Dossier Clinton

Actueel

Transcriptie van Clintons verhoor voor de Grand Jury (17 aug. 1998). Ook als zip-bestand te downloaden.

Starr Report

Clintons reactie op het Starr Report

Clintons tweede reactie op het Starr Report

Monica Lewinsky

Linda Tripp

Paula Jones

Door onze correspondent JUURD EIJSVOOGEL

WASHINGTON, 16 MAART. Kathleen Willey, een vrouw die zegt dat ze ooit ,,goede vrienden'' met president Clinton was, heeft gisteren in een vraaggesprek op de Amerikaanse televisie verteld hoe hij zich vier jaar geleden in het Witte Huis seksueel aan haar probeerde op te dringen. Volgens Willey heeft Clinton onder ede over het incident gelogen en heeft zijn advocaat getracht haar getuigenis over het voorval te beïnvloeden.

Het Witte Huis heeft de beschuldigingen van Willey heftig ontkend. ,,Het is eeenvoudig niet waar'', aldus een woordvoerder van Clinton. ,,De president is absoluut verbijsterd'', aldus zijn advocaat Robert Bennett.

De aantijgingen van Willey (51) kunnen voor Clinton ernstiger gevolgen hebben dan de verhalen over losbandig seksueel gedrag waarmee andere vrouwen de afgelopen jaren naar buiten zijn getreden. Willey is jarenlang actief geweest voor de Democratische Partij, en kan dus moeilijk worden afgeschilderd als lid van de ,,reusachtige rechtse samenzwering'' die volgens Hillary Clinton achter de verhalen over haar man zit.

Ook is Willey niet uit op een schadevergoeding, zoals Paula Jones, die zegt dat Clinton zich in 1991 aan haar probeerde op te dringen. Aanvankelijk heeft Willey ook over het incident gezwegen, en wilde ze er niet over getuigen toen de advocaten van Paula Jones haar dagvaardden. En ten slotte gaat het in dit geval, anders dan bij de vermeende verhouding met Monica Lewinsky, om een beschuldiging van seksuele intimidatie, die zich tijdens het presidentschap zou hebben voorgedaan, op enkele passen van de Oval Office.

Vertegenwoordigers van de vrouwenbeweging hebben Clinton tot nog toe het voordeel van de twijfel gegund. Maar voor het eerst speculeerde gisteren een vooraanstaande feministe over de mogelijkheid dat de beschuldigingen waar zijn. ,,Als het verhaal klopt, dan gaat het niet om ongewenste intimiteiten, maar om aanranding'', zei Patricia Ireland, voorzitter van de National Organization for Women. De Republikeinse voorzitter van de Senaatscommissie voor Justitie, Orrin Hatch, zei: ,,Als Willey de waarheid spreekt, dan geloof ik dat dit presidentschap voorbij is.''

In het programma 60 Minutes van CBS vertelde Kathleen Willey rustig, zij het soms aarzelend en met een geëmotioneerde stem, haar verhaal aan het Amerikaanse volk. Medewerkers van openbare aanklager Kenneth Starr hebben Willey vorige week achter gesloten deuren al onder ede ondervraagd voor de grand jury, de kamer van onderzoek die kan bepalen of er een strafzaak moet worden ingesteld.

Willey zei in het programma, dat gemiddeld zo'n 20 miljoen kijkers trekt, dat ze nu met haar verhaal naar buiten treedt omdat er ,,te veel leugens verteld worden, te veel levens geruïneerd worden''. Op 29 november 1993 kwam Willey, die als vrijwilliger in het Witte Huis werkte, Clinton om een betaalde baan vragen omdat haar man in grote financiële moeilijkheden was geraakt. Clinton, vertelde ze, leidde haar naar zijn particuliere studeerkamer naast de Oval Office en kuste haar op de mond.

