Kosovaren moeten marken onder hun matras inwisselen in
euro's
De geldwasserette van de Balkan
De Servische provincie Kosovo en
de deelrepubliek Montenegro, waar nu in Duitse marken wordt betaald,
krijgen ook de euro als betaalmiddel. Veel burgers weten nog van niets.
De VN vreest een witwasoperatie.
Door onze correspondent YAËL VINCKX
PRISTINA, 14 MAART. Simpel is de vraag. Kent u de euro? Lastig is het
antwoord. De meeste voorbijgangers kijken niet-begrijpend. Een passant
denkt aan een nieuwe afkorting voor Europa, een andere aan een
hulpprogramma. De achtste voorbijganger is raak: "Een munt." Maar van de
introductie van de euro in zijn land weet hij niets af. "Meent u dat
nou?"
Een koude wind waait door de straten van de Kosovaarse hoofdstad
Pristina. De meeste mensen hebben dan ook geen zin om vragen te
beantwoorden. De euro, dat is zeker weer zo'n nieuw bedenksel van de
internationale gemeenschap. Net als bankrekeningen en belastingen.
Toch voert Kosovo over tien maanden officieel de euro in. Of, bij
tegenwind, over elf maanden. Maar in de Joegoslavische provincie, sinds
het einde van de NAVO-bombardementen onder internationaal bestuur, maakt
de mark zeker plaats voor de euro. En Kosovo is niet het enige niet-EMU
land dat de euro invoert.
De Joegoslavische deelrepubliek Montenegro is nog zo'n voorbeeld. Ze
ruilde in november 1999 de dinar in voor de mark. Ze wilde op die manier
vooral de toenmalige president van Joegoslavië, Slobodan Milosevic,
een hak zetten. Milosevic verdween, de mark bleef. En dus volgt de stap
naar de euro. Ook in een handvol Afrikaanse landen, voormalige
koloniën van Frankrijk, wordt de franc vervangen door de euro.
In Kosovo realiseerde het internationale bestuur zich de
onvermijdelijkheid van de euro laat. In september wierp iemand de vraag
op. Werd de mark, na de luchtoorlog in Kosovo geïntroduceerd door
de internationale gemeenschap, vervangen door de euro? Tsja. Daar had
niemand aan gedacht. In december viel het besluit. In januari werden
twee werkgroepen ingesteld: de werkgroep Informatiecampagne en de
werkgroep Technische voorbereidingen.
Is dat niet aan de late kant? "We hadden wel iets anders aan ons hoofd",
reageert het hoofd van de EU-missie in Kosovo, de Brit Andy Bearpark,
verbolgen. "De Albanezen en de Serviërs stonden elkaar naar het
leven, de economie was ingestort en de elektriciteitscentrales werkten
niet." Wie dacht toen aan de euro?
Nu, met nog tien maanden te gaan, moeten de bestuurders een hoop zaken
regelen. De euro's moeten nog worden besteld, waarschijnlijk in
Oostenrijk of Duitsland, want Kosovo heeft geen eigen bevoegdheid om de
biljetten te drukken en de munten te slaan. Maar niemand weet hoeveel
euro's er nodig zijn. Want het Internationaal Monetair Fonds (IMF) moet
eerst een schatting maken hoeveel marken in Kosovo circuleren.
De bestelling is niet het enige probleem. De informatiecampagne moet nog
beginnen. De medewerkers van de commerciële Micro Enterprise Bank
(MEB) in Pristina moeten naar cursus in het Duitse Wiesbaden om valse
euro's te leren herkennen. En wie controleert het witwassen van zwarte
marken? Vooralsnog ontbreken afspraken over hoeveel marken per keer
mogen worden omgewisseld. "Problemen? Welnee", pocht Bearpark. De
internationale gemeenschap heeft toegang tot alle media in Kosovo. Een
advertentiecampagne is dan ook snel opgezet. En die euro's komen er heus
wel. Geen enkele EU-lidstaat wenst de situatie in Kosovo immers nog meer
uit de hand te laten lopen.
Maar bij de eerste commerciële bank in Kosovo (en tot drie weken
geleden de enige bank) blaken ze minder van vertrouwen. "Kosovo is laat.
Bijna te laat", aldus manager Ralf Reitemeier, onder een poster over de
komst van de euro. De MEB kondigt de euro wel aan op door Ralf
meegebrachte posters uit Duitsland. Want de werkgroep-Informatiecampagne
heeft nog geen posters in de Albanese of Servische taal geproduceerd.
Twee miljoen mark hebben de rekeninghouders bij de MEB ondergebracht.
Dat is volgens Reitemeier circa tien procent van het geld in omloop. De
Kosovaar heeft geld in de kast, achter de televisie, onder de matras.
Een bankrekening is niet de gewoonte in dit deel van Europa. Want banken
zijn niet te vertrouwen. Bovendien, ze werden tot aan de luchtoorlog
bemand door de Serviërs en die stalen de spaartegoeden van de
Kosovo-Albanezen.
Een Kosovaar houdt zijn geld bij zich. Bij een broer van politiek leider
Hasim Thaci trof de politie vorig jaar een miljoen mark aan in baar
geld. Maar hoe gaan banken straks de herkomst van zulke bedragen
bepalen? In de gangen van de gebouwen van de Verenigde Naties in
Pristina spreekt men al met afgrijzen over omvangrijke witwas-operaties.
Kosovo als de McWash van de Balkan.
Bij de MEB kunnen klanten straks maximaal 30.000 mark omwisselen zonder
vervelende vragen. Bovendien moeten ze een rekening openen, waarschuwt
Reitemeier. "Geen rekening, geen transactie." Bij de opening van een
rekening moet de klant zijn identiteitspapieren overleggen.
De laatste uitweg is de aangeboden marken niet om te wisselen. "We zijn
niet verplicht marken om te wisselen. We kunnen iemand doorsturen naar
de centrale bank van Duitsland", zegt Andy Bearpark. Met een grijns op
zijn gezicht: "Probeert u het daar eens met uw koffer, zeggen we dan."
Kosovo heeft geen eigen centrale bank. Het internationale bestuur
overlegt nog over de vraag waar de Kosovaren hun marken kunnen inleveren
na de overgangsperiode. Moeten ze een retourtje centrale bank Duitsland
kopen?
We zien, zegt Bearpark opnieuw, te veel spoken op de weg naar de euro.
Hij kijkt liever naar de omslag van de Joegoslavische dinar naar de
Duitse mark. Die voltrok zich in een vloek en een zucht. De winkeliers
schreven met viltstift een ander prijskaartje en rekenden vervolgens
rustig verder op hun beduimelde kladblokjes en rekenmachientjes.
Prijsscanners, chipknips, creditcards; al die nieuwigheden kennen de
meeste Kosovaarse winkeliers niet. Dat maakt de invoering van de euro
heel wat makkelijker.
Veertiende aflevering van een serie over de introductie van de euro.
Eerdere afleveringen verschenen op 20, 24, 26 en 30 januari, 2, 6, 8,
13, 15, 20, 23, en 28 februari en 6 maart.