In: Het Ketelhuis en Kriterion, Amsterdam; Cinerama, Rotterdam; Springhaver, Utrecht; Lux, Nijmegen

Van tragikomedie tot satire

Door DANA LINSSEN
Ze bestaan nog, mannen die iedere ochtend met hun broodtrommeltje naar hun werk gaan en die dan, als ze werkloos worden, nog steeds iedere ochtend met hun broodtrommeltje de deur uitgaan.

Ze bestaan in ieder geval nog in het universum van de Vlaamse cineast Dominique DeRuddere (Crazy Love, Suite 16) zoals verbeeld in Iedereen beroemd!, de enige film uit de lage landen die dit jaar tot de selectie van het Filmfestival Venetië wist door te dringen. Jean Vereecken is zo'n man die met zijn broodtrommeltje op schoot en het Belgische industriële landschap als een droevig schilderij op de achtergrond droomt van een leven als liedjesschrijver. Josse De Pauw speelt hem in lichte tinten, van onhandig-melancholisch naar bruusk-wanhopig tot de ontroerend- tragische held die hij blijkt te zijn. Jean doet alles voor zijn Marva (Eva van der Gucht), zijn voluptueuze dochter, die zelfs in Madonna's Jean-Paul Gaultier-corset cup d-plus op de planken van de plaatselijke soundmixshow nog teer en maagdelijk blijft. Maar een ster is niet zomaar geboren. Van een eenzame tragikomedie ontwikkelt Iedereen beroemd! zich dan ook rap tot een melige mediasatire, waarin de klunzige ontvoering van een populair Nederlands tienerzangeresje (Thekla Reuten) en bizarre onderhandelingen met haar louche manager (Victor Löw) al snel de boventoon voeren. Schaamteloos hilarisch is bijvoorbeeld het moment waarop Löw nauwelijks zijn echte lachen lijkt te kunnen inhouden als hij in een klassieke parkeergaragescène de met een rubberen Michael Jackson-masker getooide kidnapper over zijn eisen uithoort.

Iedereen beroemd! is wars van het cynisme dat de hysterische mediageilheid van deelnemers aan programma's als Big Brother of De bus weet op te roepen. DeRuddere's film belicht eerder een schuchter verlangen naar erkenning. Jeans leven was vast niet zo ontspoord als hij niet ontslagen was. Al is dat een conclusie die de film zelf niet expliciet wil trekken. Daarvoor dringen de cabareteske typetjes en de clowneske situaties zich te veel naar de voorgrond.

Een bijna terloops verhaal wordt verteld middels de soundtrack, waarvoor Raymond van het Groenewoud de muziek schreef.

Iedereen beroemd! gaat namelijk ook over een man die een hit wil schrijven. Maar hoe een hit te schrijven die eerst niet als een hit mag klinken en dan als een smartlap moet schallen? Het jubelende slotakkoord van de film mag aan Van het Groenewouds muzikale spitsvondigheid en Van der Guchts overtuigende zangprestatie worden toegeschreven.