NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Wat zou erger zijn voor Philips- topman Boonstra: een onderzoek van Justitie naar voorkennis of de ongevraagde bijstand van celebrity-makelaar Harry Mens? In B&W deed hij zijn best een genuanceerd gesprek over Boonstra's mogelijke voorkennis bij de aankoop van aandelen Endemol te terroriseren.

Als Mens niet aan het woord was, hoorde ik hem dwars door het gesprek heen naar adem happen: "ik vind", "'t is", "nou, ik vind het eh", "maar jullie"... Om vervolgens voor de zoveelste keer op die hoge, opgewonden toon te beginnen met de zin die hij in zijn hoofd had gezet: "De koers van Endemol is twee jaar rond de veertig geweest, en die is in twee maanden opgelopen naar de honderd. Dus met andere woorden: iedereen op straat kon zien dat er wat aan de hand was met Endemol, inclusief meneer Boonstra."

Sonja Barend riep hem tot de orde - "dat hebt u al zeven keer gezegd" - maar Mens begon onverstoorbaar opnieuw, zonder rood aan te lopen, als een drilboor. Bij Barend loopt het gesprek wel vaker uit de hand. Disciplineren is niet haar sterkste punt. Bij harmonie in het gezelschap is ze op haar best maar ongetwijfeld hebben haar kleine gezagscrises ook te maken met mannen als Mens. Die kent vrouwen als Sonja hoofdzakelijk van de jaarlijkse uitreiking van de secretaresse-prijs. Hij is er net achter dat sommige vrouwen wel eens in een BMW uit de zeven-serie rijden die niet van hun man is. Maar Sonja is journalist."Iedere journalist in Nederland hoort bij de VARA of bij de vakbond. In Nederland heerst klassenjustitie, maar dan andersom. Als je bij het Nederlandse establishment hoort, dan heb je levenslang", riep Mens woedend uit. Met dat oordeel loopt hij twintig jaar achter. Middenin de crisis van de jaren tachtig zijn de publieke meningen over ondernemers als Boonstra omgeslagen, ook bij de VARA. Van gehate roverhoofdmannen veranderden topmannen in geliefde strijders voor werkgelegenheid. Op omslagen van tijdschriften en in uitzendingen figureerden ze als herauten van een nieuwe tijd. Wat de linkse politicus Den Uyl betekende voor de jaren zeventig, werd toenmalig Philips-topman Dekker met zijn European business round table voor de jaren tachtig. Terwijl Philips steeds dieper in de rode cijfers raakte, dampte overal rond Dekker de wierook. Financiële journalistiek is een specialisme en generalistische televisie-presentatoren missen expertise. De journalistieke kennisachterstand uitte zich in de jaren zeventig in vijandigheid maar kantelde in de jaren tachtig tot nauw verholen bewondering. Topmannen zijn geen politici dus ze hoeven niet op de televisie. Als ze van hun hoogste kantoorverdieping afdalen naar de studio, kunnen ze met hun pr-afdeling voorwaarden stellen. De gesprekken met Boonstra heb ik altijd slaapverwekkend gevonden, ook als Paul Witteman van B&W de leiding had. Al het succes van Philips wordt alleen aan hem toegeschreven. Ook gisteren bij B&W genoot Boonstra duidelijk het voordeel van de twijfel en werkte de terreur van Mens dus averechts. "Van Boonstra is bekend dat hij heel erg straight met geld omgaat", wist Sonja Barend. "Hij vertelde dat hij in Nederland 60 procent belasting betaalt, hoewel hij in België woont. Daarom is de vraag of het niet raar is dat hij in aandelen Endemol handelt."

De gniffelende advocaat Spong bracht naar voren hoe moeilijk het is om voorkennis te bewijzen. Moet je iedereen met goede contacten veroordelen? "Alleen de groenteboer en de melkman kunnen dan nog aandelen kopen", concludeerde Barend. Hoofdredacteur Jort Kelder van Quote bracht naar voren dat zijn hele redactie in die tijd aandelen had gekocht op grond van geruchten over Endemol. Speculerende journalisten, die een aandeel omhoog kunnen schrijven. Dat is een onderwerp op zichzelf, lijkt me. Daar had Mens aardig op in kunnen springen maar hij zag niets, hoorde niets en bleef drammen voor Boonstra. Zo'n verdediging wens je je ergste vijanden toe.