NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

MARGRIET OOSTVEEN
Neem de slotwoorden van aflevering twee. Een officier van justitie meldt "zich bewust te zijn van kritiek" op het openbaar ministerie: "Maar uiteindelijk doen we het niet voor onszelf maar om de maatschappij beter en veiliger te doen zijn."

In een tweeluik over het openbaar ministerie in Arnhem dat Tjarda Hoekstra voor de RVU maakte in het kader van de Werken aan werk- serie, werd maar niet duidelijk wat die kritiek op het OM is. Of hoe precair 'de maatschappij beter en veiliger doen zijn' vaak is. Het ging niet over grenzen aan justitieel optreden, niet over wankel evenwicht tussen preventie en privacy, niet over opsporingsmethoden. Laat staan dat je iets hoorde over de nieuwe mores die het justitieapparaat aan banden legden. Of over hoe het OM veranderde sinds de IRT-affaire. Om maar een kleinigheid te noemen.

Zoals in meer organisaties, mag binnen het OM vrijwel niemand meer zelf beslissen of hij vragen van de media beantwoordt. Daarover beslist het Parket Generaal in Den Haag, en dat heeft er de laatste jaren de wind goed onder. Stel een vraag in Almelo, Middelburg of Roermond, en je weet dat telefoons al snel rinkelen tot in Den Haag. Een kwestie van terugkoppelen, fiatteren, kortsluiten. Het zijn eufemismen voor een hiërarchie van beton, die de top van justitie na tal van affaires als een heipaal in het apparaat heeft geramd.

Het OM toont dus wat het graag tonen wil en voorkomt handig ook maar iets van betekenis te zeggen. Dat maakt argwanend. Een hoog bromsnorgehalte heeft de officier die voor het stelen van een bakje vruchtensalade een week onvoorwaardelijke celstraf eist. Zou ze dat zonder camera in de buurt ook doen? En zou ze dan, net als nu, op bezoek gaan bij verslaafden in het park, om daar letterlijk op haar hurken haar betrokkenheid te etaleren? Soms komen recente issues van justitie wel even in beeld. Zoals cameratoezicht in woonwijken. De rechter moest zich onlangs al uitspreken over camera's in een woonwijk die registreren hoe laat de bewoners thuiskomen. Maar een medewerker van het OM die langs een stel monitoren loopt, mag het onderwerp met droge ogen afserveren met: "Goh, mooi zeg. We proberen de camera's zwart te laten worden zodra ze bij een woning komen." Niemand die vraagt of dat ook lukt.

Kun je de regisseur verwijten dat haar programma net een bedrijfsfilm lijkt? Nu het OM zijn eigen publieke optreden zo strak regisseert? Programmamaakster Tjarda Hoekstra zegt desgevraagd: "Ik heb het OM vooraf op geen enkele manier toestemming hoeven vragen voor de inhoud van het programma. Anders had ik dit ook niet gedaan."

Ze was dus vrij. Je krijgt niet iedere dag de kans zo "een kijkje achter de schermen" van het OM te nemen, zoals de RVU het formuleert. Het zou niet moeten betekenen dat je je tandeloos laat inpakken.

Werken aan Werk; het openbaar ministerie, Ned.3, 21.00-21.25u.

( a d v e r t e n t i e s )