Na zijn stunt in het Davis- Cupduel met Spanje, is Raemon Sluiter vastberaden om dit keer van de Duitsers te winnen.

Door onze redacteur ROBERT MISSET

DEN BOSCH, 5 APRIL. Alsof hij zijn geliefde jas weer aan mag trekken, zo ervaart tennisser Raemon Sluiter de voorbereiding met het Nederlandse Davis-Cupteam op het duel met Duitsland. Zes weken geleden ontworstelde de 22-jarige Rotterdammer zich met zijn stunt tegen de Spaanse baseliner Juan Ferrero aan de anonimiteit. Maar in de ATP Tour behoort Sluiter met een positie net buiten de top-honderd (102) tot de kruimeldieven van het circuit. In Amerika wist hij zich niet eens te kwalificeren voor de toernooien in Indian Wells en Miami door nederlagen tegen modale spelers als Sanguinetti en Blake.

Meer dan ooit zullen de Nederlandse spelers een beroep moeten doen op de magie van de Davis Cup, want aan hun prestaties in het reguliere circuit kunnen ze weinig vertrouwen ontlenen. Alleen Jan Siemerink deed van zich spreken met een plaats in de halve finales van het indoortoernooi in Kopenhagen. Sluiter moest daar met een lichte knieblessure opgeven en een week later strandde hij voor eigen publiek in de tweede ronde van het toernooi in Rotterdam. Op het Amerikaanse hardcourt lieten de Nederlanders niets zien. "Terwijl ik me fysiek beter dan ooit voelde", mijmerde Sluiter gisteren.

Net als captain Tjerk Bogtstra klampt Sluiter zich vast aan de gedachte dat hij ook voor de eerste ronde in de Davis Cup tegen titelhouder Spanje een bijrol speelde in de ATP Tour. "In Australië had ik slecht gespeeld. In de Davis Cup stond een ander mens op de baan." Maar zeg niet dat Sluiter in Eindhoven boven zichzelf is uitgestegen. "Ik heb nagedacht over de betekenis van die woorden. Zo wordt gesuggereerd dat ik alleen door de ambiance een topprestatie heb geleverd, terwijl ik ervan overtuigd ben dat dit niveau in mij zit."

Volgens Bogtstra moet Sluiter zich tijdens wedstrijden in de Davis Cup vooral spiegelen aan ervaren collega's als Haarhuis om "het laatste stapje" in zijn opleiding tot toptennisser te voltooien. Het Rotterdamse lefgozertje presenteert zich nu al veel zelfbewuster dan voor het duel met Spanje. "Toen leek de keuze van Bogtstra voor mij niet logisch. Veel mensen hadden verwacht dat Siemerink door zijn ervaring zou spelen." En met zijn bekende humor: "Volgens Schalken zouden we zonder Krajicek geen kans maken tegen Duitsland. Wat zijn dat voor teksten? Staan we met 6-0 achter tegen de Duitsers? Dan wordt het hoog tijd dat de tweede set begint."

Lachen kon je altijd al met Sluiter, winnen pas sinds kort. Meer dan wie ook toont hij zich gevoelig voor sfeer. "Ik bloei weer helemaal op nu ik met de andere Nederlandse spelers kan samenwerken", zegt Sluiter. "We zijn een avondje naar Youp van 't Hek gegaan en we hebben een goochelaar op bezoek gehad. Ik kijk nu drie keer per dag naar mijn pols of mijn horloge er nog zit. Die gozer was ongelofelijk. Hij wist zelfs precies de kaart te noemen, die ik in mijn gedachten had. Ik heb hem maar niet gevraagd of hij ook de setstanden van mijn eerste partij tegen Duitsland kon voorspellen."

De ambiance in de Brabanthallen in Den Bosch, waar 10.000 toeschouwers worden verwacht, zal Sluiter inspireren om zijn succes tegen Ferrero te herhalen. "Ik speel graag op deze indoorbaan", stelt Sluiter. "De ballen blijven laag, je kunt het tempo hoog houden. Ik vind het bovendien prettig dat Bogtstra bij ons op de stoel zit. Hij weet bij iedereen de juiste snaar te raken. Tegen mij mag Tjerk schreeuwen en vloeken, daar houd ik wel van. Zo gaat bij mij de adrenaline stromen. Bij Schalken moet je dat niet doen, dan slaat Sjeng zijn racket op je hoofd kapot en zegt hij dat je zelf maar op die baan moet gaan staan."

Nu pas beseft Sluiter hoeveel de triomf op Spanje heeft losgemaakt bij de achterban. "Ik begreep dat negentig procent van de kaartjes voor de wedstrijd tegen Duitsland binnen drie uur was uitverkocht. Dat deed me wel wat."

Grijnzend: "Ik heb afgesproken met Bogtstra dat ik me niet al te provocerend zal uitlaten over de Duitse ploeg. Ik vond het een veeg teken dat het Duitse voetbalelftal zijn duels voor de WK-kwalificatie met Albanië en Griekenland weer in de laatste minuten won. Ik kan me nog herinneren hoeveel kansen het Nederlandse tennisteam zes jaar geleden in Utrecht onbenut heeft gelaten tegen Becker en Stich. Zo wil ik Haas en Kiefer niet laten ontsnappen."