Ontevreden huisartsen hebben een nieuwe stichting opgericht: De Vrije Huisarts. Zij hopen te bereiken wat de conformistische Landelijke Huisartsenvereniging niet kan: betere tarieven

Door onze redacteur QUIRIEN VAN KOOLWIJK

DEN HAAG, 6 APRIL. De Vrije Huisarts is niet tegen de Landelijke Huisartsenvereniging. Maar de nieuwe stichting doet wat de LHV zou moeten doen maar niet kán doen, omdat deze bond zich met handen en voeten gebonden heeft aan overheid en zorgverzekeraars. Daarom, zegt voorzitter H. van Santen, "vecht De Vrije Huisarts met álle juridische middelen de tarieven aan die voor dit jaar voor huisartsen zijn vastgesteld." De LHV kan dat niet, omdat zij de tarieven heeft goedgekeurd, ja, ze zelfs samen met de zorgverzekeraars heeft voorgesteld.

Sinds 1 februari kent de Nederlandse huisartsenwereld een 'luis in de pels' die, hoewel dat niet primair de bedoeling is, tot een scheuring in het front kan leiden. Veel zal afhangen van de LHV, zo zeggen Van Santen en zijn collega-huisarts P.C.M. Habets. Zij verwachten dat de LHV zich neutraal opstelt als het het tarievenbureau CTG zich begin mei buigt over het bezwaarschrift dat De Vrije Huisarts tegen de tarieven heeft ingediend. "Kiest de LHV de kant van het CTG, dan zou ik dat onverstandig vinden", aldus Habets, die behalve huisarts ook jurist is. Hij neemt als adviseur de juridische kant van de activiteiten van De Vrije Huisarts voor zijn rekening.

De oprichting van de stichting op 1 februari in Amersfoort is volgens Habets en Van Santen een logisch vervolg op de huisartsendemonstratie die in december in de Amsterdamse Rai werd gehouden. Een volgens hen groeiende groep huisartsen herkent zich steeds minder in het 'zachte en weifelende' optreden van de LHV in financiële kwesties. Naar hun oordeel is de vakbond de afgelopen jaren dusdanig onderdeel van het 'polderlandschap' geworden, dat aandacht voor de financiering van de huisartsenzorg er bij in is geschoten. Habets: "De LHV is onderdeel geworden van het systeem dat de tarieven vaststelt." Volgens hem willen hierdoor minder mensen huisarts worden. Doel van de stichting is dan ook allereerst te zorgen voor 'optimale randvoorwaarden voor de bedrijfsvoering van huisartsen'. Dat oogmerk is dus intussen omgezet in het bezwaarschrift dat de stichting heeft ingediend tegen de laatste tariefbeschikking van het CTG. Volgens Habets is er met die tarieven alles mis en is het "een wonder dat huisartsen dit product anno 2001 nog kunnen leveren'.

Om steekhoudend te kunnen ageren, heeft hij onderzocht wat de grondslag van de tariefbeschikking is. Volgens Habets is bij het vaststellen van de tarieven uitgegaan van de omstandigheden waaronder het vak meer dan tien jaar geleden werd uitgeoefend. "Er is nauwelijks rekening gehouden met wat er sindsdien is veranderd. De huisarts heeft steeds meer taken op zijn bordje gekregen, zonder dat hij daarvoor werd betaald. Neem de zorg voor diabeten. De hulp aan deze groep chronische patiënten hebben wij grotendeels van de internisten overgenomen, zonder dat we daar een cent extra voor hebben gekregen." Een tweede bezwaar is dat de tarieven zijn gebaseerd op 'gemiddelde kosten', waardoor een grote groep huisartsen er bij inschiet en anderen bijvoorbeeld overhouden op de vergoeding voor de praktijkkosten. De tarieven zijn gebaseerd op een 'normpraktijk' met maar één huisarts. Habets pleit voor flexibiliteit. De belangstelling voor de nieuwe stichting is groot, ondanks "of misschien wel dankzij de opstelling van de LHV", aldus Habets, die eerder op de website (www.devrijehuisarts.nl) noteerde 'niets te maken te willen hebben met de procedure tegen het CTG'. Het aantal belangstellenden op de website is volgens hem al vele malen groter dan de kleine honderd donateurs die zich inmiddels hebben aangemeld.