In: 24 theaters

Mietjes

Een paar jaar geleden maakte Gus Van Sant een nieuwe versie van Hitchcocks klassieker Psycho. Nu is de regisseur al toe aan een remake van een film van hemzelf.

Van Sants nieuwste productie, Finding Forrester, lijkt zo op Good Will Hunting dat het af en toe is alsof je naar een en dezelfde film kijkt, al worden de hoofdrollen nu niet gespeeld door Robin Williams en Matt Damon, maar door Sean Connery en de debuterende Rob Brown. Net als Good Will Hunting vertelt Finding Forrester het verhaal van een voor beide partijen winst opleverende vriendschap, al moeten daarvoor wel enige obstakels overwonnen worden.

Connery speelt een op J.D. Salinger geïnspireerde schrijver die veertig jaar geleden een great American novel heeft gepubliceerd en sindsdien zijn appartement in de South Bronx niet meer verlaten heeft. Brown is een zestienjarige zwarte jongen uit dezelfde buurt die op het plein voor Connery's huis basketbalt en in het geheim notitieboekjes volschrijft. Sport en schrijven worden in de film voortdurend als koppel gepresenteerd. Het is alsof Browns talent voor basketbal en Connery's liefde voor honkbal vooral in het verhaal zitten om te bewijzen dat schrijven heus niet iets voor mietjes is. Misschien werd Connery vooral voor de hoofdrol gevraagd om de schrijver zo macho mogelijk te maken.

Van Sant laat de homo-erotische ondertoon van het verhaal soms bijna aan de oppervlakte komen. Het duurt bij voorbeeld lang voor wordt onthuld dat het niet de basketballende jongens zijn die Connery met een verrekijker bespiedt, maar vogeltjes. Door zulke slimmigheden houdt Van Sant het valse sentiment dat voortdurend op de loer ligt aardig in bedwang.

BS