extra dienstverlening gaan komen. Ze hebben nog niet
besloten of ze analisten op buitenlandse aandelen gaan zetten om per
sector een vergelijking met Amsterdamse aandelen te maken. ,,Wij horen
niet van onze klanten dat ze staan te springen om buitenlandse
aandelen', zegt een woordvoerder van een kleine zakenbank.
Beleggingsstudieclubs wijzen op een patstelling. Beleggers vragen niet
om buitenlandse aandelen omdat banken die fondsen nauwelijks volgen en
er dus geen advies over kunnen geven. Maar volgens anderen ligt het ook
aan de beleggers zelf: ,,We zijn als beleggers mentaal nog niet om',
zegt directeur P. de Vries van de Vereniging van Effectenbezitters
(VEB). ,,Ik vergelijk de introductie van de euro met de omnummeractie
van PTT Telecom. Je wordt er weken over geinformeerd, maar je wordt pas
gedwongen erover na te denken als het moment daar is. Op 4 januari komt
er een schokeffect dat beleggers in beweging zal zetten.'
Maar er zijn meer redenen aan te wenden voor de terughoudendheid van
Nederlandse beleggers voor aankopen van euroaandelen. Misschien is de
belangrijkste wel dat de koersen op de Amsterdamse beurs, vergeleken met
buitenlandse beurzen, zeer scherp zijn gestegen.
Voor veel beleggers zijn ook de kosten een grote hindernis voor een
buitenlandse aandelenaankoop. Nederlandse banken hebben doorgaans geen
toestemming om direct op buitenlandse beurzen te handelen. De orders van
hun klanten worden daarom via lokale tussenpersonen geplaatst op de
beurzen van bijvoorbeeld, Milaan, Madrid, Parijs of Frankfurt. De kosten
die de tussenpersoon rekent voor de transactie worden door de banken
doorberekend aan hun klanten. Ze komen bovenop de vaste provisie die de
bank rekent voor een transactie.
Verwacht wordt dat dit buitenlandtarief een belangrijk wapen in een
oplaaiende concurrentiestrijd zal worden. Enerzijds in het buitenland,
waar de lokale beursbedrijven om de gunst van buitenlandse banken zullen
gaan strijden. Anderzijds hier in Nederland, waar de banken hun
buitenlandtarief zelf omlaag brengen en de brokerkosten voor eigen
rekening nemen.
Rabobank liet twee weken geleden weten dat zij onderhandelt met goedkope
buitenlandse beurshandelsbedrijven, de zogenaamde 'discount brokers'. De
bank wil met een aantal lokale partijen een netwerk van beursorderlijnen
opbouwen dat straks een uniforme kostenstructuur biedt. De
transactiekosten zullen dan in ieder EMU-land gelijk zijn. Rabobank
verwacht dat de concurrentiedruk de kosten zo omlaag drukt, dat een
buitenlands aandeel nauwelijks meer hoeft te kosten dan op het Damrak.
Penningmeester E.L.A. van Emden van de Nederlandse Centrale Vereniging
van Beleggingsstudieclubs (NCVB) is van mening dat de buitenlandtoeslag
door grote banken moet worden afgeschaft. Grootbanken als ING en ABN
Amro hebben meerderheidsbelangen in buitenlandse beursbedrijven die
toegang hebben tot lokale beurzen. Zij vragen, stelt hij, hoge tarieven,
terwijl ze eigenlijk niet de kosten maken. Van Emden: ,,Vaak lijken het
externe brokers waar ze hun transacties doen, maar feitelijk zijn het
volledige dochters.'
Een ING-woordvoerster werpt tegen dat ook buitenlandse brokers die
dochters zijn een eigen begroting hebben en dus hun kosten in rekeningen
moeten brengen bij hun moederbedrijf. ,,Onzin', zegt Van Emden. ,,Die
reele kostprijzen zijn zo laag dat de banken dat met al die miljoenen
transacties gemakkelijk binnenshuis kunnen afdekken.'
P. de Vries van de VEB schaart zich op dit punt achter de banken. ,,Ik
kan me voorstellen dat beleggers denken dat een transactie via ING in
Belgie goedkoper is omdat de Belgische bank BBL een ING-dochter is. Maar
dat is een vergissing. BBL kan best wel duurder zijn dan andere lokale
beursleden. De moeder-dochter relatie brengt voor ING gedwongen
winkelnering met zich mee. Zolang er in buitenlandse transacties twee
schakels zitten, zal er altijd iets bovenop de kosten komen.'
Behalve de hoge kosten, is bij beleggers het gebrek aan informatie over
buitenlandse fondsen een reden om de portefeuille volledig Nederlands te
houden. Dat vindt ook belegger H. Blankevoort, die in diverse
Noord-Hollandse beleggingstudieclubs zit. ,,We krijgen te weinig
informatie over buitenlandse bedrijven om een goede vergelijking te
maken. Je koopt liever iets als je meer onderbouwing hebt.' Zelf koopt
hij zo nu en dan een buitenlands aandeel. ,,Dat doe ik meestal rond een
fusie, omdat de kranten dan veel over zo'n buitenlands bedrijf
schrijven.'
Particulier belegger J.C.M. Dijkman Dulkes uit Castricum sluit zich bij
hem aan. Dijkman verkocht tien jaar geleden zijn vleesimportbedrijf.
Zijn vermogen heeft hij via een zakelijk beheers-BV en een
prive-effectenrekening belegd. Behalve een keur aan binnenlandse
aandelen heeft hij in Parijs stukken in het amusementsbedrijf Euro
Disney gekocht, in Zurich aandelen in 's werelds grootste
voedingsmiddelenconcern Nestle en in Frankfurt auto-aandelen Volkswagen.
,,Het zijn voor mij A-aandelen. Ik moet altijd via persoonlijk contact
met mijn bank te weten komen hoe het ervoor staat. NOS Teletekst zou
eigenlijk die koersen moeten laten zien.
Dat vindt ook Blankevoort. ,,Er waren ooit vijf pagina's met Amerikaanse
koersen, maar die zijn weer geschrapt. Ze zouden op zijn minst de
hoofdfondsen van de eurobeurzen moeten opnemen.'
De NOS is niet van plan om dat te gaan doen. ,,Wij melden alleen de
buitenlandse beursindexen', zegt een woordvoerder desgevraagd.
,,Teletekst is niet bedoeld als informatiebron voor aan- en
verkoopbesluiten, maar geeft slechts inzicht in de gebeurtenissen op de
financiele markten.' Voor koersen van buitenlandse hoofdfondsen verwijst
de NOS naar de teletekstpagina's van buitenlandse zenders.
De bediening door banken en media van particulieren met beleggingsnieuws
uit eurolanden is het verhaal van de kip en het ei. Grote banken willen
niet afwijzend tegenover eurobeleggingen staan, maar zijn wel
voorzichtig. De belegger is nog niet om. In de weken na 4 januari, als
in de eerste beursberichten van 1999 de koersen in euro's worden gemeld,
zal duidelijk worden of beleggers de verleidingen van het Europees
beleggen kunnen weerstaan.
|