Dossier Clinton

Actueel

Transcriptie van Clintons verhoor voor de Grand Jury (17 aug. 1998). Ook als zip-bestand te downloaden.

Starr Report

Clintons reactie op het Starr Report

Clintons tweede reactie op het Starr Report

Monica Lewinsky

Linda Tripp

Paula Jones

Democratische afgevaardigden schreeuwden: ,,Nee, nee, treed zelf af!'' Waarop Livingston, die vorige week zelf een viertal buitenechtelijke escapades moest opbiechten, op nerveuze toon ontslag nam. ,,Godallemachtig Bob, doe dit niet'', riep een collega. Maar de aangeslagen Livingston vervolgde: ,,Ik geef het voorbeeld en hoop dat president Clinton zal volgen. Ik word op 6 januari geen speaker van dit Huis en ik verlaat het Congres over een half jaar.''

In de opwinding die volgde noemde zijn collega Jerrold Nadler Livingstons ontslag ,,een capitulatie voor het zich ontwikkelend seksueel McCartyisme''. De leider van de Democaten in het Huis, Richard Gephardt, prees de gematigde Livingston onder applaus en vervolgde: ,,Ik geloof dat zijn ontslag een vreselijke capitulatie is voor de negatieve krachten die ons politieke systeem en onze natie verteren.'' Als opvolger van Livingston wordt de weinig prominente Dennis Hastert, een Republikein uit Illinois, genoemd.

Vervolgens probeerden de Democraten een motie aangenomen te krijgen om Clinton alleen te berispen. Die werd door de Republikein Henry Hyde afgedaan als een onaanvaardbare ,,impeachment lite'' en afgewezen. Waarna de furieuze Democraten demonstratief het Congresgebouw uitmarcheerden, buiten door betogers bejubeld en uitgejouwd. Ze keerden echter tijdig terug voor de stemming.

Het eerste impeachment-artikel over meineed tegenover een grand jury in de zaken Paula Jones en Monica Lewinsky werd met 228 tegen 206 stemmen aanvaard. Het tweede artikel over schriftelijke meineed in de zaak Jones werd met 229 tegen 205 stemmen afgewezen. Het derde artikel inzake het blokkeren van de rechtsgang haalde het met 221 tegen 212 stemmen wel. Het vierde impeachment-artikel over misbruik van presidentiele macht en misleiding van het Congres werd tot slot met 285 tegen 148 stemmen afgewezen.

Een groep Republikeinen marcheerde daarna onder aanvoering van Henry Hyde naar de overzijde van het Capitool om de aanvaarde impeachment-artikelen formeel af te leveren bij de secretaris van de Senaat. Die mag nu het proces van de eeuw gaan voorbereiden. Zowel voor- als tegenstanders van impeachment toonden zich na afloop van de stemming geschokt. Het recht moet nu eenmaal zijn loop hebben, luidde de dominante reactie in het Republikeinse kamp. Onder Democraten werd geklaagd over ,,de Republikeins-islamitische jihad-caucus'' die zich schuldig zou maken aan ,,een poging tot staatsgreep tegen de volkswil''. En dat heeft de natie, volgens de Democratische leider Gephardt, ,,aan de rand van de afgrond gebracht''.

Democratische afgevaardigden werden na de stemming met bussen van Capitol Hill afgevoerd naar het Witte Huis voor een demonstratie van solidariteit met de president. Clinton had volgens zijn woordvoerder de laatste uren doorgebracht met een geestelijk raadsman en was na het vernemen van zijn impeachment in gebed verzonken. Maar volgens een lokaal tv-station wist het Witte Huis ,,supersnel over te schakelen van verbijstering naar (...) een campagne om de president te redden van mogelijke verwijdering uit zijn ambt''. Clinton slaagde er even later in om op wat de donkerste dag van zijn zesjarige presidentschap of zelfs van zijn leven moest zijn, glimlachend, tranen wegpinkend en gearmd met Hillary Clinton de Witte Huis-tuin in te lopen.