Zowel na Debut als na Post bracht Björk een cd uit waarop nummers van die platen waren geremixt, opnieuw geïnterpreteerd, door voornamelijk dance-producers.

Fragment uit de clip I miss you.

Zo maakte Underworld een prachtige lange techno-mix van "Human Behaviour", en vormde Black Dog met rafelige ritmes en unheimische geluiden liedjes als "Come To Me" en "The Anchor Song" om tot intrigerende minimalistische nummers. Het zegt veel over de kracht van de liedjes dat ze zonder problemen een jungle- of hiphop-bewerking overleven. De remix-cd"s weerspiegelen Björk"s belangstelling voor wat er in dansclubs gebeurt.

Uit de clip I miss you.

Haar feilloze gevoel voor wat cool is - zowel in mode als muziek - maakte Björk al gauw na het verschijnen van Debut tot een van de belangrijkste trendsetters van de jaren negentig, vergelijkbaar met Madonna in de jaren tachtig. Het belangrijkste verschil met Madonna is dat zij geen erotiek nodig heeft om te prikkelen, maar een eigengereide speelsheid en een intelligente zelfverzekerdheid - girl power voor de Spice Girls er mee aan de haal gingen.

Haar beroemdheid heeft haar in staat gesteld haar glamour-neigingen uit te leven: ze heeft om de maand een nieuw kapsel, elke week een andere opzienbarende outfit. Zo droeg ze bij het optreden dat ze onlangs in de Amsterdamse Roxy deed een rode jurk die aan de achterkant maar tot haar mid del kwam: eronder was een spijkerbroek te zien.

Het feit dat ze toen in de relatief kleine Roxy speelde, en volgende week in de Melkweg - niet in een grote zaal als Ahoy" - geeft aan dat ze problemen heeft met de massaliteit die succes met zich meebrengt. Ze vertelde in een interview dat ze een bloedhekel heeft aan fans die om een handtekening vragen. "Hee, wakker worden! zou ik ze willen toeroepen. Get a life! Het maakt me heel kwaad, ik kan ze wel slaan. Als mijn zoontje dat ooit bij iemand doet, krijgt hij een dag huisarrest. Want hij moet genoeg vertrouwen in zichzelf hebben om te beseffen dat hijzelf degene is die ertoe doet, niet een of andere popster. Als je iemand anders wil zijn, heb je immers niets om voor te leven. Dan kun je net zo goed van een rots afspringen."

Met afschuw merkte ze dat ze door velen werd aanbeden. "Ik krijg soms zin om Amnesty International te bellen als mensen een soort godin van mij proberen te maken"" zei ze, "omdat ik dan niet als een persoon behandeld word. Ik mag mijn neus niet snuiten of een scheet laten, ik mag niet in het openbaar huilen of er beroerd uitzien als ik een kater heb. Het is een schen ding van mijn recht mens te zijn."

Lees verder