Goud

Goud kent vier toepassingen:

1. technisch
2. siervoorwerpen
3. belegging
4. monetair

In de afgelopen jaren is de betekenis van de twee laatstgenoemde toepassingen duidelijk verminderd. Uit de grafiek blijkt dat de goudprijs rond 1983 en omstreeks 1987 nog zo'n 500 dollar per troy ounce opbracht. Sinds 1987 is sprake van een vrijwel onafgebroken prijsdaling. Beleggers in goud zijn er in die periode bekaaid vanaf gekomen. Zij maakten een negatief rendement op hun belegging. De belangstelling voor het beleggen in goud is dan ook sterk afgenomen.

Ook de monetaire betekenis van het goud wordt steeds kleiner. Aanvankelijk was goud in de vorm van munten een ruilmiddel. Met de komst van de bankbiljetten ging het goud fungeren als dekking voor de bankbiljetten die de centrale bank. Tegenwoordig is het niet meer mogelijk bankbiljetten bij De Nederlandsche Bank om te wissselen voor een vast gewicht aan goud. Daarmee heeft het goud zijn betekenis voor het binnenlandse betalingsverkeer verloren. In het internationale betalingsverkeer speelt het goud nog wel een rol. Het maakt deel uit van de officiële goud- en deviezenreserve van centrale banken. Het bezit van een grote goud- en deviezenreserve boezemt internationaal vertrouwen in en draagt daarmee bij aan de hardheid van een munt. Maar de laatste jaren zijn steeds meer centrale banken ertoe overgegaan om hun goudvoorraad (gedeeltelijk) te verkopen. De valuta's die de banken hiervoor ontvangen, kunnen -in tegenstelling tot goud- wel rentedragend worden belegd. Daarmee verliest het goud ook in dit opzicht zijn glans.