Dossier Clinton

Actueel

Transcriptie van Clintons verhoor voor de Grand Jury (17 aug. 1998). Ook als zip-bestand te downloaden.

Starr Report

Clintons reactie op het Starr Report

Clintons tweede reactie op het Starr Report

Monica Lewinsky

Linda Tripp

Paula Jones

Door onze correspondent JUURD EIJSVOOGEL
Voor president Clinton en zijn staf brak gisteren de lang gevreesde dag aan. Het Huis van Afgevaardigden stemde voor de onmiddellijke openbaarmaking van het rapport van deonafhankelijke aanklager Kenneth Starr.

WASHINGTON, 12 SEPT. In het rapport van Kenneth Starr wordt de president aan de hand van tal van feiten, getuigenissen en argumenten beschuldigd van een ,,gedragspatroon dat in strijd is met zijn grondwettelijke plicht om eerlijk de wetten uit de voeren''.

De president mag dan de donkerste dag van zijn loopbaan hebben beleefd, hij en zijn staf gingen al in de tegenaanval nog voordat het uiterst belastende Starr-rapport was vrijgegeven. De public relations-machine van het Witte Huis draaide de hele dag op volle toeren. Maar het waren tegenstrijdige geluiden waarmee de president en zijn medewerkers naar buiten traden om de klap van het rapport op te vangen: persoonlijke betuigingen van spijt door Clinton zelf en geharnaste juridische verklaringen van verontwaardiging door zijn advocaten.

De president uitte 's morgens in het Witte Huis, op een bijeenkomst van meer dan honderd predikanten en andere geestelijken, intens berouw over zijn gedrag in de Lewinsky-affaire. ,,Ik heb gezondigd'', zei de president deemoedig, maar hij kondigde ook aan dat zijn advocaten hem krachtig tegen de beschuldigingen van Starr zouden verdedigen.

Dat bleek al snel. De advocaten van de president gaven omstreeks het middaguur een gedetailleerde uiteenzetting vrij, waarin ze het rapport van Starr alvast bestreden - ook al hadden zij het document op dat moment nog niet kunnen inzien, netzomin trouwens als de leden van het Congres, journalisten of gebruikers van het Internet.

Op een persconferentie later op de dag, toen het rapport van de aanklager was verschenen, beschuldigde een strijdlustige David Kendall, de persoonlijke advocaat van Clinton, aanklager Starr ervan dat hij slechts uit is op vernedering en beschadiging van de president. Hij betoogde dat het onnodig was om allerlei intieme details in het rapport op te nemen. ,,De kwestie is niet het verkeerde gedrag van de president'', aldus Kendall, ,,dat heeft hij al toegegeven.''

,,De president heeft een ernstige fout gemaakt - een ongepaste relatie met Monica Lewinsky'', schrijven zijn advocaten. ,,Deze persoonlijke fout is geen gedrag dat aanleiding geeft tot impeachment.'' In de grondwet worden zware misdrijven en wangedrag, high crimes and misdemeanors, genoemd als grond voor impeachment, waarmee de opstellers van de constitutie onrecht bedoelden dat het staatsbestel wordt aangedaan, aldus de advocaten. Impeachment zou nooit bedoeld zijn om ,,een politiek lichaam toe te staan een president tot aftreden te dwingen wegens een persoonlijke fout''.

In het document waarschuwen de raadslieden van de president dat het rapport van Starr gebaseerd is op verklaringen van getuigen die niet aan een kruisverhoor zijn onderworpen.

Stuk voor stuk bestrijden de advocaten de beschuldigingen van Starr. Ze houden vol dat Clinton geen meineed pleegde, toen hij in januari tegenover de advocaten van Paula Jones ontkende dat hij een seksuele relaties met Lewinsky had. Clinton stelde eerder dat zijn getuigenis ,,juridisch correct'' was. Daarbij baseert hij zich op een definitie van seks van de advocaten van Jones, waar orale seks niet onder zou vallen. De advocaten van Clinton stellen ook dat Clinton nooit getuigd heeft dat hij niet met Lewinsky alleen is geweest.

Ook verwerpen Clintons advocaten de beschuldigingen dat de president de rechtsgang heeft tegengewerkt, getuigen heeft beïnvloed of misbruik heeft gemaakt van zijn macht als president.

Aan het slot van hun document staan ze stil bij het feit dat Starr na vier jaar van onderzoek geen gronden heeft gevonden voor impeachment in de andere affaires die hij zo uitputtend heeft onderzocht, van Whitewater (een onroerendgoed transactie van de Clintons begin jaren tachtig), en Filegate (over de 900 vertrouwelijke FBI-dossiers van onder meer vooraanstaande Republikeinen die in het Witte Huis opdoken) tot Travelgate (het omstreden ontslag van medewerkers van het reisbureau van het Witte Huis). Maar ondanks zijn uitputtende onderzoek, dat niets heeft opgeleverd, en de stroom van suggesties over wangedrag in de pers, schrijven ze, ,,heeft de onafhankelijke aanklager de president of de first lady tot op de dag van vandaag niet van alle blaam gezuiverd.''