Denemarken feest, Europa treurt
Door onze correspondent BEN VAN DER VELDEN
KOPENHAGEN, 29 SEPT. Veel Denen vierden gisteravond feest nadat hun nationale munt was gered
van de euro. De Belgische Eurocommissaris Busquin treurde echter openlijk
over de schadelijke gevolgen van het Deens referendum voor Europa.
Met een teleurgesteld gezicht klom de Deense premier Poul Nyrup Rasmussen
gisteravond in het parlement op een stoel om zijn sociaal-democratische partijgenoten
toe te spreken. Hij had de Denen opgeroepen om per referendum voor de euro
te kiezen en erkende teleurgesteld te zijn. Denemarken had tegen de euro gestemd,
maar de partijgenoten hadden hun best gedaan en de eenheid van de partij moest
bewaard blijven.
Rasmussen kreeg applaus toen hij voorstelde om net als bij overwinningen
de avond met gezang te beëindigen. Maar zijn gezicht bleef in mineur
staan toen hij het sociaal-democratische strijdlied zong 'Wanneer ik de rode
vlag zie wapperen'. Hij had zich al de hele avond beziggehouden met de consequenties
van de keuze van de Deense bevolking. Daartoe behoort voorlopig niet zijn
eigen positie als premier. Want zelfs 'de koningin van het nee', de feestvierende
Pia Kjaersgaard van de Deense Volkspartij, eiste niet dat hij zou aftreden.
Laten we niet over schuld praten, daarover waren gisteravond de voor- en
tegenstanders van de euro het met elkaar eens. Dat heeft niets met Deense
vriendelijkheid te maken. De euro, of liever de Europese Unie, is een onderwerp
dat de meeste politieke partijen verdeelt. Veel Deense politieke leiders zijn
voor een volwaardige rol van hun land in de EU, maar ze moeten keer op keer
vaststellen dat een groot deel van de eigen aanhang er anders over denkt.
In 1972 stemde 63,3 procent van de Denen voor toetreding tot de toenmalige
Europese Gemeenschap, nadat zij te horen hadden gekregen dat dit nodig was
om varkensvlees naar Groot-Brittannië te kunnen blijven exporteren. In
1986 stemde 56,2 procent voor de Acte Unique (verdrag over gemeenschappelijke
markt). In 1992 stemde 50,7 procent tegen het Verdrag van Maastricht. Het
volgende jaar stemde 56,7 procent voor dat verdrag, nadat Denemarken een aantal
uitzonderingen was toegestaan en van de plicht tot deelname aan de EMU was
ontslagen. In 1998 stemde 55,1 procent van de Denen na een spannende campagne
voor het Verdrag van Amsterdam en beloofde Rasmussen dat er nu geen verdragswijzigingen
meer zouden komen. Toch waagde Rasmussen het nog een keer met de euro, en
verloor.
Voordat hij gisteravond met zijn partijgenoten het strijdlied zong, had
Rasmussen al urenlang overleg achter de rug. Vrijwel direct na het sluiten
van de stembussen was duidelijk dat de afwijzers van de euro een voorsprong
hadden. Rasmussen begon met zijn belangrijkste ministers te overleggen wat
de reactie van de regering zou moeten zijn. Veel politici verwachten dat de
Deense regering volgende week een reeks financiële maatregelen zal aankondigen
met belastingverhogingen en bezuinigingen. Rasmussen ging na dit regeringsoverleg
Europese regeringsleiders persoonlijk telefonisch op de hoogte stellen. Zijn
Zweedse collega, Göran Persson, hield hem voor dat Denemarken het net
als Zweden bij een andere conjunctuur buiten het eurogebied knap moeilijk
kan krijgen.
Maar het belangrijkste onderwerp van gesprek was de Deense positie binnen
de EU. Rasmussen kon het gisteravond niet vaak genoeg herhalen: ,,Denemarken
heeft Europa niet de rug toegekeerd''. Maar vervolgens kondigde hij aan te
zullen strijden voor een Europa waarin de Denen geloven en ,,de Deense belangen
veilig te zullen stellen''. Diplomaten van andere EU-lidstaten in Brussel
denken daar anders over. Zij menen dat de uitslag van het Deense referendum
overduidelijk heeft aangetoond dat Europa niet verder komt als het voortdurend
rekening moet houden met landen die op de rem staan. Die kans wordt nog groter
als de EU wordt uitgebreid met landen in Oost-Europa. Vandaar het streven
om in december in het Verdrag van de EU vast te leggen dat als niet iedereen
wil meedoen, een beperkt aantal EU-lidstaten op specifieke gebieden nauwer
kunnen gaan samenwerken. De Belgische Eurocommissaris Philippe Busquin was
gisteravond de enige die het zei: ,,De uitslag van dit referendum is niet
alleen slecht voor Denemarken, maar voor de hele Europese Unie. We gaan naar
een Unie van twee snelheden.''
In zo'n geval kan Denemarken bij de langzaam integrerende groep komen en
nog meer invloed verliezen. Denemarken kan net als Groot-Brittannië eind
van dit jaar tegenhouden dat het Verdrag van de EU zo wordt veranderd dat
de zogenaamde versterkte samenwerking van een beperkte groep landen mogelijk
wordt. Maar volgens EU-diplomaten kan het er dan van verzekerd zijn dat andere
landen dan samenwerkingsovereenkomsten buiten de EU om gaan sluiten.
De feestvierende ,,nee''-stemmers in Kopenhagen maakten zich over dat alles
gisteren geen zorgen. De rechtse, nationalistische Deense Volkspartij zong
van vreugde het socialistische lied ,,Denemarken voor het volk''. De Deense
anti-Europa Europarlementariër Jens-Peter Bonde kon zijn plezier niet
op. ,,De staat heeft de kranten, de televisie en de radio in handen, en toch
is het niet gelukt om de Deense bevolking te overtuigen!'', zei hij.
Anti-euro overwinnares Pia Kjaersgaard raadde de leden van de regering
aan om na een weekeinde ontspanning volgende week te overleggen hoe het verder
moet. Zij gaf een voorzet: dromen over de Verenigde Staten van Europa kunnen
meteen begraven worden. Premier Rasmussen volgde. De EU moet volgens hem een
samenwerking van natie-staten worden, waarbij nauwkeurig is vastgelegd wat
tot de bevoegdheden van Brussel en wat tot die van de lidstaten behoort. Hij
oogstte applaus.
Dat de andere EU-lidstaten na de afgang voor de euro die hij met zijn referendum
heeft bezorgd niet op zijn advies zitten te wachten, vertelde hij niet in
het Deense parlement. Terwijl hij daar partijliederen zingend zijn wonden
likte, waren de thesauriers-generaal van de ministeries van Financiën
van de landen van het euro-gebied al bezig met een teleconferentie om de gevolgen
van de volksraadpleging voor de euro te analyseren.