Liever stamcellen dan varkensharten
Komt het klonen van de mens
binnen handbereik, nu het Amerikaanse bedrijf Geron, naar gisteren
bleek, zich intensiever gaat bezighouden met onderzoek naar stamcellen
voor transplantie?
Door onze redacteur Sander Voormolen
ROTTERDAM, 15 AUG. Onderzoekers kunnen zogeheten embryonale stamcellen
door een speciale behandeling zich laten ontwikkelen tot verschillende
celtypen. De medische belangstelling voor deze technologie is erg groot,
omdat hiermee nieuwe cellen gemaakt kunnen worden die zich lenen voor
transplantatiedoeleinden. Diabetespatiënten kunnen op deze manier
bijvoorbeeld nieuwe insuline-producerende cellen krijgen. Voor sommige
hartpatiënten worden transplantaties overbodig doordat er via
stamceltherapie ontwikkelde spiercellen kunnen worden ingespoten.
Tot zover lijkt er dan ook weinig controversieels aan de beslissing van
het Amerikaanse bedrijf Geron om het onderzoek naar deze stamcellen te
intensiveren. Embryonale stamcellen lenen zich echter niet alleen voor
het ontwikkelen van allerlei celtypen, maar kunnen ook gewonnen worden
uit gekloonde embryo's; deze kunnen gemaakt worden door een volwassen
kern in een lege eicel te plaatsen. Het klonen van mensen is zeer
omstreden en om die reden verboden.
Op dit moment gelden er in Nederland strenge restricties op het
onderzoek met menselijke embryonale stamcellen. Het onderzoek van in
Nederland ontwikkelde embryonale stamcellen mag zich alleen richten op
problemen die verband houden met de vruchtbaarheid. Voor andere
toepassingen mogen alleen stamcellen uit het buitenland worden gebruikt.
Het gebruik van embryo's ten behoeve van stamceltherapie met het oog op
transplantatie is in Nederland uit den boze.
Het stamcelonderzoek is geregeld in een moratorium, maar een wetgeving
op dit gebied is in de maak. Op hele korte termijn, binnen enkele weken,
zal het kabinet een wetsontwerp hierover behandelen.
Dan zal het erom spannen. Het kabinet en de verantwoordelijke minister
Borst zijn terughoudend, maar de Gezondheidsraad heeft in 1997 een
advies gegeven dat veel verder gaat. De raad wil het speciaal voor
onderzoek kweken van embryo's onder strikte voorwaarden toestaan.
Nederlandse onderzoekers zijn er zeer op gebrand om meer
stamcelonderzoek te mogen doen. Eén daarvan is Christine Mummery
van het Utrechtse Hubrechtlaboratorium voor ontwikkelingsbiologie, die
met haar groep aan de kweek van embryonale stamcellen van apen werkt.
Deze stamcellen lijken veel op die van de mens, maar het is een grote
wens van Mummery om met menselijke stamcellen aan de slag te gaan. Ze
werkt al samen met een Australische groep die wel menselijke stamcellen
kan maken. In november zullen de Nederlanders de Australische stamcellen
op kunnen halen om er onderzoek mee te doen.
Mummery pleit ervoor ook in Nederland menselijke embryonale stamcellen
te mogen produceren voor transplantatie-onderzoek. Mummery: "Er zijn
slechts twee onderzoeksgroepen in de wereld die toegang hebben tot
menselijke stamcellen, waaronder die van Jamie Thompson die samenwerkt
met Geron. Het onderzoek staat echt nog in de kinderschoenen. Er moet
nog veel uitgewerkt worden. Geron heeft de octrooien in handen en is dus
de eigenaar van de technologie van het kweken van embryonale
stamcellen." Volgens Mummery is het van groot belang dat er ruimte komt
voor onafhankelijk onderzoek aan menselijke embryonale stamcellen.
"Onderzoek dat gelieerd is aan het bedrijfsleven komt alleen naar buiten
met positieve resultaten. Als wij de technologie mogen onderzoeken,
publiceren we alles, positief én negatief. De Australiërs
waarmee wij samenwerken, zijn ook onafhankelijk."
Geron maakte gisteren bekend dat het onderzoek naar stamceltherapie zal
intensiveren, ten koste van het xenotransplantatie-onderzoek.
Xenotransplantatie, waarbij de organen van varkens worden overgeplant
naar de mens, werd jarenlang gezien als enige oplossing voor het tekort
aan donororganen. Door de wetenschappelijke vorderingen op het gebied
van stamceltherapie lijkt deze technologie nu het voordeel van de
twijfel te krijgen. Over de vraag of stamceltherapie beter werkt dan
xenotransplantatie, zijn de meningen echter verdeeld, vertelt Mummery.
"Vraag het tien wetenschappers en vijf antwoorden ja en vijf antwoorden
nee. Het is moeilijk om met stamcellen complexere weefsels te maken.
Wetenschappers zijn er onlangs in geslaagd om met stamcellen meer
weefsellagen te maken en om uit een stamcel meer celtypes te maken, maar
het zal waarschijnlijk heel moeilijk worden een heel orgaan te
produceren."
De eerste behandeling die de onderzoekers met stamceltherapie beogen, is
de ondersteuning van beschadigde organen. Vaak zal dat afdoende zijn om
een patiënt te helpen. Bij het Hubrechtlaboratorium werken de
ontwikkelingsbiologen bijvoorbeeld met embryonale stamcellen die tot
hartspiercellen kunnen differentiëren.
Mummery legt uit: "Iemand die na een hartinfarct zoveel weefselschade
heeft opgelopen dat de pompwerking van hart niet meer goed is, komt nu
in aanmerking voor een harttransplantatie. De kleppen en andere
onderdelen van het hart functioneren echter nog goed. Via menselijke
stamcellen kunnen we nieuwe spiercellen bijspuiten, zodat transplantatie
overbodig is."
Op dezelfde wijze werken andere onderzoekers aan stamceltherapiën
voor de behandeling van diabetes en Parkinson.
Ethicus dr. Marcel Verweij verbonden aan het het Utrechtse Centrum voor
Bio-ethiek en Gezondheidsrecht en de afdeling Filosofie van de
Universiteit van Amsterdam, vindt dat onderzoek aan embryonale
stamcellen voor bepaalde groepen patiënten grote beloftes heeft,
maar dat er wel zorgvuldig mee moet worden omgesprongen: "Een embryo is
meer dan alleen een klompje cellen, omdat het potentieel had kunnen
uitgroeien tot een volwaardig mens. Dat maakt dat we er eerbied voor
hebben, en dat kan helemaal los staan van religie. Wetenschappers die er
mee werken zullen dat ook erkennen. Het is dus belangrijk om heel goed
te omschrijven voor welke toepassingen je het kweken van stamcellen
toelaat".