Dossier BSE

Nieuws

Wat is BSE?

Maatregelen Europese Unie

Maatregelen Nederland

BSE in het buitenland

Chronologie

De Beierse boeren zijn verbitterd en voelen zich misleid. Door criminele voedselproducenten en door hun eigen politici. Nog in augustus wilde de Beierse minister van Volksgezondheid een klacht indienen tegen de Europese Commissie, die alle risicomateriaal liet vernietigen.

En de Beierse landbouwminister Josef Miller wist al vijf jaar dat de helft van alle steekproeven bij veevoer bestanddelen van verboden diermeel opleverde. Sommigen voelen zich zelfs door hun eigen Boerenbond bedrogen, die wordt verweten het algehele verbod van diermeel veel te laat te hebben doorgevoerd. , ,Economische belangen waren belangrijker dan veiligheid en vertrouwen", schrijft een groep van 730 boeren (de 'crisisstaf'), die uit protest de bond heeft verlaten. Op de vergadering van de vereniging van rundveehouders deze week in Cham liepen de emoties hoog op. "De boeren zijn verlamd door onzekerheid. Iedereen denkt: ik kan de volgende zijn", zei Hans Grassl, melkveehouder in het Bayerische Wald. De meesten boeren brengen hun koeien niet naar de slacht uit angst dat zij dan de klos zijn en hun hele veestapel kwijtraken.

Wat Grassl vooral ergerde waren de lege woorden van Stoiber over de crisis en de boze reacties van bondsbestuurders op de demonstrerende boeren bij Ries. " Haat in hun ogen" had Grassl gezien en trok daaruit zijn consequenties. Hij had geen zin meer de 400 mark lidmaatschap voor de bond te betalen, schreef hij en stapte uit de Boerenbond, die zich in de BSE-crisis "hulpeloos" gedraagt. Het plaatselijke kantoor van de Boerenbond in Cham wordt dezer dagen onder de voet gelopen. "Mijn hoofd loopt over van de BSE", puft Rudolf Reisinger, leider van de Boerenbond in Cham. Zijn wangen zijn hoogrood van de inspanning. Het regent telefoontjes en vragen over BSE. "Op veel vragen hebben wij ook geen antwoord", zegt Reisinger wanhopig. "We hielden BSE in ons mooie Beieren voor onmogelijk en nu dit! Het heeft politici en ons onaangenaam verrast". Maar "de boeren zijn onschuldig", weet hij. Politici en verantwoordelijke instanties hadden de voedselproductie beter moeten controleren, vindt Reisinger. "Niemand is alert geweest. Pas als het kalf verdronken is, dempt men de put, helaas."