Dossier DNA

Nieuws

DNA-bank

Klonen

Humane Genoom

Chromosomen

VOOR SOMMIGE POLITICI is het nog geen reces. Fractie voorzitter De Graaf van D66 deed het afgelopen weekeinde van zich spreken door zijn pleidooi voor een parlementair onderzoek naar de gevolgen van wat kortweg kan worden aangeduid als de genetische revolutie. In een vraaggesprek met deze krant stelde De Graaf dat de Tweede Kamer aan de hand van hoorzittingen met specialisten kennis zou moeten verwerven over de maatschappelijke effecten van de voortschrijdende gentechnologie.

Een dergelijk idee, bovendien geopperd in de nieuwsluwe zomer, kan vrij eenvoudig worden afgedaan als een 'roep om aandacht' van een in nood verkerende politieke partij. En, natuurlijk, een flinke dosis opportunisme zal ook zeker niet vreemd zijn aan de suggestie van De Graaf. Aan de andere kant: is het niet bij uitstek de taak van een politieke partij zich door middel van ideeën te profileren?

Het is dan ook zaak de suggestie van De Graaf op zijn merites te bekijken. Dat de gentechnologie tot dringende vragen leidt, is inmiddels wel duidelijk. In het vraaggesprek noemde De Graaf er een aantal. Wat is de betekenis van het steeds ruimer ter beschikking komende DNA- materiaal voor het strafrecht, wat zijn de gevolgen voor het stelsel van ziektekostenverzekeringen als erfelijke ziekten steeds gemakkelijker te voorspellen zijn, waar liggen de grenzen voor het toestaan van genetisch gemodificeerd voedsel? Stuk voor stuk zijn het vragen waar politieke antwoorden op geformuleerd zullen moeten worden.

ALS HET AAN DE GRAAF ligt, brengt de Tweede Kamer nu eerst de ontwikkelingen in kaart. Het is een werkwijze die volgens hem past in het voornemen de Kamer een meer pro-actieve rol te laten spelen. Maar deze apolitieke benadering is tevens de zwakte van zijn voorstel. Het gaat immers niet zozeer om het vergaren van studiemateriaal, maar om het maken van politieke keuzes.

De vragen die de genrevolutie oproept, liggen in het verlengde van eerdere kwesties waar de politiek zich over heeft moeten buigen. Veel van de dilemma's zijn terug te voeren op de vraag: alles kan, maar moet ook alles kunnen? De Graaf heeft het grootste gelijk als hij zegt dat de gentechnologie een onderwerp is met verstrekkende gevolgen. Maar het maakt een weinig sterke indruk voor een politicus als deze vervolgens stelt nog geen standpunt te hebben, maar slechts vragen. Daarvoor is de genrevolutie al te lang aan de gang.

Het behoort tot de taak van een politicus onderwerpen op de maatschappelijke agenda te plaatsen. Wat dat betreft heeft De Graaf een goede eerste stap gezet. Maar hij kan niet volstaan met de vrijblijvende roep om onderzoek en daarbij de hoop uitspreken dat andere partijen deze zaak niet in de partijpolitieke sfeer trekken. Dat miskent het wezen van de politiek.

De Graaf wil na de zomer met een concreet voorstel komen. Wellicht dat hij de komende weken kan gebruiken de gedachten van zijn partij omtrent de genetische revolutie iets meer inhoud te geven. Dat kan de discussie straks alleen maar ten goede komen.