Pagina 6: Vrouw wilde Bill Clinton klap geven

Ook zou hij haar borsten hebben betast en haar hand op zijn kruis hebben gelegd. Daarop zou ze hem van zich af hebben geduwd, met de woorden: ,,Ik kan maar beter gaan.'' Clinton heeft in januari onder ede verklaard, toen de advocaten van Paula Jones hem over het voorval ondervroegen, dat hij Willey probeerde te troosten, dat hij haar mogelijk op haar voorhoofd heeft gekust, maar dat het niets seksueels was.

,,Ik dacht: misschien moet ik hem gewoon een goeie klap in zijn gezicht geven'', zei Willey gisteren. ,,Maar toen dacht ik: ik geloof niet dat je de president van de Verenigde Staten zomaar kunt slaan.'' Ze zei dat ze het gevoel had dat Clinton ervan profiteerde dat ze ten einde raad was. ,,Ik kon gewoon niet geloven wat er in die studeerkamer gebeurd was...de roekeloosheid.'' Later op de dag kwam Willey erachter dat haar man die ochtend zelfmoord had gepleegd.

Willey vertelde dat ze de advocaat van Clinton, Robert Bennett, ontmoet had, kort voor ze moest getuigen voor de advocaten van Paula Jones. ,,Dit was geen seksuele intimidatie, niet waar'', zou Bennett hebben gezegd. Toen ze niet antwoordde zou Bennett hebben gezegd: ,,En, het was niet onwelkom, toch?'', waarop Willey geantwoord zou hebben: ,,Het was onwelkom en onverwacht.'' Bennett zei gisteren dat er bewijsmateriaal is dat Willey's versie ondergraaft, maar dat richtlijnen van de rechter het hem onmogelijk maken dat nu openbaar te maken.

Willey zei ook dat ze uitgebreid met een Democratische geldschieter, Nathan Landow, over haar getuigenis had gesproken. In verband met het onderzoek van Starr zei ze daarover echter geen nadere bijzonderheden te kunnen geven. Landow zegt dat hij haar alleen heeft aangeraden om ,,te doen wat zij denkt dat het beste voor haarzelf is''.

Volgens Willey had Clinton haar in 1992, tijdens de verkiezingscampagne, al eens uitgenodigd om hem te bezoeken; dan zou hij zijn beveiligingsagenten wel wegsturen. Willey zou schertsend hebben geopperd dat ze Clinton, die door het campagne voeren erg schor was, een pannetje kippesoep kon komen brengen. Maar ze was niet op de uitnodiging ingegaan, ,,want mijn instinct zei me dat het hem niet om kippesoep te doen was''.

Na het incident en de dood van haar man, die een oude vriend van vice-president Gore was en een geldschieter van Clintons campagne, heeft het Witte Huis Willey een aantal keer geholpen. Binnen enkele maanden kreeg ze een betaalde, zij het tijdelijke baan als secretaresse in het kantoor van de interne juridische adviseur van het Witte Huis. Na een half jaar moest ze plaats maken voor iemand die beter voor het werk geschikt en opgeleid was. In 1995 maakte ze, zonder duidelijke kwalificaties, twee keer deel uit van een officiële delegatie naar het buitenland. De ene keer ging het om een bijeenkomst over sociale vraagstukken in Kopenhagen, de tweede keer was het een conferentie over biodiversiteit in Indonesië. In 1996 benoemde het Witte Huis Willey in het bestuur van een organisatie die amusement voor de strijdkrachten organiseert.

Willeys optreden in 60 Minutes bracht in herinnering hoe in 1992 de toenmalige presidentskandidaat Clinton in hetzelfde televisieprogramma zijn kansen op het presidentschap redde, door met zijn vrouw Hillary aan zijn zijde een vrouw tegen te spreken, Gennifer Flowers, die beweerde dat ze twaalf jaar lang een verhouding met Clinton had gehad. Begin dit jaar heeft Clinton tegenover de advocaten van Paula Jones erkend dat hij een eenmalige seksuele relatie met Flowers heeft gehad. Hillary Clinton was gisteren ook weer op de televisie te zien, en wel als presentator van een programma van CNN over vrouwen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de seksuele revolutie.