Dossier Clinton

Actueel

Transcriptie van Clintons verhoor voor de Grand Jury (17 aug. 1998). Ook als zip-bestand te downloaden.

Starr Report

Clintons reactie op het Starr Report

Clintons tweede reactie op het Starr Report

Monica Lewinsky

Linda Tripp

Paula Jones

OVER HET POLITIEKE hoogtepunt van de tweede ambtstermijn van president William Jefferson Clinton hing de schaduw van Monica Lewinsky en Paula Jones. De State of the Union, de Amerikaanse troonrede die de president gisteren uitsprak voor het gezamenlijke Congres, had Clinton moeten verzekeren van zijn plaats in de geschiedenis als staatsman met een visie op de maatschappelijke uitdagingen van de toekomst.

Gesterkt door uitzonderlijk goede economische omstandigheden had de president van de enig overgebleven supermacht vol zelfvertrouwen de politieke agenda voorbij zijn eigen ambtstermijn kunnen uitzetten.

Maar de niet-aflatende golf van smoezelige seksschandalen heeft de geloofwaardigheid van Clinton schade toegebracht. ,,Ons leiderschap is onbetwist en, dames en heren, de staat van onze unie is krachtig'', zei hij. Veel aanwezigen zullen over deze uitspraak zo hun gedachten hebben gehad.

Toch zette de president op twee belangrijke onderwerpen die Amerika en de wereld aangaan, een stevige lijn uit: de toekomst van de internationale economische orde en de toekomst van de Amerikaanse verzorgingsstaat. Clinton is niet van plan zich te laten terugdringen in isolationisme. Hij beklemtoonde dat de Verenigde Staten ,,de mondiale economie moeten vormgeven, en niet moeten ontduiken''. In dit verband pleitte hij voor de goedkeuring van voorstellen die het Congres vorig jaar heeft verworpen: de toekenning van een onderhandelingsmandaat aan de regering voor verdere liberalisatie van de wereldhandel en goedkeuring van een extra bijdrage aan het Internationale Monetaire Fonds. Tegen beide voornemens bestaan grote reserves bij het Congres.

Ten aanzien van de handelswetgeving deed de president een toezegging door te pleiten voor terugdringing van kinderarbeid en de verplichting van milieunormen om sociale en ecologische dumping van goedkope producten uit Derde-Wereldlanden tegen te gaan. De steun aan het IMF is urgent in verband met hulp aan crisislanden in Azië. Dat is ook een welbegrepen Amerikaans belang. ,,De Amerikaanse economie is gezond en sterk en ik wil dat graag zou houden.''

DE RUGWIND VAN zeven jaar economische groei - in niet geringe mate te danken aan de monetaire stuurmanskunst van Alan Greenspan van de Federal Reserve Board - geeft Clinton een sterk uitgangspunt voor zijn binnenlandse sociaal-economische agenda. Het federale begrotingstekort, de erfenis van het onverantwoordelijke begrotingsbeleid uit de tijd van president Reagan, is dit jaar verdwenen. De komende jaren staat de Amerikaanse schatkist een overschot van honderden miljarden dollars te wachten.

De strijd om de bestemming van deze 'meevallers' is volop ontbrand. Clinton heeft gisteren uiteengezet dat hij ,,een nieuwe strategie voor welvaart, verantwoord begrotingsbeleid en economische groei'' wil. Met het oog op de vergrijzing van de naoorlogse geboortegolf die zich in de Amerikaanse samenleving begin volgende eeuw zal voordoen, wil hij het stelsel van sociale zekerheid financieel versterken. Hij heeft kostbare plannen voorgesteld voor gerichte armoedebestrijding, verhoging van het minimumloon, kinderbijslag voor alleenstaande moeders, medische hulp aan ouderen en armen.

Als Clinton hiervoor de steun van het Congres krijgt, zou dit een verschuiving zijn in de richting van grotere sociale verantwoordelijkheid van de overheid. In ieder geval maken zijn voorstellen duidelijk dat hervorming van de verzorgingsstaat niet uitsluitend een Europees probleem vormt.