Door onze correspondent JORIS LUYENDIJK
CAIRO, 7 NOV. Even verlichting voor de tienduizenden seksueel volstrekt gefrustreerde pubers in het conservatief-islamitische Cairo. De komende twee weken hoeven ze hun gerief even niet te zoeken door Westerse toeristes in hun billen en borsten te knijpen, of in internetcafés met z'n allen om het beeldscherm te gaan staan en dan besmuikt pornoplaatjes te downloaden.

Seksueel ondervoed mannelijk Egypte kan vanaf vandaag naar de film. Want het is weer tijd voor het 24ste Internationale Filmfestival van Cairo, de enige twee weken in het jaar dat films in bioscopen in de Egyptische hoofdstad niet worden gecensureerd. Het festival trekt nogal wat Europese artistieke films, en daarin valt soms best wat te zien.

Er is zelfs weer een Egyptische film gemaakt over het festival, waarin de hoofdpersoon alle films afgaat waarvan hij heeft gehoord dat ze bloot bevatten. De dramatische spanning zit hem in de discrepantie tussen wat het festivalprogramma aan films belooft, en wat de bioscopen werkelijk draaien. Veel filmhuizen weigeren namelijk films met bloot weer af te staan, en vertonen deze gewoon twee weken lang, doorgaans zonder ondertiteling, want daar komen de mensen toch niet voor. Bioscopen zonder blootfilms proberen kijkers te lokken door de titels volstrekt verkeerd te vertalen. Zo heeft bijna iedere film termen als 'ongebreidelde passie', 'verkeerde vrouwen' of 'hete gevoelens' in de Arabische titel. Iedere film is ook 'uitsluitend voor boven de achttien', ook al gaat het om een verhaal over twee bejaarden en hun hond tijdens de Eerste Wereldoorlog.

'Qissa walla manazir?' is vanaf vandaag dan ook de gevleugelde vraag voor bioscopen, is het een verhaal of zijn het 'beelden'? Sensatiebladen publiceren een 'top tien', en vorig jaar leverde het tijdschrift Al-Kawakib op de voorpagina schaamteloos een lijstje, inclusief plekken en tijd van vertoning: "Dertig seksfilms - verboden handelingen op het witte doek!"

Niet alleen conservatieve ouders en moslim-fundamentalisten is dit alles een doorn in het oog. Ook directeur en filmster Hussein Fahmi schaamt zich kapot. Hij geeft sinds een paar jaar leiding aan het festival, en doet zijn uiterste best het niveau wat te verhogen. Vorig jaar heeft hij tal van maatregelen aangekondigd, maar ook hij weet dat tussen droom en daad in Egypte wetten staan, maar vooral praktische bezwaren. De komende twee weken moet duidelijk worden of Fahmi woord kan houden. Toen hij zijn plannen tijdens een persconferentie vorig jaar aankondigde, werd hij overstemd door een groepje pubers die riepen: "Oh Hussein Fahmi, moge Allah jouw huis verwoesten."

( a d v e r t e n t i e s )