Dossier Clinton

Actueel

Transcriptie van Clintons verhoor voor de Grand Jury (17 aug. 1998). Ook als zip-bestand te downloaden.

Starr Report

Clintons reactie op het Starr Report

Clintons tweede reactie op het Starr Report

Monica Lewinsky

Linda Tripp

Paula Jones

OVER HET POLITIEKE hoogtepunt van de tweede ambtstermijn van president William Jefferson Clinton hing de schaduw vanMonica Lewinsky en Paula Jones. De State of the Union, de Amerikaansetroonrede die de president gisteren uitsprak voor het gezamenlijkeCongres, had Clinton moeten verzekeren van zijn plaats in degeschiedenis als staatsman met een visie op de maatschappelijkeuitdagingen van de toekomst.

Gesterkt door uitzonderlijk goede economische omstandigheden had depresident van de enig overgebleven supermacht vol zelfvertrouwen depolitieke agenda voorbij zijn eigen ambtstermijn kunnen uitzetten.

Maar de niet-aflatende golf van smoezelige seksschandalen heeft degeloofwaardigheid van Clinton schade toegebracht. ,,Ons leiderschap isonbetwist en, dames en heren, de staat van onze unie is krachtig'', zeihij. Veel aanwezigen zullen over deze uitspraak zo hun gedachten hebbengehad.

Toch zette de president op twee belangrijke onderwerpen die Amerika ende wereld aangaan, een stevige lijn uit: de toekomst van deinternationale economische orde en de toekomst van de Amerikaanseverzorgingsstaat. Clinton is niet van plan zich te laten terugdringen inisolationisme. Hij beklemtoonde dat de Verenigde Staten ,,de mondialeeconomie moeten vormgeven, en niet moeten ontduiken''. In dit verbandpleitte hij voor de goedkeuring van voorstellen die het Congres vorigjaar heeft verworpen: de toekenning van een onderhandelingsmandaat aande regering voor verdere liberalisatie van de wereldhandel engoedkeuring van een extra bijdrage aan het Internationale MonetaireFonds. Tegen beide voornemens bestaan grote reserves bij het Congres.

Ten aanzien van de handelswetgeving deed de president een toezeggingdoor te pleiten voor terugdringing van kinderarbeid en de verplichtingvan milieunormen om sociale en ecologische dumping van goedkopeproducten uit Derde-Wereldlanden tegen te gaan. De steun aan het IMF isurgent in verband met hulp aan crisislanden in Azië. Dat is ook eenwelbegrepen Amerikaans belang. ,,De Amerikaanse economie is gezond ensterk en ik wil dat graag zou houden.''

DE RUGWIND VAN zeven jaar economische groei - in niet geringe mate tedanken aan de monetaire stuurmanskunst van Alan Greenspan van de FederalReserve Board - geeft Clinton een sterk uitgangspunt voor zijnbinnenlandse sociaal-economische agenda. Het federale begrotingstekort,de erfenis van het onverantwoordelijke begrotingsbeleid uit de tijd vanpresident Reagan, is dit jaar verdwenen. De komende jaren staat deAmerikaanse schatkist een overschot van honderden miljarden dollars tewachten.

De strijd om de bestemming van deze 'meevallers' is volop ontbrand.Clinton heeft gisteren uiteengezet dat hij ,,een nieuwe strategie voorwelvaart, verantwoord begrotingsbeleid en economische groei'' wil. Methet oog op de vergrijzing van de naoorlogse geboortegolf die zich in deAmerikaanse samenleving begin volgende eeuw zal voordoen, wil hij hetstelsel van sociale zekerheid financieel versterken. Hij heeft kostbareplannen voorgesteld voor gerichte armoedebestrijding, verhoging van hetminimumloon, kinderbijslag voor alleenstaande moeders, medische hulp aanouderen en armen.

Als Clinton hiervoor de steun van het Congres krijgt, zou dit eenverschuiving zijn in de richting van grotere socialeverantwoordelijkheid van de overheid. In ieder geval maken zijnvoorstellen duidelijk dat hervorming van de verzorgingsstaat nietuitsluitend een Europees probleem vormt.