U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.

N R C   H A N D E L S B L A D  -  F I L M  &  V I D E O
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

T I T E L : The Exorcist. Director's Cut
R E G I E : William Friedkin
M E T : Ellen Burstyn, Linda Blair, Max vonSydow, Jason Miller, Lee J. Cobb

In: 64 theaters


Bekijk het filmfragment: "Spiderwalk"
Windows Media Player (56K)

Real Player (100K)

Quiktime (200K)

Iets meer religie


The Exorcist is nog steeds een van de engste films aller tijden. Ook na bijna dertig jaar deel uit te hebben gemaakt van het collectieve filmgeheugen, zien de schaduwen en de levitaties en de spider walk er nog angstaanjagend uit, ook met elf extra minuten en een gedigitaliseerde geluidsband.

Want The Exorcist die nu in Nederland in navolging van de Verenigde Staten kassarecords moet breken is een zogenaamde director's cut, hetgeen impliceert dat er met de film die in 1973 als baanbrekend en controversieel werd beschouwd, twee Oscars won (scenario en geluid) en een even groot succes was als The Godfather, iets mis zou zijn. The Exorcist uit het jaar 2001 vertelt nog steeds het verhaal over een in een geloofscrisis verkerende priester (Jason Miller) die samen met een collega (Max von Sydow) en met behulp van een in onbruik geraakt ritueel de duivel uit lichaam en geest van het tienermeisje Regan (het debuut van Linda Blair) moet zien te bannen. Wat subliminale duivelsbeeldjes uit diverse historische tijdperken zijn overbodig toegevoegd de film overtuigt immers door suggestie -, evenals een lange theologische gedachtewisseling tussen beide priesters, naar het schijnt meer naar de zin van scenarioschrijver William Peter Blatty, al is The Exorcist ook in zijn oorspronkelijke versie geen antireligieuze of zelfs maar blasfemische film.

De film ontleent zijn werking juist aan een diep geworteld geloof in het kwaad. De vloekende en obscene Regan, de werkelijk angstaanjagende stem van Mercedes MacCambridge die als de duivel uit haar mond spreekt, het is allemaal akelig en hypnotiserend omdat er in de toeschouwer een groot vertrouwen in onschuld, goedheid en liefde wordt verondersteld. Friedkin, begin jaren zeventig een vooraanstaand regisseur (The French Connection), moeten minder nobele motieven worden toegedacht met deze nieuwe montage, waarvan een financieel graantje meepikken uit de nieuwe horrorruif er ongetwijfeld een is.

DL

NRC Webpagina's
4 APRIL 2001


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad